Bloggfærslur mánaðarins, ágúst 2016

Lýðræðishalli í Sjálfstæðisflokknum! segir Styrmir. Sá halli birtist átakanlega í Icesave-málinu

Framlag Styrmis í Vikulok Rásar 1 í dag vekur mikla athygli. Lýð­ræð­is­halla í hans eigin flokki, sem og í líf­eyr­is­sjóð­un­um, líkir hann við gjána í banda­rísku samfé­lagi milli ör­fárra ríkra og ráðandi og hins vegar alls þorra al­mennings:

Vitnaði hann í Robert Reich, vinnu­málaráðherra í tíð Bills Cl­int­on, og sagði skipt­ing­una í þjóðfé­lag­inu þannig að öðrum meg­in væri gríðarleg­ur fjöldi en hinum meg­in fá­menn­ur hóp­ur. Málið sner­ist ekki um póli­tík held­ur þessa fá­mennu hópa sem væru komn­ir í þá aðstöðu að stjórna heilu sam­fé­lög­un­um; emb­ætt­is­menn og aðra áhrifa­menn t.d.

Sagði Styrm­ir átök­in snú­ast um að hinir mörgu þyldu ekki yf­ir­ráð hinna fáu. (Leturbr. hér.)

Hann sagðist á því að það væri lýðræðis­halli í Sjálf­stæðis­flokkn­um og sagði það úr­elt kerfi að kallaður væri sam­an lands­fund­ur sem kysi for­ystu flokks­ins. Hann sagði að all­ir flokks­bundn­ir sjálf­stæðis­menn, miklu meiri fjöldi en þeir sem sæktu lands­fund, ættu að kjósa for­yst­una og um stefnu­mörk­un flokks­ins.

Þetta ætti einnig við um líf­eyr­is­sjóðina; þar byggju menn enn við það gamla kerfi að stjórn væri val­in af vinnu­veit­enda- og launþega­sam­tök­um en ekki af fé­lags­mönn­um sjálf­um. (Mbl.is sagði hér, að nokkru, frá Vikulokaþættinum fyrir hádegið í dag.)

Í tveimur stórum málum hefur fámenn forysta Sjálf­stæðis­flokksins tekið öll ráð úr höndum æðstu stofnunar flokksins, landsfundar, sem yfirleitt er haldinn á tveggja ára fresti, einkum stuttu fyrir kosningar. Þetta varð opinber­lega ljóst í bæði Icesave-málinu og ESB-umsóknar­málinu. Í því síðar­nefnda sveikst Bjarni Bene­dikts­son ásamt fleiri ráðherrum flokksins aftan að þeirri stefnu sem landsfundur hafði markað undir vorið 2013, að hætta bæri við umsókn­ina um inngöngu í Evrópu­sambandið. Sú stefna var þar skýr og ljós og ekki komin undir neinu skilyrði um undan­gengna þjóðar­atkvæða­greiðslu þar um (ekki frekar en Jóhanna, Össur og Steingrímur og þeirra taglhnýtingar höfðu tekið í mál að hafa þjóðaratkvæði um umsóknina). Einungis kvað landsfundur á um, að ef einhvern tímann aftur yrði sótt þarna um inngöngu, skyldi þjóðin spurð álits á því í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Í Icesave-málinu hélt Bjarni Benediktsson linlega á spöðunum með því að sitja hjá í atkvæðagreiðslu um Icesave-II (fyrirvarasamninginn), en landsfundur fjallaði síðan um framtíð málsins með þeim hætti, að við Íslendingar hefðum enga gjaldskyldu í því kröfumáli brezkra og hollenzkra stjóirnvalda og að því bæri að hafna öllum Icesave-samningum. 

Með þessa stefnumörkun grasrótar flokksins (um 1700 manns) ákvað Bjarni Ben. og meirihluti þingmanna flokksins að fara samt sínu fram, með beinum stuðningi við Icesave-III (Buchheit-samninginn), meðan blekið var varla þornað á yfirlýsingu landsfundar! Enn á ný sannaðist ofríki hinna fáu gagnvart stefnu hinna mörgu.

En þá var það grasrót almennings og ekki sízt ötul mótspyrnu­samtök, Samstaða þjóðar gegn Icesave, sem börðust ötul­lega í málinu, einkum með undir­skrifta­söfnun á vefnum Kjósum.is, og náðu þvílíkum árangri, að forseti Íslands, Ólafur Ragnar Grímsson, tók af skarið með því að synja lögunum um Buchheit-samn­inginn undirskriftar sinnar.

Það sama vildi reyndar Guðni Th. Jóhannesson ekki á þeim tíma, mælti þvert á móti með samningum, eins og margir aðrir áhrifa­gjarnir á þeim vetrar­dögum, þegar sviptingar fóru um samfélagið og reyk­mökkur áróðurs lagðist hér yfir stofnanir og hagsmuna­aðila, þar á meðal yfir Fréttastofu Rúv og 365-fjölmiðla og ráðamenn í Valhöll.

Þvert á móti þessu var það einarðleg afstaða Ólafs forseta og meirihluta þjóðarinnar í þjóðaratkvæðagreiðslu 2011 sem tryggði rétt okkar og hagsmuni, eins og berlega kom í ljós eftir lögsókn Breta og Hollendinga fyrir EFTA-réttinum, sem úrskurðaði í janúar 2013 um fullan rétt Íslands til að þvertaka fyrir alla greiðsluskyldu vegna Icesave-reikninga einkabankans Landsbankans. 

Þetta var augljós staðfesting á réttsýni landsfundar Sjálfstæðisflokksins í málinu, þetta var því vindication of his right judgment, as well as of our national rights, eins og orða mætti þetta á ensku.

SAMT féllu Bjarni & Co. aftur í þá freistni nokkrum misserum síðar að óhlýðnast landsfundi flokksins í afgerandi mikilvægu máli, ESB-málinu, eins og lýst var hér ofar. Lýðræðishallinn, sem Styrmir Gunnarsson talaði um í morgun, var þannig ítrekað staðfestur innan þessa flokks, og geldur hann enn fyrir það í skoðanakönnunum.

Styrmir Gunnarsson er hins vegar einn þeirra sjálfstæðismanna, sem í báðum þessum málum báru hreinan skjöld, stóðu vörð um rétt okkar og þjóðar­hagsmuni og fylgdu þar með eftir stefnu grasrótar flokksins á tveimur landsfundum hans.

Jón Valur Jensson.


mbl.is Framboð Þorsteins og Pawels erfið fyrir Sjálfstæðisflokkinn
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband