Heimasætan játar syndirnar!

Nú hefur það skeð sem enginn bjóst við, að heimasætan á Sossaheimilinu játaði allar sínar syndir og það ótilneidd. Guðmundur Andri Thorsson hefur opinberlaga viðurkennt, að allt sem hann hefur sagt um Icesave-málið var blekking.
 
Allt sem Guðmundur Andri hefur sagt var byggt á blindu hatri á hugsjónum um frelsi einstaklingsins. Þetta hatur er af sama meiði og sú trú, að sjálfstætt Ísland sé fjarstæðukennd staðleysa. Þess vegna sé ekki um annað að ræða fyrir Íslendinga, en að taka með þökkum boði Evrópuríkisins um ófrelsið.
 
Einhver gæti haldið að ég sé að ýkja örlítið, en svo er ekki. Guðmundur Andri Thorsson segir þetta sjálfur. Heimasætan játar allar sína syndir og segir meðal annars:


    >>Um það er þarflaust að þrefa: Okkur skjátlaðist. Við, þessi minnihluti landsmanna sem vildum ljúka Icesave-málinu um síðustu áramót, fá þetta út úr heiminum og halda áfram út úr kreppunni með hjálp annarra þjóða - okkur skjátlaðist, við paníkeruðum.<<

Það er svo annað mál að Guðmundur Andri hefur nýgja vindmyllu í augsýn. Hann virðist vera tekinn til við að boða ágæti Icesave-samninga III. Verður það gert á sömu forsendum og trúboðið um eldri samninga ? Ætlast Guðmundur Andri til að sá minnihluti sem hafði sömu skoðun og hann, varðandi eldri Icesave-klafa, muni fylgja honum í baráttu fyrir nýrri Icesave-kúgun ?

Við fylgjumst spennt með framhaldssögunni um játningar heimasætunnar.


Loftur A. Þorsteinsson.

Fundi fjárlaganefndar frestað

Buchheit er gengilbeina í boði Steingríms.

Ég verð að játa að ég lét blekkjast af þeim góðu umsögnum sem Lee Buchheit fekk, hjá erlendum vinum mínum. Nú hefur komið í ljós að ekkert af þessu hóli stendst prófið, sem fólgið er í Icesave-samningum III. Þessi maður er gengilbeina í boði Steingríms Sigfússonar.

Það þarf auðvitað ekki að koma á óvart að skylt er skeggið hökunni, því að þessi maður naut trausts Steingríms Sigfússonar. Er ekki hlálegt að Buchheit sleppir ekki tækifærinu sem gafst í HÍ, til að hæla Steingrími. Gleymum því ekki að Icesave-stjórnin hefur hafnað aðstoð allra ráðgjafa, sem haldið hafa fram hlut Íslands, en andstæðingar Íslands hafa hlotið varmar móttökur í Fjármálráðuneytinu.

Buchheit sleppir að greina frá sömu staðreyndum og aðrir talsmenn Icesave-stjórnarinnar. Þar á meðal er sú staðreynd að Ísland er sjálfstætt ríki og á engan hátt nauðbeygt að gangast undir vald erlendra dómstóla. Álit ESA er einskis virði, enda er einn af þremur “dómurum” þess Íslendingur, sem gætir sömu hagsmuna og Steingrímur og Jóhanna. Svo sannarlega eru það ekki hagsmunir almennings á Íslandi.

Buchheit elur á sama óttanum við hið óþekkta eins og lengi hefur verið sérgrein Steingríms og Jóhönnu. Þessi nálgun að málinu hefur heldur betur gengið sér til húðar. Allar hrakspár Sossanna hafa reynst blekkingar af verstu tegund og mjög í stíl við þær hótanir sem Mafían notar til að kúga almenning.

Það er þó ein ástæða til að fagna Icesave-samningum III. Af fullkominni heimsku og viðeigandi óvitahætti hefur ríkisstjórnin brugðið snörunni um eigin háls. Þessir fúnu njólar hafa tryggt að ríkisstjórnin verður að hrökklast frá völdum þegar úrskurður fullveldishafans-þjóðarinnar liggur fyrir um höfnum glæpa-samninganna.

Loftur Altice Þorsteinsson

Buchheit: Þróunin hefur verið Íslendingum hagfelld

Fullkomlega ólöglegar viðræður við nýlenduveldin

Eftir Loft Altice Þorsteinsson.

Þær fréttir berast með reglubundnu millibili, að ríkisstjórnin standi í viðræðum við ótilgreinda fulltrúa frá Bretlandi og Hollandi, um forsendulausar kröfur þessara ríkja um skattheimtu á Íslandi. Eins og allir vita, var fjárkúgun nýlenduveldanna hafnað í þjóðar-atkvæðinu 06. marz 2010. Íslendingar ætla sér ekki að greiða skatt til Evrópuríkjanna, hvorki undir formerkjum Icesave né formerkjum Evrópuríkisins.

Með þjóðaratkvæðinu 06. marz 2010 staðfestu Íslendingar að Stjórnarskrá þjóðarinnar er í fullu gildi og að endanlegt vald er í hennar höndum. Þetta vald nefnist fullveldi, sem merkir að endanlegt og ótakmarkað vald um málefni landsins verður ekki frá henni tekið. Endanlegt er fullveldið, vegna þess að ákvörðunum fullveldishafans  verður ekki vísað til annars aðila. Ótakmarkað er fullveldið, vegna þess að það tekur til allra þátta sem fullveldishafinn ákveður.

Mikilvægur hluti fullveldisins er vald til að hafna lagasetningu Alþingis. Slík höfnun verður að koma fram í þjóðaratkvæði og þarf oftast atbeina forseta Lýðveldisins til að lýðurinn fái að fella sinn úrskurð. Sem betur fer er núverandi forseta ljóst til hvers hann var kosinn og hefur hann gegnt starfinu með glæsibrag. Stjórnarskráin gerir grein fyrir mikilvægi forsetans, sem umboðsmanns almennings.

Fyrir nokkrum mánuðum (á fullveldisdaginn 17. júní) birtist í Morgunblaðinu gagnmerkt viðtal við Ólaf Ragnar Grímsson, þar sem farið var yfir afleiðingar þjóðaratkvæðisins 06. marz 2010.  Um viðtalið og stöðu Icesave-málsins fjallaði ég sama dag og er hægt að finna þá færslu hérna:

Þjóðaratkvæðið veitti þjóðinni styrk

Þrátt fyrir að eindregin höfnun þjóðarinnar á Icesave-kúguninni hafi komið fram í þjóðaratkvæðinu 06. marz 2010, heldur ríkisstjórnin sínu striki, eins og þetta fólk sé bæði sjónlaust og heyrnarlaust. Jafnframt gerir Stjórnarskráin fullkomlega ljóst, að fullveldi landsins er í höndum þjóðarinnar, en hvorki Alþingis né ríkisstjórnar. Ekki er því hægt annað en viðurkenna að ríkisstjórnin brýtur vísvitandi ákvæði Stjórnarskrárinnar (greinar: 21, 40, 41) og ákvæði í X. kafla almennra hegningarlaga um landráð, með áframhaldandi umboðslausum viðræðum við nýlenduveldin, um mál sem þjóðin hefur ýtt út af borðinu.

Það er napurlegt að heldsti andstæðingur almennings á Íslandi, er sjálf ríkisstjórn landsins. Þjóðin verður að búa sig undir nýtt þjóðaratkvæði um Icesave-samninga og forseti Lýðveldisins er jafn tilbúinn í þann slag og meirihluti Íslendinga. Fróðlegt er að rifja upp mat forsetans í viðtalinu á fullveldisdaginn 17. júní. Þar er haft eftir forsetanum:

 

»Í þriðja lagi tel ég alveg afdráttarlaust og á því er enginn vafi að sú ákvörðun að vísa Icesave-málinu í þjóðaratkvæðagreiðslu og hvernig hún fór fram og niðurstaða hennar hafi tvímælalaust styrkt stöðu Íslendinga í alþjóðasamfélaginu, alþjóðlegum fjölmiðlum, umræðum meðal sérfræðinga og áhrifafólks vítt og breitt um veröldina. Ég hef átt viðræður við mikinn fjölda áhrifafólks, bæði þjóðarleiðtoga, áhrifafólk í fjármálalífi, viðskiptalífi, suma áhrifaríkustu fjölmiðlamenn Vesturlanda, og get því tvímælalaust fullyrt að staða okkar er mun sterkari í dag en hún var áður.«

Búast verður við, að Alþingi hafi ekki styrk til að standa gegn ofríki Icesave-stjórnarinnar, en ekkert bendir til annars en þjóðin sé reiðubúin til nýrra átaka um Icesave-málið. Ólöglegar athafnir ríkisstjórnarinnar munu ekki hverfa auðveldlega úr minni þjóðarinnar. Sama dóm sögunnar munu hljóta þeir einstakingar sem draga fullveldisrétt lýðsins í efa.
 

KÚGUNIN KOMIN Í HÖFN?

Það er hreint út sagt ótrúlega svívirðilegt að maður skuli finna eftirfarandi frétt núna 9. des í RUV, miðli allra landsmanna, 9 mánuðum eftir að yfir 90% þjóðarinnar hafnaði og kolfelldi ólöglegt ICESAVE:

 

Endurgreiðslur hefjast árið 2016

Jan Kees de Jager, fjármálaráðherra Hollands, segir að Íslendingar hafi samþykkt að bæta Hollendingum og Bretum að fullu innistæður vegna Icesave-reikninga Landsbankans. Alls nemur upphæðin tæplega 200 milljörðum króna á núverandi gengi. Samkvæmt samningnum byrja Íslendingar að greiða skuldina í júlí 2016 og lýkur greiðslum árið 2046. Að sögn Bloomberg-fréttaveitunnar sagði hann þetta í bréfi til hollenska þingsins í dag.

Reuters-fréttastofan hefur eftir talsmanni hollenska fjármálaráðuneytsins að Íslendingar muni greiða 3% vexti af því sem þeir skuldi Hollendingum og að skuldin við Breta beri 3,3% vexti.

Niðurstaðan verður kynnt á blaðamannafundi klukkan sex í dag. Fundinum verður sjónvarpað beint hér á vef Ríkisútvarpsins.

Samningurinn hefur verið birtur á vef hollenska fjármálaráðuneytisins. Hér má lesa hann

 

Elle Ericsson

Hætt við svikum í Icesave-máli og erkiklúðri ef Steingrímur sendir ekki Eftirlitsstofnun EFTA rökstudda höfnun!

Góðu fréttirnar frá deginum áður kunna að reynast tálbeita. Þegar eftir er gengið, fæst ekki einu sinni vitað hvort meintar nýjar samningshugmyndir séu síðasti samningur breyttur eða glæný drög. Agnes Bragadóttir var með glögga greiningu á málunum i Mbl., en stjórnarandstöðunni sem slíkri hefur EKKI verið haldið upplýstri, ekki einu sinni þeim þingnefndum, sem fjallað hafa um þetta Icesavemál – sem kemur, nota bene, ríkinu og skattborgurum ekkert við, einungis Tryggingasjóðnum (það sem hann megnar) og Landsbankanum gamla.

Bjarni ungi Benediktsson virðist vita flest um málið, sem vitað verður, og hefur fengið vitneskju sína frá Vilhjálmi Egilssyni Valhallarmanni og e.t.v. öðrum "hagsmunaaðilum", eins og kallað var á liðnum degi, en hvers vegna er talað við gamla Icesave-málsvara, en ekki við þjóðina? Á hún ekki mestu hagsmuna að gæta? – Bjarni vill reyndar ekkert með samkomulagshugmyndirnar hafa, virðist manni. En Sigmundur Davíð fær hins vegar ekkert að vita!

Það er sjaldan verið að fela hlutina nema af því að menn hafa eitthvað að fela! 

Tal Jóns Sigurðssonar í Össuri frá morgni til kvölds var blöskranlegt, en Icesave-predikurum er gert hátt undir höfði í Samfylkingar- og ESB-sinnuðum Spegli Rúvsins. Þeir eru aftur vaknaðir til lífsins, verkalýðsforingjar og fulltrúar atvinnurekenda, sem fylktu liði í fyrrasumar með skammarlegum áskorunum um að samþykkja bæri Icesave-svikasamninga Svavars sem fyrst. Jón þessi heldur því jafnvel fram, að samþykkja hefði átt samningana strax í fyrra! Undarlegt er, að þetta skuli gerast á sama tíma og talað er um, að nú séu upphæðirnar komnar niður í 60 milljarða og vextirnir í 3% (og eru samt enn ólöglegir – og þar að auki ólögvarðir eins og höfuðstóllinn).

Var þetta kannski allt tálbeita, sem ekkert er að marka? Af hverju heyrist ekki um hrifningu þessara manna yfir því, að í alvöru sé um einhver skömminni skárri kjör að ræða en í fyrra? Er það kannski af því, að þetta er allt saman tómur sýndarleikur?

Það er eins gott að hér sé ekki um brezkt-hollenzkt samsæri að ræða til að narra auðtrúa Steingrím til að trúa þeim og til að stela af okkur þeim tíma sem þarf til að gera svar Íslands til EFTA bæði mögulegt og nógu vandað til að hægt sé að hafa stoð af því sem réttarvörn. En lagaleg vörn okkar Íslendinga er það sem hvítflibbakarlarnir frá Whitehall óttast mest og það sem Bretavinnumenn okkar eru hugdeigastir að reyna.

Það Á AÐ SVARA vitleysunni frá EFTA, Steingrímur! – ekki glata því tækifæri !

Jón Valur Jensson. 

Sósíalistar og stórkapítalistar ná saman

MÁR GUÐMUNDSSON, HALDIÐ ÞIÐ Í ALVÖRU AÐ VIÐ LÁTUM KÚGA OKKUR??

Ég var orðlaus í gær yfir frétt í mbl.is og kannski voru aðrir það líka.  Í það minnsta náði enginn nema einn maður að blogga við fréttina, sem hófst með þessum orðum: Enn er mikil óvissa um vaxtakostnað ríkissjóðs í tengslum við Icesave-skuldbindingarnar, samkvæmt Peningamálum Seðlabanka Íslands.  Enn óvissa um vaxtakostnað vegna Icesave  Já, þarna stendur VAXTAKOSTNAÐ RÍKISSJÓÐS Í TENGSLUM VIÐ ICESAVE-SKULDBINDINGARNAR.  Nú vitum við vel að ICESAVE er ekki okkar skuldbinding, heldur skuldbinding gamla Landsbankans og TIF.  Við vitum líka vel að engin ríkisábyrgð er á skuldbindingu Landsbankans og TIF.  Hvaðan kemur þá þessi frétt í mbl.is?

Næst segir: - - samkvæmt Peningamálum Seðlabanka Íslands.  Já, þarna kemur það: SAMKVÆMT PENINGAMÁLUM SEÐLABANKA ÍSLANDS.  Már Guðmundsson, hvaða vextir og af hvaða skuldbindingum?  Næst vísar fréttin í orð Össurar Skarphéðinssonar frá í fyrradag um að samkomulag um ICESAVE muni liggja fyrir fyrir lok ársins: Samningaviðræðum íslenskra stjórnvalda við stjórnvöld í Bretlandi og Hollandi um lausn Icesave-deilunnar lýkur væntanlega fyrir lok árs, segir Össur Skarphéðinsson, utanríkisráðherra í samtali við Reuters.
Lausn Icesave fyrir lok árs 

Ja-há, núna í nóvember eða í desember ætla ríkisstjórnarflokkarnir að pína yfir okkur landsmenn ólöglegri rukkun Breta, Hollendinga og Evrópusambandsins.  Gegn lögum og þvert gegn okkar vilja.  Með hjálp Seðlabankans væntanlega.   Seðlabankastjóri ætti að útskýra málið fyrir okkur opinberlega.  Ekki þýðir neitt að spyrja Össur.  Núverandi stjórn hefur komið litlu gagnlegu í verk og hefur þó tekist að eyða gríðarlegum dýrmætum tíma í að koma yfir okkur þessari ólöglegu rukkun bresku og hollensku ríkisstjórnanna.  Halda þeir í alvöru að við látum bara kúga okkur??  Og sættum okkur bara við að vera ólöglega sköttuð fyrir ríkiskassa 2ja erlendra velda eins og hver önnur nýlenda?? 

Loks vil ég vísa í 4 pistla:

Axel Jóhann: Ein mynd kúgunar

GUÐMUNDUR JÓNAS: Svíkur stjórnarandstaðan í Icesave?

Ómar Geirsson: Svo sorglega satt er allt sem Þór segir.

Styrmir Gunnarsson: Hjálpuðu þeir okkur? -Nei. Þeir töluðu niður til okkar

 

EE.

Enn óvissa um vaxtakostnað vegna Icesave

HVAÐ KEMUR EVRÓPUSAMBANDINU ICESAVE VIÐ?

Nú hefur Evrópusambandið aftur hafið gömlu og grófu innanríkisafskiptin af okkur.  Stjórnvöld þar eru aftur farin að skikka okkur til að semja um ICESAVE.  Hvað veldur að Evrópuríkið heldur sig geta skikkað okkur og skipað okkur fyrir verkum?  Kannski Jóhanna, Steingrímur og Össur geti svarað þessu?  Hafa þau kannski gefið þeim grænt ljós?  Kannski skærgrænt ljós?  Hvers vegna halda menn í stjórn Evrópusambandsins að þeir geti skipað okkur að semja um ólögvarið Icesave?  Í Morgunblaðinu í dag kemur fram að krafa sambandsins sé að við förum eftir EES-samningnum.  Og við höfum farið eftir honum.  Hvergi stendur í EES-samningnum eða í lögum að íslenska ríkið ábyrgist ICESAVE.  Það ætti að vera krafa að ríkisstjórn landsins verji okkur gegn erlendri kúgun. 

Hví hafa íslensk stjórnvöld verið svo yfirmáta viljug að semja við 2 yfirgangsveldi í Evrópu um skuld sem enginn fótur er fyrir að íslenska ríkið, og þar með íslenskir þegnar, borgi Bretum og Hollendingum?  Nauðung og upplogna skuld sem ríkisstjórnir landanna 2ja með dyggri hjálp Evrópusambandsins, hafa rukkað okkur um með ólýsanlegri frekju og yfirgangi án nokkurs dómsúrskurðar.  Og það gegn lögum þeirra sjálfra.  Jú, vegna þess að Evrópusambandið ætlar að nota tækifærið vegna Evrópuumsóknar núverandi stjórnvalda og þvinga okkur undir ICESAVE.  Ráðum við kannski ekki okkar innanríkismálum sjálf?  Ráðum við ekki okkar skuldamálum og utanríkismálum?  Örugglega gerum við það nema íslensk stjórnvöld leyfi þeim að ráða okkar málum. 

KRAFA UM VÍÐTÆKA AÐLÖGUN (OG ÞÓ ÖSSUR HARÐNEITI). 

Elle Ericsson.

FORSETINN Í KRÖFTUGU CNN-VIÐTALI.

Sorglega hefst samtal CNN-fréttamannsins við forsetann á spurningunni hvers vegna okkur gangi svona illa að semja við Breta og Hollendinga um endurgreiðslu á Icesave.  Og þó forsetinn hafi svarað að það væri engin ríkisábyrgð á Icesave, spurði fréttamaður CNN samt næst hvort það væri spurning um vexti af lánunum.  Eins gott ég var ekki þarna með honum.  
 
Nú sést það einu sinni enn svart á hvítu hvað íslenska og skammarlega ICESAVE-STJÓRNIN hefur staðið sig illa í að standa með okkur í þessu óþolandi máli.  Og þau sem ættu að vera að vinna fyrir okkar hag og skýra málstað okkar erlendis eins og forsetinn einn hefur gert.  Nei, það þarf alltaf forsetann í verk verjanda okkar.  Þau brjóta niður jafnóðum og hann ver okkur.    

CNN-viðtalið.


FRÉTTAMAÐUR CNN: I first want to get an update from you on the banking situation in Iceland.  Why has your country still been unable to reach an agreement with the UK and the Netherlands on how to repay them after the Icesave failure?  

FORSETINN: Primarily because the Netherlands and Britain are still sticking to very unreasonable demands and they do not want to recognize that these were ultimately private banks and there was no state guarantee behind these banks, so the main problem has been that - maybe for political reasons in Britain and the Netherlands - they have not been willing to look at the issue as it really was.
  
FRÉTTAMAÐUR CNN: Now, is the issue over the interest rate to the LOANS, is that the main sticking point?

FORSETINN:  Well, the primary issue is this - these were private banks that were operating on their own in the European market and we have said all along that we should not have a system where, if a private bank is successful, the bankers and the shareholders reap a huge profit, but if it fails, the bill should be sent to ordinary people in their home country, farmers and fishermen and teachers and nurses and doctors.  And it is absolutely essential that the authorities in Britain and the Netherlands realize that the European regulations were, and still are, of such a nature that there is not a state guarantee behind the private banks - that´s the fundamental principle of the European financial market.  

FRÉTTAMAÐUR CNN: A lot of the taxpayers in your country are saying, We don´t want to pay for the mistakes of the private banks, but those banks are now nationalized - the three largest banks are nationalized now.  Can they follow the new Basel III regulations that just came out this weekend, can they raise enough capital reserves to, hopefully, not be able to go through this again?

FORSETINN: We have very successfully divided the banking system between what remains of the old banks and the new banking system in Iceland which primarily serves the Icelandic economy and it´s only one of those banks that remains a state bank, the other two are in the hands of private entities.  So in a way, giving the big challenge following the collapse of the banking system, we have managed very well in the last two years to reconstitute a responsible and effective banking system, which at the moment is serving rather well.  

Vísa í næsta pistil á undan um sama viðtal:
Forseti Íslands á CNN: Hollendingar og Bretar halda enn uppi ósanngjörnum kröfum gagnvart Íslandi  

 

E.E. tók saman. 

Skýrsla um fall Landsbankans minnist 60 sinnum á Icesave-málið

Björn Jón Bragason sagnfræðingur hefur tekið saman skýrslu, sem nefnist &#39;Aðdragandi falls Landsbanka Íslands hf. Greinargerð í ágúst 2009.&#39; Hefur hún nú (á nýliðnum degi) verið gerð opinber. Í henni kemur orðið Icesave 60 sinnum fyrir. Þjóðarheiður – samtök gegn Icesave hafa ekki rætt svo nýútkomna skýrslu (55 bls. að stærð), en í henni kemur margt athyglisvert fram, m.a. um Icesave-málið, þó að einnig það geti verið háð takmörkunum rúms og tíma, túlkunum og takmarkaðri sýn skýrsluhöfundar og heimildarmanna hans, en skýrslan er unnin að frumkvæði Björgólfs Guðmundssonar, fyrrverandi formanns bankaráðs Landsbankans. Hætt er við, að þar gæti viðleitni ýmissa til að réttlæta sig eftir á, ef skýrslan byggir um of á slíkum túlkunum, en hér er því þó ekki haldið fram að óreyndu.

Taka ber fram, að skýrslan er byggð á fjölmörgum gögnum, samtímaheimildum í blöðum og öðrum fjölmiðum (fréttum, Kastljósþáttum o.fl.) og vefmiðlum, viðtölum við fyrrverandi bankastjóra Landsbankans og Björgólf Thor Björgólfsson, við Björgvin G. Sigurðsson og aðstoðarmann hans, Jón Þór Sturluson, einnig Tryggva Þór Herbertsson, fyrrv. efnahagsráðgjafa Geirs Haarde forsætisráðherra, o.fl. menn, m.a. Jónas Fr. Jónsson, fyrrv. forstjóra FME, og Kjartan Gunnarsson, sem sat í bankaráði Landsbankans, ennfremur er byggt á gögnum og minnisblöðum Landsbankans og tölvusamskiptum, en meira þó á ýmsum opinberum gögnum, þ.m.t. þingræðum, gögnum frá ráðuneytum og embættismönnum, t.d. minnisblöðum Sverris Hauks Gunnlaugssonar, þáv. ambassadors í Lundúnum, svo og viðtali Árna M. Mathiesen fjármálaráðherra við Alistair Darling, breskan starfsbróður sinn, 7. október 2008, einnig á bréfi breska fjármálaeftirlitsins til Landsbanka Íslands, dags. 3. október 2008 (nmgr. 104), og 6. október 2008 (nmgr. 186) og bréfi Hectors Sants, forstöðumanns breska fjármálaeftirlitsins, til bankastjóra Landsbanka Íslands hf., dags. 13. október 2008 (nmgr. 188) ásamt bréfi bankastjóra Landsbanka Íslands hf. til breska fjármálaeftirlitsins, dags. 7. október 2008; þá er oft vitnað í bók Guðna Th. Jóhannessonar: Hrunið. Ísland á barmi gjaldþrots og upplausnar, og minna í bók Ólafs Arnarsonar: Sofandi að feigðarósi, ennfremur byggt á "ótilgreindum heimildarmönnum" (einum 31 talsins) og á minnisblöðum höfundar sjálfs.

Hér er þessi Skýrsla um fall Landsbankans í heild. Fróðlegt verður að fylgjast með umræðum um fram komið efni hennar, sem er að vísu margt alkunnugt, þótt annað sé ekki, og eiga menn eflaust eftir að deila nokkuð um ýmis sjónarmið manna, sem fram koma í henni, um ályktanir og niðurstöður.

J.V.J. tíndi saman. 

Bildt var fjandsamlegur í garð Íslands

ICEsave er algjörlega klúður Evrópusambandsins

Það var Evrópusambandið sem setti tilskipunina um innstæðutryggingar.  Í þeirri tilskipun var ekki gert ráð fyrir meiri háttar hamförum á fjármálamarkaði, en þó sleginn sá varnagli að aðildarríki væru ekki í ábyrgð ef þau hefðu innleitt tilskipunina á fullnægjandi hátt.

Það var Evrópusambandið sem setti lög og reglugerðir sem leyfðu fjármálafyrirtækjum að starfa óháð landamærum, á hinum svokallaða innri markaði, og í þeim lögum og reglugerðum var girt fyrir geðþóttaákvarðanir einstakra aðildarríkja til að hindra slíkt, hvort sem það var af hálfu gistiríkis eða heimaríkis.

Það var því ekki hægt að hindra starfsemi íslensku bankanna erlendis og það varð að setja lög um að þeir borguðu í innlendan tryggingasjóð.

Í því liggur meinið, bankakerfi smáríkja gat orðið það stórt að þau gátu ekki bakkað þau upp ef hamfarir ættu sér stað, eins og riðu yfir fjármálakerfi hins vestræna heims á haustmánuðum 2008.

Aðeins tilviljun réð því að Íslendingar lentu í þessari stöðu, allar smærri þjóðir hins evrópska efnahagssvæðis gátu lent í sömu stöðu.

 

Í þessu er vandinn fólginn, en klúðrið liggur í viðbrögðum Evrópusambandsins. Í panikinni sem ríkti á haustmánuðum 2008 þá kannaðist það ekki við sín eigin reglugerðarmistök, og í stað þess að kljást við ICEsave á sameiginlegum grunni, þannig að allir tryggingarsjóðir evrópska efnahagssvæðisins hefðu tekist á við tjónið út frá hlutfallslegri stærð, þá var ákveðið að túlka ríkisábyrgð út úr tilskipuninni um tryggingasjóði og klína vandanum á íslenska þjóð.

Lausn sem hefði gengið í lögleysu einræðisríkja, en gengur ekki upp hjá lýðræðisþjóðum, því hvorki er hægt að breyta lögum eftir á, og túlka það út úr þeim sem aldrei stóð í þeim, né heldur að gera þegna sjálfstæðrar þjóðar að skuldaþrælum með tilvísun í yfirþjóðlega reglugerð.  Slíkt stangast á við grundvallarmannréttindi sem tryggð eru í alþjóðalögum og reglum.

 

Þetta klúður er smám saman að renna upp fyrir framkvæmdarstjórn ESB.  Hún gerir sér grein fyrir hún er með tapað mál í höndunum og smátt og smátt er reynt að vinda ofan af því.  Það er engin tilviljun að í svari til norsku fréttaveitunnar ABC er staðfest að tilskipun ESB um innlánstryggingar feli ekki í sér ríkisábyrgð.  Það er ekki reynt að ljúga því sem ekki er til staðar og stendur skýrt að ekki sé.

Aðeins er reynt að ljúga að íslensk stjórnvöld hafi ekki innleitt tilskipun ESB á réttan hátt og séu því í ábyrgð fyrir innstæður.  Þetta er lygi vegna þess að rökstuðningurinn er lygi.

Fullyrt er að íslenski tryggingasjóðurinn hafi ekki verið í samræmi við stærð og áhættu bankakerfisins.  Það er vissulega réttmæt skoðun en gallinn er sá að íslenski tryggingasjóðurinn var nákvæmlega í samræmi við tilskipunina, það var tilskipunin sem gerði ekki ráð fyrir stærð eða áhættu bankakerfis.  

Það voru engin ákvæði í tilskipuninni sem íslensk stjórnvöld slepptu að uppfylla, framkvæmdastjórn ESB getur ekki vitnað í eina einustu setningu í tilskipun sinni sem tókst á við þessa áhættu og íslensk stjórnvöld brugðust að uppfylla.

Og gallinn við lygi er sá, að lygarinn festist alltaf meir og meir í lygavef sínum.  Þegar íslensk stjórnvöld benda á að þau hafi talið sig vera í góðri trú, því engar athugasemdir hafi borist við íslensku lögin, þá fellur framkvæmdastjórnin í þá gryfju að bulla eins og hún þekki ekki samninginn um Evrópska efnahagssvæðið.

Þetta er haft eftir Chantel Huges í tíufréttum Ruv hinn 3. ágúst síðastliðinn:

"Chantel Huges segir að það sé ekki á verksviði Evrópusambandsins að bera fram slíkar kvartanir.  Það eigi Eftirlitsstofnun EFTA að gera." 

Það sem blessuð manneskjan hugsar ekki í útí er að það er til lítils að gera samning um skyldur og ábyrgð ef sá, sem þarf að uppfylla skyldurnar, sér alfarið um að túlka framkvæmd sína.  Vissulega segir í 5. gr. um ESA, Eftirlitsstofnun EFTA, að stofnunin "eigi að tryggja að EFTA-ríkin standi við skuldbindingar sínar samkvæmt EES-samningnum," en hvað ef ESA væri alltaf ánægð þó EFTA-ríkin gerðu ekkert nema það sem þeim þóknaðist, hvað þá?

Hefði ESB þá ekkert um málið að segja???

Og á því tekur 109. gr. EES-samningsins, þar er skýrt tekið fram um sameiginlega ábyrgð og samvinnu framkvæmdarstjórnar ESB og ESA á eftirliti gagnvart framkvæmd EES-samningsins.

Orðalagið er svo skýrt að það er ekki einu sinni hægt að hártoga það.

"109. gr.

1. Annars vegar skal eftirlitsstofnun EFTA fylgjast með efndum á skuldbindingum samkvæmt samningi þessum og hins vegar framkvæmdastjórn EB sem starfar samkvæmt stofnsáttmála Efnahagsbandalags Evrópu og samningi þessum.

2. Til að tryggja samræmt eftirlit á öllu Evrópska efnahagssvæðinu skulu eftirlitsstofnun EFTA og framkvæmdastjórn EB hafa samstarf sín í milli, skiptast á upplýsingum og ráðgast hvor við aðra um stefnu í eftirlitsmálum og einstök mál.

3. Framkvæmdastjórn EB og eftirlitsstofnun EFTA skulu taka við umkvörtunum varðandi beitingu (framkvæmd) samnings þessa. Þær skulu skiptast á upplýsingum um kvartanir sem borist hafa.

4. Hvor þessara stofnana um sig skal rannsaka allar kvartanir sem falla undir valdsvið hennar og koma kvörtunum sem falla undir valdsvið hinnar stofnunarinnar til hennar.

5. Komi upp ósamkomulag milli þessara tveggja stofnana um það til hvaða aðgerða skuli gripið í tengslum við kvörtun eða um niðurstöðu rannsóknar getur hvor þeirra sem er vísað málinu til sameiginlegu EES-nefndarinnar sem skal fjalla um það í samræmi við 111. gr. "

 

Staðreyndirnar tala alltaf sínu máli.

Það þarf annarlega hagsmuni til að snúa þeim á hvolf.

Munum það þegar við heyrum íslenska fylgismenn Evrópusambandsins fullyrða að krafa Breta og Hollendinga sé réttmæt og styðjist við lög og reglur Evrópusambandsins.  

Vissulega eru það hagsmunir fjárkúgara að ljúga til um staðreyndir, en hvaða hagsmunir reka íslenska stuðningsmenn þeirra áfram????

Við erum jú að ræða um kröfu sem er um 2/3 af þjóðarframleiðslu Íslands og mun endanlega ganga frá efnahagslegu sjálfstæði þjóðarinnar gangi hún eftir.

Hvaða hagsmuna er þetta fólk að gæta þegar það vill með lygum sínum leggja framtíð þessarar þjóðar í rúst????

Eru ekki til lög sem banna slíka hegðun????

Ómar Geirsson. 

Þessi grein birtist snemma í morgun á vefsíðu Ómars (HÉR! – ásamt umræðum þar).

Í stuttu máli má draga efni þessa pistils saman í þessar höfuðáherzlur Ómars:

• Kjarninn er að það eru engin rök á bak við fullyrðingar ESB, enginn texti í lagagrein sem þeir geta vísað í. Og aumt var yfirklórið með að skella skuldinni á ESA.
• Mætti halda að þetta fólk þekkti ekki samninginn um EES, þó það sé alltaf að fullyrða að Ísland standi ekki við skuldbindingar sínar samkvæmt honum.