EFNAHAGSÁRÁS OG GLÆPUR.

Forseti Íslands synjaði ICESAVE 5. janúar í fyrravetur.

 

ICESAVE glæpurinn er mesta niðurlæging og versta efnahagsárás og kúgun gegn okkur og börnum okkar fyrr og síðar.  Og fullkomlega óþolandi að alþingismenn og ríkisstjórnin skuli ætla að pína stórhættulega nauðung yfir landsmenn með öllum ráðum.  

Í fyrravetur kolfelldum við nauðungina í þjóðaratkvæðagreiðslu.  Hinsvegar dugði það ekki.  Ótrúlega fór fjármálaráðherra landsins langt úr vegi sínum á fund Breta og Hollendinga til að fá nú að semja um að kúgunin gegn okkur yrði örugglega endurtekin.  Hann fagnaði fundunum opinberlega.  Stjórnmálamenn vilja málið ekki í dóm fólksins og hafa enn ekki lært að það er alþýða landsins sem fer með fullveldið, ekki stjórnmálamenn.

Í 3ja sinn hefur núverandi ríkisstjórn, ICESAVE-STJÓRNIN, farið gegn vilja þjóðarinnar og samið um ólöglega ríkisábyrgð á ICESAVE, skuld einkabanka sem við erum engan veginn ábyrg fyrir og kemur okkur ekki við.  Hafði ríkisstjórnin leyfi til að fara aftur og semja um mál sem við felldum? 

Gegn okkar getu og vilja og gegn lagaákvæðum og stjórnarskrá fer alþingi og núverandi ríkisstjórn endurtekið fram með ósvífna rukkun Evrópuvelda gegn okkur.  Samt hefur enginn dómur fallið í málinu og dómur gegn okkur ólíklegur.  Þar fyrir utan eru sterkar vísbendingar um að ríkið nálgist gjaldþrot og verði gjaldþrota með ríkisábyrgð á ICESAVE.

Getur alþingi eða hluti þjóðarinnar kosið lögleysu yfir hinn hlutann eða verður að kæra málið?   

Elle Ericsson.

 

 

NIÐURSTAÐA OKKAR ER SKÝR, STEINGRÍMUR.

Nú fyrir skömmu á þessum drungalega og skýjaða degi kusu ótrúlega 44 alþingismenn ICESAVE nauðungina yfir æsku landsins í 3ja sinn og gerðu daginn kolsvartan og niðurlægjandi fyrir foreldra þeirra.  Líka fyrir gamalmenni sem hafa miklar áhyggjur af afkomu og velferð afkomenda sinna.  Og alþingi bætti ofan á skömmina og felldi 2 tillögur um að málið færi í dóm þjóðarinnar.  Maður er næstum orðlaus yfir endalausri ósvífni helferðarstjórnarinnar.  

Steingrímur heldur fram að niðurstaða alþingismanna og ICESAVE-STJÓRNARINNAR sé skýr.  Eins og við vitum það ekki.  Hefur það farið framhjá nokkrum manni að nánast það eina sem ríkisstjórnin hefur unnið við sl. 2 ár hefur verið að eyða skattpeningum okkar í bankana og vinna að því dag og nótt að gera gamalmenni og æsku landsins að skuldaþrælum evrópskra stórvelda?  Við bjuggumst vel við þessari útkomu um ICESAVE frá ykkur, Steingrímur. 

Nú fari vonandi að sjá fyrir endann á ICESAVE, segirðu Steingrímur.  Já, Steingrímur, en ekki með þeim hætti sem þú vilt.  Nú hafa nefnilega yfir 33700 manns á minna en 5 dögum skrifað undir undirskriftalista þar sem heitið er á forsetann að synja ómennskri kúgun ykkar gegn landsmönnum.  Við erum líka stálheppin að vera með lýðræðissinnaðan og mennskan forseta við völd og erfitt verður að trúa öðru en að sá mæti og vitri maður synji andstjórnarskrárlegri og kolólöglegri niðurstöðu ykkar, ÓLÖGUM YKKAR.

Elle Ericsson.

„Skýr niðurstaða“

Hræðileg martröð Sjálfstæðisflokks

Hver hefði trúað því að Sjálfstæðismenn ættu eftir að upplifa þá hræðilegu
martröð, að fá hrós frá Steingrími J. Sigfússyni ? Þetta er slík niðurlæging
að lúgbörðum hundi kæmi ekki til hugar að skipta á hlutskiptum við
Sjálfstæðismenn.

Steingrímur og félagar munu aldreigi skilja að aðstæður eru allt aðrar í
dag, en ríktu á dögum Icesave I og II. Ísland hefur unnið sigur í rökræðum
um ríkisábyrgð á innistæðu-tryggingum. Evrópusambandið sjálft hefur
viðurkennt að engin skylda er fyrir ríki EES, að veita ríkisábyrgð á
banka-innistæðum. Raunar hefur komið fram að ríkisábyrgð er ólögleg.

Mikilvægasta atriði sem komið hefur fram á liðnum mánuðum er þó að lögsaga
Íslands gildir um Icesave-málið allt. Icesave-stjórnin ætlar samt að semja
lögsöguna af Íslandi. Henni skal afsalað til Breta og dómstóll í Hollandi
skal dæma í málum. Þetta merkir að Neyðarlögin verða afnumin og lög um TIF
munu ekki gilda. Sama á við um greiðslur úr þrotabúi Landsbankans.

Sjálfstæði Íslands er vanvirt með gerð Icesave-samninga-III, ekki síður en
númer I og II. Niðurlægingin er alger og einungis forsmekkurinn af því sem
Icesave-stjórnin hefur í huga fyrir Íslendinga, með innlimun í Evrópuríkið.
Markmið Sossanna er ljóst.

Afsal sjálfstæðis getur hins vegar varla fallið að stefnu
Sjálfstæðisflokksins. Hvað knýr þingmenn flokksins til að svíkja þjóðina,
með stuðningi við Sossa og Komma ? Er flokkurinn haldinn sjálfseyðingahvöt ?

Ljóst má vera að Sjálfstæðisflokkurinn mun í Icesave-málinu lenda í sömu
stöðu og í Landsdóms-málinu. Heimskan virðist ráða för hjá forustu
flokksins. Hvaða undirmál eru núna í gangi ? Er ætlunin að ganga í eina sæng
með Samfylkingunni ?

Loftur Altice Þorsteinsson

Parísar-klúbburinn stjórnar aðförinni að Íslandi !

Það er rétt hjá Gylfason að teknar voru nokkrar mikilvægar ákvarðanir í bankahruninu, en aðkoma AGS var ekki ein þeirra. Raunar var aðkoma AGS ekki í framhaldi frjálsrar ákvörðunar heldur nauðar. AGS var ekki að gæta hagsmuna Íslendinga, heldur erlendra fjárfesta eins og þeirra sem koma saman í Parísar-klúbbnum. Upplýst hefur verið að Parísar-klubburinn er okkar heldsti andstæðingur.

 

Setning Neyðarlaganna var mikilvægasta ákvörðunin sem tekin var, enda hafði sá gerningur verið lengi í undirbúningi. Ragnar Önundarson átti stóran þátt í þeirri ákvörðun, enda er Ragnar líklega okkar bezti bankamaður frá upphafi. Sjá greinar hans í Morgunblaðinu:

 

 

22.01.2011: Hefur Ísland sýnt lánardrottnum sínum hörku?

 

15.04.2008: Ósjálfbjarga bankar

 

16.01.2005: Fyrst draumur, svo martröð

 

 

Neyðarlögin höfðu tvær mikilvægar afleiðingar. Í fyrsta lagi tryggðu þau nær ótruflaða bankastarfsemi og í öðru lagi tryggðu þau forgang krafna innistæðu-eigenda hjá Landsbankanum. Þessi atriði hefði Gylfason átt að nefna, því að þau eru lykilatriði.

 

Setning Neyðarlaganna var möguleg vegna þess að Ísland er sjálfstætt ríki, en ekki innlimað í Evrópuríkið. Hefðum við verið hluti af ESB hefði setning Neyðarlaganna ekki verið möguleg. Þjóðin hefði setið uppi með skuldaklafa, sem hefði verið margföld Icesave-kúgunin, sem við erum búin að hafna.

 

Eins og ég hef bent á, eru Neyðarlögin þó að hluta til gölluð, því að nauðsynlegt er að veita lágmarks tryggingu ESB forgang, svo að TIF fái örugglega sinn kostnað úr þrotabúi Landsbankans. Einnig þarf að lagfæra lögin um TIF, sem innihalda óljóst orðalag. Hér má finna umfjöllun um þetta atriði:

 

 

23.12.2010: Breytt kröfuröð í þrotabú Landsbankans leysir Icesave-deiluna

 

 

Þrátt fyrir orð Gylfason um ágæti AGS, ættum við að horfa til raunveruleikans. Aðkoma sjóðsins var nauð og var liður í kúgum Parísar-klúbbsins sem stjórnað hefur aðförinni að okkur. Það er að kröfu Parísar-klúbbsins, sem okkur voru boðnir yfir 10% raunvextir af forsendulausum kröfum nýlenduveldanna. Það var að kröfu Parísar-klúbbsins sem jafnvel »vinir« okkar á Norðurlöndunum tóku sér stöðu við hlið andstæðinga okkar - nýlenduveldanna. Afstaða sem almenningur hefur ekki skilið.

 

Gylfason hefði einnig mátt nefna, að Icesave-stjórnin er önnum kafin að skuldsetja þjóðina, þannig að við verðum á endanum ekki betur sett en þeir skuldsettustu í Evrópuríkinu. Jákvæð áhrif Neyðarlaganna eru því óðum að hverfa fyrir verknað Íslendskra ógæfumanna í ríkisstjórn og á Alþingi.

 

 

Loftur A. Þorsteinsson.

Réttar ákvarðanir í hruninu

Handbragð MI6 er auðvelt að þekkja

 

Leyniþjónusta Breta Secret Intelligence Service (SIS) gengur gjarnan undir
nafninu MI6 (Military Intelligence Section 6). Þeir sem eitthvað þekkja til
MI6 sjá í hendi sér, að leyniþjónusta Breta hefur verið að verki við öflun
upplýsinga frá Alþingi. Allt frá bankahruninu 2008 hefur yfir 100 manns
unnið á vegum ríkisstjórnar Bretlands við að stuðla að falli Íslands.


Njósnatölvan fannst í febrúar 2010 og vafalaust var henni komið þarna fyrir
í framhaldi af synjun forsetans á Icesave-samningum-II. Til upprifjunar má
nefna, að yfirlýsing forsetans var gefin 05. janúar og þjóðaratkvæðið var
haldið 06. marz 2010.


Í fréttinni er af barnaskap gefið í skyn, að Wikileaks kunni að hafa verið
að verki. Agnes Bragadóttir segir:


»Jafnvel leikur grunur á að tölvuþrjótar á vegum uppljóstrunar-vefsíðunnar
Wikileaks hafi komið tölvunni fyrir þar sem hún fannst.«


Hægt er að fullyrða að Wikileaks hefur hvergi komið nærri njósnum um
Alþingi. Wikileaks er að verjast árásum stórveldanna og hefur ekki haft
neinn áhuga á viðbrögðum Alþingis við kalli forsetans til þjóðaratkvæðis.
Hagsmunir Bretlands eru hins vegar augljósir og samstarf þeirra við
Icesave-stjónina eru á allra vitorði, eftir að Wikileaks opinberaði landráð
hennar með birtingu leyniskjalanna úr sendiráði Bandaríkjanna.


Eftir beitingu hryðjuverka-laganna gegn hagsmunum Íslands þarf enginn að
furða sig á njósnum ríkisstjórnar Bretlands. MI6 hefur starfað í meira en
hundrað ár og er með njósnara úti um allan heim. Að skilja eftir fartölvu til
hlerunar Netsamskipta er hjá MI6 hversdagsleg aðferð.

 

 

Loftur Altice Þorsteinsson. 

Þingmenn vissu ekki um tölvuna

Icesave-blekkingar og meiri Icesave-blekkingar

IFS-greining hefur framkvæmt greiningu eins og þeir voru beðnir um, en hvað voru þeir beðnir að greina ? Í skýrslunni segir:

 

»Í þessari skýrslu höfum við reynt að svara þeim spurningum sem við vorum beðnir um umsögn á. Fyrst og fremst snérust þau atriði um áhættumat á samningnum ásamt mati á getu ríkissjóðs við að standa við sínar greiðsluskuldbindingar við mismunandi aðstæður. Ekki var í þessari skýrslu reynt að leggja mat á afleiðingar þess að hafna samningnum.«

 

IFS-greining er því að vinna fyrir hina vanhæfu Icesave-stjórn sem hefur haft sem sitt megin verkefni að gæta hagsmuna nýlenduveldanna. Auðvitað er engin von til að skýrsla sem hefur svona forskrift skili vitrænni niðurstöðu. Í málsgreininni hér að framan er kjarni málsins sagður með skýrum orðum:

 

»Ekki var í þessari skýrslu reynt að leggja mat á afleiðingar þess að hafna samningnum.«

 

Algerlega liggur ljóst fyrir, að hagkvæmasti kostur Íslendinga í Icesave-deilunni er að hafna fyrirliggjandi samningum. Hefði þá ekki verið eðlilegt að bera saman þá kosti að hafna samningunum og hins vegar að ganga að þeim ? Auðvitað finnst það öllum eðlilegum mönnum, en Steingrímur og Hr. Jóhanna eru ekki eðlileg.

 

Hvað er þá hægt að segja um greiningu sem ekki greinir það sem þarf að greina ? Ekki getur það nú verið margt, en þó vakti eitt atriði sérstaka athygli mína. Skýrslan greinir frá:

 

»Í nýja samkomulaginu er að finna skilyrði sem gæti veitt TIF aukinn aðgang umfram aðra kröfuhafa. Líklegt er að TIF muni sækjast eftir þessum aukna forgangi. Ef það gengur eftir þá fengi TIF greitt út úr þrotabúinu á undan öðrum. Það gæti jafnvel leitt til þess að að endanleg niðurstaða yrði sú að TIF fengi meira greitt úr þrotabúinu en hann þyrfti að greiða Bretum og Hollendingum miðað við núverandi gengi krónunnar.«

 

Á hverju ætli þessar vonir byggi um gróða TIF af Icesave-málinu ? Þetta er auðvitað glórulaus hugmynd, sem hlýtur að fara á spjöld sögunnar sem öfgafyllsta óskhyggjan. Líka má spyrja þess, hvort ekki sé rétt að hefja strax þann málarekstur sem gefinn er ádráttur um að muni skila svo glæsilegum árangri ?

 

Að öllu gamani slepptu þá er mikilvægt að tryggja TIF forgang að eignum þrotabúsins. Til að sækja þann forgang fara menn auðvitað ekki lengstu leiðina, þótt oft sé krókur betri en kelda. Betri leiðir eru tiltækar en sú sem IFS-greining nefnir.

 

InDefence hefur lagt til, að ef Alþingismenn eru svo heimskir að samþykkja ábyrgðir á Icesave-samningum-III á forsendulausum kröfum sem engin ábyrgð er fyrir, þá sé rétt að tryggja forganginn í ábyrgðarlögunum sjálfum. Ennþá tryggara er þó að gera þetta á þann hátt sem ég hef lagt til.

 

Ég hef lagt til, að kröfuröðinni verði breytt í Neyðarlögunum. Um þetta fjallaði ég í grein sem birtist í Morgunblaðinu 23. desember 2010 og er hægt að lesa hana hér:

 

http://altice.blogcentral.is/blog/2010/12/23/breytt-krofurod-i-throtabu-landsbankans-leysir-icesave-deiluna/

 

Mikilvægt er að hafa hugfast að tilskipun ESB um lágmarks-tryggingu, er í raun fyrirmæli um kröfu-röð, þar sem lágmarks-tryggingin kemur fyrst til úthlutunar úr þrotabúi. Ef lágmarks-tryggingin hefur ekki forgang, getur staðan hæglega orðið sú að tryggingasjóðirnir fái ekki upp í lágmarkstrygginguna við skipti. Þetta er einmitt það sem mun gerast með Landsbankann, samkvæmt núgildandi lögum um kröfuröð. 

 

 

Loftur A. Þorsteinsson. 

 

Gæti fengið meira greitt úr þrotabúinu

EITTHVAÐ AF ENGU ER EKKERT.

Fyrir utan það að ég skilji ekki að enn skuli finnast menn í landinu sem eru viljugir að borga ICESAVE, hef ég aldrei getað skilið að menn sem þó eru andvígir nauðunginni og vilji eðlilega ekki að við borgum eyri, skuli aftur og aftur og sífellt fara NIÐUR á það plan að ræða og skrifa um kjör og vexti af ólöglegri kröfunni gegn íslenska ríkissjóðnum og okkur.

Í nóvember sl, eftir að mér blöskraði skrifin og umræðan um kjör og vexti af fullkomlega ólögvarinni nauðunginni, skrifaði ég þessi orð í eftirfarandi pistli og víðar:

Gerum ekki þau mistök að fara niður á plan vinnumanna rukkaranna að vera að ræða um útreikninga af vöxtum af nauðung eins og hefur sést.  Eins og við vitum verður eitthvað af engu alltaf ekkert og neðar okkar manndómi að ræða það einu einasta orði.  0,1% af engu er jafn vitlaust og 190 þúsund%.
HALDIÐ ÞIÐ Í ALVÖRU AÐ VIÐ LÁTUM KÚGA OKKUR??

Hversu alvarlegur er höfundur eftirfarandi pistils um að við eigum ekki að borga 1 einasta eyri??  Við getum ekki og megum ekki borga 1 eyri í ólöglegri rukkun.  Og ég er sammála Arnari Geir og Lofti og var akkúrat að skrifa nokkur orð um það þegar Loftur kom þarna inn:
Icesave: Þriðja leiðin leysir vandann.

Gerum ekki þessi mistök.  Ólögleg ICESAVE rukkun er jafn ólögleg þó innheimtan hafi minnkað.  Við ættum að vera í skaðabótamáli við bresku og hollensku stjórnirnar fyrir ólögmætar þvinganir af þeirra hálfu, ekki borga þeim fyrir skaðann sem þeir hafa valdið okkur.  Hættum að ræða kjara- og vaxta-kjaftæði af fjárkúgun.   Það er neðar okkar æru að fara niður á það plan.  Ærulausir menn borga fjárkúgun og skiptir þar ENGU hvað upphæðin er lág. 

ENGIN RÍKISÁBYRGÐ Á ICESAVE.

Directive 94/19/EC:
Whereas this Directive may not result in the Member States' or their competent authorities' being made liable in respect of depositors if they have ensured that one or more schemes guaranteeing deposits or credit institutions themselves and ensuring the compensation or protection of depositors under the conditions prescribed in this Directive have been introduced and officially recognized.

77. gr. íslensku STJÓRNARSKRÁRINNAR:
Skattamálum skal skipað með lögum. Ekki má fela stjórnvöldum ákvörðun um hvort leggja skuli á skatt, breyta honum eða afnema hann. Enginn skattur verður lagður á nema heimild hafi verið fyrir honum í lögum þegar þau atvik urðu sem ráða skattskyldu.

E.S.: Verð að játa að ég varð hissa og vonsvikin með svar Gunnlaugs I. í síðunni og í fyrsta sinn að ég viti að ég er honum fullkomlega ósammála.  Málið snýst nefnilega ekki um ódýrustu leiðina, heldur réttlæti og æru.  Og minni hann á að Evrópuveldið hefur líka verið að kúga okkur í ICESAVE málinu.  Sigurbjörn Svavarsson kom svo seinna með ærlegt svar.  Félagsmaður benti á að Jóhannes Þór Skúlason, sem kom inn í umræðuna, hafi verið einn af InDefence-mönnum.  Skyldi engan undra, InDefence hefur alltaf viljað semja um ICESAVE og þó við skuldum ekki eyri og krafan sé ólögleg.   

Elle Ericsson.

ERU ÞESSIR MENN AF JÖRÐINNI?

Hví finnast enn ICESAVE-SINNAR eftir alla endalausu umræðuna og lagaútskýringar fræðimanna og lögmanna gegn nokkurri ríkisábyrgð íslenska ríkisins á ICESAVE-FJÁRKÚGUN bresku, hollensku og íslensku ríkisstjórnanna, ICESAVE-STJÓRNARINNAR og Evrópusambandsveldisins gegn íslenskri alþýðu, æsku landsins, foreldrum og gamalmennum?  Já, þrælasamningi sem gæti staðið yfir öldum saman og við skuldum ekki eyri í? 

Hver sem enn efast getur farið yfir alla pistla okkar samtaka gegn ICESAVE og yfir allar meðfylgjandi lagaskýringarnar og rök fræðimanna og lögmanna. 

Með ólíkindum var að lesa ´rökin´ frá

 

Ágústi Borgþóri Sverrissyni

 OG

Ragnari Thorissyni og ótrúlegan vilja þeirra til að koma ICESAVE yfir okkur.  Hví borga hinir undarlegu menn ekki sjálfir ef þeim finnst eðlilegt að borga ólöglega kröfu kúgara? 

Og Ragnar Thorisson varð sér líka til óendanlegrar minnkunar með almennu skítlegu orðalagi og endurteknu grjótkasti í forsetann okkar, sama mann og bjargaði okkur frá ICESAVE 2 þann 5. jan sl.  Ömurlegt var að lesa illvilja og rökleysu mannanna 2ja, en gleðilegt hvað komu sterk mótrök þar gegn þeim vegvilltu mönnum.  Þar af eru nokkrir félagar og stjórnarmenn okkar samtaka gegn nauðunginni: http://www.dv.is/frettir/2011/1/1/forseti-vis-til-ad-boda-thjodaratkvaedagreidslu-um-icesave/

 

ENGIN RÍKISÁBYRGÐ

Á ICESAVE.

77. gr. íslensku STJÓRNARSKRÁRINNAR:
Skattamálum skal skipað með lögum. Ekki má fela stjórnvöldum ákvörðun um hvort leggja skuli á skatt, breyta honum eða afnema hann.
Enginn skattur verður lagður á nema heimild hafi verið fyrir honum í lögum þegar þau atvik urðu sem ráða skattskyldu.

 

Elle Ericsson.

Íslendingar bíða ennþá eftir yfirlýsingu Alþingis.

Ekki er þolandi að forseti landsins sé settur í þá stöðu að verja hagsmuni Íslendinga, án þess að geta vísað til yfirlýsingar Alþingis um að ríkisábyrgð verði ekki veitt á Icesave-kröfum nýlenduveldanna. Alþingi verður tafarlaust að taka á sig rögg og afgreiða málið svo að sómi sé að.

Kjáninn á BBC spyr:

   »Þú minntist á að ykkur hefði tekist að breiða yfir ágreininginn við Breta
    og Hollendinga vegna hruns Icebank [á við Icesave]. En það er undir þinginu
    komið - er það ekki? - hvort þessar skuldir verði endurgreiddar?«

Hann spyr um »endurgreiðslu á skuldum« og hvort tekist hafi að »breiða yfir ágreining um Icesave«. Hvílíkur hálfviti ! Ólafur Ragnar svarar þessu vel, þegar hann segir:

   »Það er að sjálfsögðu einfaldlega staðreynd að kröfurnar sem Bretar og
    Hollendingar lögðu fram, hvað varðar Ísland árið 2009, að núverandi
    stjórnvöld í Bretlandi og Hollandi hafa einnig viðurkennt að málið sem þau
    lögðu fyrir Ísland árið 2009 og á fyrri hluta 2010 var í grundvallaratriðum
    ósanngjarnt.« 

Sem betur fer er Ólafur Ragnar Grímsson fastur fyrir og lætur ekki vaða ofan í sig. Hvað dvelur Alþingi að koma til aðstoðar almenningi í Icesave-deilunni og forseta Lýðveldisins ?

Loftur A. Þorsteinsson.

Sáu að sér í Icesave-deilunni

Skelfilegt bull í Fjármálaráðuneytinu !

Rósa Björk Brynjólfsdóttir býður upp á skýringu sem er jafn heimskuleg og annað sem kemur frá Fjármálaráðuneytinu. Almennir kröfuhafar buðu upp á lausn sem hefði leyst Icesave-deiluna, en hvenær hefur Steingrímur Sigfússon haft áhuga á að losa almenning við Icesave-klafann ? Þvert á móti gerir Icesave-stjórnin allt sem hún getur til að auka á efnahagskreppuna.

Lausn almennu kröfuhafanna var í megindráttum eftirfarandi:

•  
  1. Almennir kröfuhafar hefðu lánað fjármagn til að tryggja strax tryggingasjóðum Íslands, Bretlands og Hollands greiðslur úr þrotabúinu á lágmarkstryggingu (€20.887) samkvæmt Tilskipun 94/19/EB.
     
  2. Þessa greiðslu hefðu kröfuhafarnir eðlilega fengið tryggða með fyrsta veðrétti í eignum Landsbankans.
     
  3. Tryggingasjóðir Bretlands og Hollands fengju þannig strax það fjármagn, sem þeir hafa greitt úr sjóðunum. TIF hefur líklega ekkert greitt og fengi því ekkert af þessu fé.
     
  4. Ríkisstjórnir nýlenduveldanna hefðu samþykkt að fella niður kröfuna um að þeirra framlög umfram lágmarkið €20.887, nyti forgangs í samræmi við Neyðarlögin.
     
  5. Þar með fengju almennu kröfuhafarnir meira í sinn hlut þegar þrotabúið verður gert upp. Þeir fengju þá endurgreitt lánið og þeir fengju stærri hlut í eftirstöðvum annara eigna.
  
  

Þetta var því tilboð um að ljúka Icesave-deilunni á sanngjarnan hátt. Almennu kröfuhafarnir fengju meira í sinn hlut, en það kæmi löngu seinna. Á móti gæfu nýlenduveldin eftir þann rétt sem þeim var úthlutað með Neyðarlögunum.

Einhverjum kann að detta í hug, að það hafi verið mistök að binda forgang innistæðu-eigenda ekki við lágmarkið €20.887, heldur allar innistæður. Menn hafa líklega verið að hugsa um innistæðurnar innanlands, eða ekkert hugsað sem er jafn líklegt.

Við sjáum af svari Rósu Bjarkar, að »ekki mátti ganga gegn hugmyndafræði Neyðarlaganna«. Við sjáum hvað þetta er heimskuleg röksemd í ljósi þess sem sagt er í Morgunblaðinu, síðast í greininni:

»Þeir fulltrúar óvörðu kröfuhafanna sem blaðið hefur rætt við telja að útfærsla þeirra hefði einmitt ekki gengið þvert á neyðarlögin, þar sem Bretsk og Hollendsk stjórnvöld hefðu þegar tryggt Icesave-innistæðu-eigendum í löndunum tveim endurgreiðslur á innlánum sínum«

Loftur A. Þorsteinsson.

Gegn eðli neyðarlaganna