Buchheit er gengilbeina í boði Steingríms.

Ég verð að játa að ég lét blekkjast af þeim góðu umsögnum sem Lee Buchheit fekk, hjá erlendum vinum mínum. Nú hefur komið í ljós að ekkert af þessu hóli stendst prófið, sem fólgið er í Icesave-samningum III. Þessi maður er gengilbeina í boði Steingríms Sigfússonar.

Það þarf auðvitað ekki að koma á óvart að skylt er skeggið hökunni, því að þessi maður naut trausts Steingríms Sigfússonar. Er ekki hlálegt að Buchheit sleppir ekki tækifærinu sem gafst í HÍ, til að hæla Steingrími. Gleymum því ekki að Icesave-stjórnin hefur hafnað aðstoð allra ráðgjafa, sem haldið hafa fram hlut Íslands, en andstæðingar Íslands hafa hlotið varmar móttökur í Fjármálráðuneytinu.

Buchheit sleppir að greina frá sömu staðreyndum og aðrir talsmenn Icesave-stjórnarinnar. Þar á meðal er sú staðreynd að Ísland er sjálfstætt ríki og á engan hátt nauðbeygt að gangast undir vald erlendra dómstóla. Álit ESA er einskis virði, enda er einn af þremur “dómurum” þess Íslendingur, sem gætir sömu hagsmuna og Steingrímur og Jóhanna. Svo sannarlega eru það ekki hagsmunir almennings á Íslandi.

Buchheit elur á sama óttanum við hið óþekkta eins og lengi hefur verið sérgrein Steingríms og Jóhönnu. Þessi nálgun að málinu hefur heldur betur gengið sér til húðar. Allar hrakspár Sossanna hafa reynst blekkingar af verstu tegund og mjög í stíl við þær hótanir sem Mafían notar til að kúga almenning.

Það er þó ein ástæða til að fagna Icesave-samningum III. Af fullkominni heimsku og viðeigandi óvitahætti hefur ríkisstjórnin brugðið snörunni um eigin háls. Þessir fúnu njólar hafa tryggt að ríkisstjórnin verður að hrökklast frá völdum þegar úrskurður fullveldishafans-þjóðarinnar liggur fyrir um höfnum glæpa-samninganna.

Loftur Altice Þorsteinsson

Buchheit: Þróunin hefur verið Íslendingum hagfelld

Fullkomlega ólöglegar viðræður við nýlenduveldin

Eftir Loft Altice Þorsteinsson.

Þær fréttir berast með reglubundnu millibili, að ríkisstjórnin standi í viðræðum við ótilgreinda fulltrúa frá Bretlandi og Hollandi, um forsendulausar kröfur þessara ríkja um skattheimtu á Íslandi. Eins og allir vita, var fjárkúgun nýlenduveldanna hafnað í þjóðar-atkvæðinu 06. marz 2010. Íslendingar ætla sér ekki að greiða skatt til Evrópuríkjanna, hvorki undir formerkjum Icesave né formerkjum Evrópuríkisins.

Með þjóðaratkvæðinu 06. marz 2010 staðfestu Íslendingar að Stjórnarskrá þjóðarinnar er í fullu gildi og að endanlegt vald er í hennar höndum. Þetta vald nefnist fullveldi, sem merkir að endanlegt og ótakmarkað vald um málefni landsins verður ekki frá henni tekið. Endanlegt er fullveldið, vegna þess að ákvörðunum fullveldishafans  verður ekki vísað til annars aðila. Ótakmarkað er fullveldið, vegna þess að það tekur til allra þátta sem fullveldishafinn ákveður.

Mikilvægur hluti fullveldisins er vald til að hafna lagasetningu Alþingis. Slík höfnun verður að koma fram í þjóðaratkvæði og þarf oftast atbeina forseta Lýðveldisins til að lýðurinn fái að fella sinn úrskurð. Sem betur fer er núverandi forseta ljóst til hvers hann var kosinn og hefur hann gegnt starfinu með glæsibrag. Stjórnarskráin gerir grein fyrir mikilvægi forsetans, sem umboðsmanns almennings.

Fyrir nokkrum mánuðum (á fullveldisdaginn 17. júní) birtist í Morgunblaðinu gagnmerkt viðtal við Ólaf Ragnar Grímsson, þar sem farið var yfir afleiðingar þjóðaratkvæðisins 06. marz 2010.  Um viðtalið og stöðu Icesave-málsins fjallaði ég sama dag og er hægt að finna þá færslu hérna:

Þjóðaratkvæðið veitti þjóðinni styrk

Þrátt fyrir að eindregin höfnun þjóðarinnar á Icesave-kúguninni hafi komið fram í þjóðaratkvæðinu 06. marz 2010, heldur ríkisstjórnin sínu striki, eins og þetta fólk sé bæði sjónlaust og heyrnarlaust. Jafnframt gerir Stjórnarskráin fullkomlega ljóst, að fullveldi landsins er í höndum þjóðarinnar, en hvorki Alþingis né ríkisstjórnar. Ekki er því hægt annað en viðurkenna að ríkisstjórnin brýtur vísvitandi ákvæði Stjórnarskrárinnar (greinar: 21, 40, 41) og ákvæði í X. kafla almennra hegningarlaga um landráð, með áframhaldandi umboðslausum viðræðum við nýlenduveldin, um mál sem þjóðin hefur ýtt út af borðinu.

Það er napurlegt að heldsti andstæðingur almennings á Íslandi, er sjálf ríkisstjórn landsins. Þjóðin verður að búa sig undir nýtt þjóðaratkvæði um Icesave-samninga og forseti Lýðveldisins er jafn tilbúinn í þann slag og meirihluti Íslendinga. Fróðlegt er að rifja upp mat forsetans í viðtalinu á fullveldisdaginn 17. júní. Þar er haft eftir forsetanum:

 

»Í þriðja lagi tel ég alveg afdráttarlaust og á því er enginn vafi að sú ákvörðun að vísa Icesave-málinu í þjóðaratkvæðagreiðslu og hvernig hún fór fram og niðurstaða hennar hafi tvímælalaust styrkt stöðu Íslendinga í alþjóðasamfélaginu, alþjóðlegum fjölmiðlum, umræðum meðal sérfræðinga og áhrifafólks vítt og breitt um veröldina. Ég hef átt viðræður við mikinn fjölda áhrifafólks, bæði þjóðarleiðtoga, áhrifafólk í fjármálalífi, viðskiptalífi, suma áhrifaríkustu fjölmiðlamenn Vesturlanda, og get því tvímælalaust fullyrt að staða okkar er mun sterkari í dag en hún var áður.«

Búast verður við, að Alþingi hafi ekki styrk til að standa gegn ofríki Icesave-stjórnarinnar, en ekkert bendir til annars en þjóðin sé reiðubúin til nýrra átaka um Icesave-málið. Ólöglegar athafnir ríkisstjórnarinnar munu ekki hverfa auðveldlega úr minni þjóðarinnar. Sama dóm sögunnar munu hljóta þeir einstakingar sem draga fullveldisrétt lýðsins í efa.
 

KÚGUNIN KOMIN Í HÖFN?

Það er hreint út sagt ótrúlega svívirðilegt að maður skuli finna eftirfarandi frétt núna 9. des í RUV, miðli allra landsmanna, 9 mánuðum eftir að yfir 90% þjóðarinnar hafnaði og kolfelldi ólöglegt ICESAVE:

 

Endurgreiðslur hefjast árið 2016

Jan Kees de Jager, fjármálaráðherra Hollands, segir að Íslendingar hafi samþykkt að bæta Hollendingum og Bretum að fullu innistæður vegna Icesave-reikninga Landsbankans. Alls nemur upphæðin tæplega 200 milljörðum króna á núverandi gengi. Samkvæmt samningnum byrja Íslendingar að greiða skuldina í júlí 2016 og lýkur greiðslum árið 2046. Að sögn Bloomberg-fréttaveitunnar sagði hann þetta í bréfi til hollenska þingsins í dag.

Reuters-fréttastofan hefur eftir talsmanni hollenska fjármálaráðuneytsins að Íslendingar muni greiða 3% vexti af því sem þeir skuldi Hollendingum og að skuldin við Breta beri 3,3% vexti.

Niðurstaðan verður kynnt á blaðamannafundi klukkan sex í dag. Fundinum verður sjónvarpað beint hér á vef Ríkisútvarpsins.

Samningurinn hefur verið birtur á vef hollenska fjármálaráðuneytisins. Hér má lesa hann

 

Elle Ericsson

Enn sama Icesave-leyndarhyggjan: „Málið var talsvert rætt en í trúnaði"

Að sögn Árna Þórs Sigurðssonar, formanns utanríkismálanefndar Alþingis, er ekki hægt að greina neitt frá 1 klst. umræðum þar í kvöld, fyrir utan þetta ofangreinda!

En takið eftir þessu: Allt í einu segir hann: „Ég er hvorki bjartsýnn né svartsýnn. Eins og komið hefur fram standa einhver atriði útaf núna og menn eru að reyna að ná saman um þau,“ segir sami þingmaður. Annað var nú að heyra á þessu Icesave-stjórnar-liði 1-2 sólarhringum fyrr. Þá átti þetta nánast að vera „alveg að koma", en einnig Steingrímur J. viðhafði ummæli á nýliðnum degi sem vart er hægt að túlka öðruvísi en sem svo, að hann viti jafnvel ekki sjálfur efnisinntak nýrra „samninga", enda óvíst hvort drögin að þeim séu til!

Stendur kannski til að tjasla þeim saman í skyndingu, með hjálp brezkra lagahrognamálssérfræðinga, eins og Svavarssamninginn illræmda? („Legal jargon" tala þeir sjálfir um.) Væri það nú gæfulegt að fá annað slíkt langlokuplagg með ótal lymskulegum ákvæðum til að tryggja Bretum allan „rétt" í málinu, enskt dómsvald um ágreining í því og járnharðan aðfararrétt í eignir íslenzka ríkisins, hvað þá annað!

En þessi skyndifundur utanríkismálanefndar var boðaður að ósk Bjarna Benediktssonar, formanns Sjálfstæðisflokksins, og þar mættu Steingrímur, Össur og Árni Páll, allir margþvældir í þetta Icesave-mál og engir varðmenn íslenzkra réttinda.

• Íslenska samninganefndin fór í morgun til viðræðna við fulltrúa Breta og Hollendinga og var fundum ekki lokið þegar utanríkismálanefnd fundaði, að sögn Árna Þórs,

segir að lokum í þeirri Mbl.is-frétt, sem hér var byggt á. Lee Bucheit og Lárusi L. Blöndal hrl. er mun betur treystandi til að berjast fyrir lagalegum réttindum okkar en þeirri ríkisstjórnarnefnu, sem lagðist marflöt fyrir ógnunarvaldi Breta í málinu árið 2009 og gerðist augljóslega meðvirk með þeirri stefnu brezka sendiherrans, Ians Whiting, að reyna að koma í veg fyrir að Icesave-ólögin frá 30. des. 2009 yrðu borin undir þjóðaratkvæðagreiðslu (sjá um það í seinni hluta þessarar færslu). En umboð Lárusar og Bucheits er frá Icesave-ríkisstjórninni og hlutverk þeirra ekki öfundsvert. Lárus veit sem er, að okkur ber ekkert að borga og að meirihluti þjóðarinnar viðurkennir alls enga ábyrgð Íslendinga á Icesave-skuld Landsbankans ...

Ef ríkisstjórnin gerði skyldu sína, sæti hún ekki að samningagerð um að greiða hina ólögvörðu kröfu Breta og Hollendinga, heldur léti hún kalla sendimenn Breta inn á teppið hjá sér til þess að 1) ávíta þá eindregið fyrir afskipti af innanríkismálum hér og 2) til að birta þeim rökstuddar skaðabótakröfur vegna þeirra hryðjuverkalaga, sem beitt var gegn okkur á þann hátt, að hneykslað hefur upplýsta menn og fjölmiðla víða um lönd. Þar eigum við að sumra mati lögmæta kröfu á hendur þeim upp á þúsundir milljarða króna, og ekki er úr vegi að minna á, að jafnvel brezkur ráðherra hefur beðið forláts á ódæðinu ...

Jón Valur Jensson. 

Farið yfir Icesave-viðræður

Mótspyrnan gegn nýjustu Icesave-svikunum er rétt að byrja

Í skugga fréttar af sístritandi manni í Bretavinnunni: Icesave samningur á morgun?, ættu menn að kynna sér vel það, sem fram hefur komið í fjölda greina á vef Þjóðarheiðurs og nú síðast í samantektinni NB, NB, NB: Afhjúpandi upplýsingar um Icesave-málið á WikiLeaks! Þar koma bellibrögð brezkra stjórnvalda og íhlutun í okkar innanríkismál skýrt í ljós.

En ætla menn að láta það yfir sig ganga að leyfa stjórnvöldum þessa ólögmætu samninga?

Vera má, að Íslendingar séu seinþreyttir til vandræða, jafnvel til sumra nauðsynjahluta, en þeir sönnuðu það í blysförinni til Bessastaða og í þjóðaratkvæðagreiðslunni 6. marz sl., að þeir láta ekki stjórnvöld endalaust vaða yfir sig og sinn fæðingarrétt til landsins og hafsins gæða.

Verum minnug þess, að Bretar hafa gert kröfu til ríkisábyrgðar á öllum Icesave-greiðslum og fengu hjá okkar eigin Icesave-stjórnvöldum uppáskrift fyrir því að gera megi kröfu til eigna ríkisins, ef greiðslur verða ekki inntar af hendi. Meðal þeirra eigna eru til dæmis Landsvirkjun, allt hennar virkjananet og jafnvel ónotaðar orkulindir, sem og þær umfram-fiskveiðiheimildir sem ríkisstjórnin ætlar sér að hafa drjúgar tekjur af í náinni framtíð!

Við stoppum þessa menn af, Íslendingar, og forsetinn bregzt okkur ekki.

Jón Valur Jensson.

NB, NB, NB: Afhjúpandi upplýsingar um Icesave-málið á WikiLeaks!

Athyglisverðar eru þær upplýsingar af WikiLeaks, að Bjarni Benediktsson, form. Sjálfstæðisflokksins, "sagði á fundi í bandaríska sendiráðinu í fyrra að best væri fyrir íslenzku þjóðina að Icesave-samningarnir yrðu felldir og málið þvingað fyrir dómstóla. Töf á lausn málsins myndi hins vegar tefja endurreisn efnahagslífsins" (hér skv. frétt á Vísir.is: (Wikileaks: Vildi þvinga Icesave fyrir dómstóla). Þar segir ennfremur:

• Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins átti fund með Sam Watson, varasendiherra Bandaríkjanna hér á landi þann 11. nóvember á síðasta ári. Watson lýsir fundinum í leyniskjali sem sent var utanríkisráðuneytinu í Washington nokkrum dögum eftir fundinn og fréttastofa hefur undir höndum.
• Þar segir Watson að Bjarni hafi óskað eftir fundi með háttsettum embættismanni í Hvíta húsinu. Á fundinum vildi hann tjá reiði sína yfir því hvernig Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn hafi verið notaður sem tól gegn Íslandi í Icesave deilunni. Hann vildi einnig ræða framtíðarmöguleika í samstarfi Íslands og Bandaríkjanna.
• Bjarni hafi sagt á fundinum að á þessum tímapunkti væri best fyrir þjóðina að samkomulagið yrði fellt í þinginu. Þannig yrðu Bretar og Hollendingar þvingaðir til að leita skaðabóta fyrir dómstólum. Dómstólaleiðin væri ákjósanlegri en þáverandi samningar. 
• Watson segir að Bjarni hafi þó viðurkennt að ef þetta yrði niðurstaðan og samningarnir féllu þá myndi það tefja endurreisn efnahagslífsins. Það þýddi töf á lánum frá AGS og þar með töf á afnámi gjaldeyrishafta. 
• Bjarni hafi ennfremur greint frá því að hann væri ekki spenntur fyrir því að komast í ríkisstjórn að svo stöddu, hann vildi heldur halda áfram í stjórnarandstöðu þar til eftir sveitarstjórnarkosningarnar á þessu ári, til að styðja við frambjóðendur flokks síns. 

Hér er upplýst um sitthvað, sem fram fer að tjaldabaki. Lesendur, ekki sízt félagar í Þjóðarheiðri, ættu að ræða þetta hér í athugasemdum.

Þá er þarna önnur ennþá athyglisverðari frétt á sama miðli: Reyndu að koma sér hjá atkvæðagreiðslu. Þar ritar Guðsteinn  á Fréttablaðinu:

• Bandaríska sendiráðið í Reykjavík hefur greinilega frá fyrstu stundu fylgst grannt með samningum um Icesave-reikninga Landsbankans. Í skýrslu frá Carol van Voorst, þáverandi sendiherra, sem dagsett er 23. október 2008, segir hún frá viðræðum sínum við Martin Eyjólfsson, sviðsstjóra viðskiptasviðs utanríkisráðuneytisins, um framgang viðræðna við Breta, en í vikunni á undan hafði bráðabirgðasamkomulag við Hollendinga verið undirritað.
• Martin nefnir þar að Bretar hafi boðið Íslendingum að greiða upphæðina á tíu árum með 13,5 prósent vöxtum, en Íslendingar hafi á móti boðið 6 prósent vexti til 20 ára. 

Þetta eru fróðlegar upplýsingar um "vinsemdarhug" Breta til okkar! Þarna er um eitt næsta nágrannaríki okkar að ræða, eitt þeirra mörgu sem Össur Skarphéðinsson leggur gríðarmikið traust á, ef við skiljum hann rétt. Þeir ætluðu sér m.ö.o. að leggja á okkur 13,5% vexti (níu sinnum meiri en það, sem löglegt gæti talizt samkvæmt EES-jafnræðisreglum) og það á upplogna skuldarkröfu á hendur íslenzku þjóðinni, þvert gegn ESB-reglum!

Þá segir í fréttinni:

• Sendiherrann segir í athugasemdum sínum að fáir á Íslandi virðist átta sig á því í hverju ábyrgð Íslendinga sé fólgin og hve gríðarlega há skuldin sé. „Margir þeirra sem átta sig á þessu eru á barmi örvæntingar." [Leturbr. jvj.]

Já, við þekkjum þetta hér, félagarnir í Þjóðarheiðri og eins InDefence-menn!

• Í janúar á síðasta ári [rangt, þetta var í janúar síðastliðnum, innsk. jvj], nokkrum dögum eftir að Ólafur Ragnar Grímsson forseti neitaði að undirrita lög um Icesave-samninginn, ræddi Sam Watson sendiráðunautur, sem þá var staðgengill sendiherra, við Einar Gunnarsson og Kristján Guy Burgess frá íslenska utanríkisráðuneytinu.
• Þeir sögðust þá afar svartsýnir á framtíð Íslands og að almenningur á Íslandi myndi fagna því mjög ef opinberlega væri hægt að lýsa því yfir að Bandaríkjamenn myndu lofa stuðningi eða hjálpa til við að fá málið á dagskrá hjá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.
• Einnig er haft eftir þeim að þeir vilji komast hjá því að lögin fari til þjóðaratkvæðagreiðslu, en þeir séu að kanna aðrar leiðir til að leysa málið.

Þetta síðastnefnda var áður komið fram og er staðfest hér enn. 

Þá segir þarna í beinu framhaldi að lokum (leturbr. jvj):

• Í sömu skýrslu er fullyrt að Ian Whiting, sendiherra Breta hér á landi, hafi sagt bandaríska sendiráðunautnum að Bretar væru einnig að leita leiða til að koma í veg fyrir að málið yrði borið undir þjóðaratkvæðagreiðslu.
• Breski sendiherrann sagði Breta hins vegar hafa fengið misvísandi skilaboð frá Íslendingum, „sem fyrir viku virtust sáttir við að efna til þjóðaratkvæðagreiðslu," eins og segir í skýrslunni „en virðast nú vera að leita annarra leiða".
• Haft er eftir Whiting að ein möguleg lausn gæti verið fólgin í því að Norðmenn myndu lána Íslendingum fé, sem myndi duga fyrir Icesave-skuldinni. Þessi lausn gæti gert bæði Bretum og Íslendingum kleift að lýsa yfir sigri. Þetta gæti líka „dregið að einhverju leyti úr gagnkvæmri andúð í viðræðunum". 

Þetta var einnig áður komið fram, að brezki sendiherrann reyndi hér beinlínis íhlutun um íslenzk innanríkismál, þegar til stóð að beita helgasta rétti þjóðarinnar, sem hins æðsta úrskurðarvalds samkvæmt stjórnarskránni. 

Og brall hans til að reyna að nota Norðmenn gegn íslenzkum þjóðarhag er nú afhjúpað! Hvar er þessi maður? Er búið að vísa honum úr landi?

Jón Valur Jensson.

Icesave-stjórnin nörruð með „Icesave-samningagulrót“ til að verja sig ekki gagnvart Eftirlitsstofnun EFTA

Og svo er það „ekki gefið“, eins og Árni Þór Sigurðsson segir, að „samkomulag í Icesave-deilunni muni liggja fyrir í vikunni“! Hvað verður um „freistandi tilboðin“ sem Bretar og Hollendingar létu skína í, verður vanrækslan að svara ESA til að bæta samningsstöðu stjórnvalda hér eða gera hana enn erfiðari? Mun ekki þjóðin samt hafna nýjum Icesave-samningi með sömu einurðinni og áður?

Eftirfarandi grein var send Morgunblaðinu, barst of seint til að fá þar birtingu í dag, en er þó enn sennilega tímabærari en flest það sem rætt er um í fréttum á þessum morgni:

Engin svik í Icesave-málinu!

Frestur til að senda ESA, Eftirlitsstofnun EFTA, rökstutt svar við áminningarbréfi stofnunarinnar rennur út í dag, þriðjudaginn 7. desember.

Á í alvöru að fara svo, að ríkisstjórnin svíki Ísland um lagavarnir í málinu? Sér hún ekki, að tilgangur brezkra og hollenzkra stjórnvalda með "tilboðum" sínum er trúlega sá að narra fjármálaráðherrann til að láta landið fara á mis við réttar varnir gegn ólögvörðum kröfum þeirra? 

Brezk og hollenzk stjórnvöld vita upp á sig skömmina og er vel ljóst, að þau hafa ekki réttinn með sér í þessu máli. Þeim er fyrir mestu, að ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttar grípi ekki til lagavarna í málinu, þess vegna eru þau nú að pressa á Icesave-stjórnina hér með agni sínu. En greiðsluskyldan er engin af íslenzka ríkisins hálfu, jafnvel framkvæmdastjórn ESB hefur í sumar viðurkennt, að það sé ekki ríkisábyrgð á tryggingasjóðum innstæðueigenda á Evrópska efnahagssvæðinu. M.a.s. 2,78% vextir, sem nú er látið skína í sem tilboð (helmingurinn af því 5,55% "tilboði" sem Svavar vildi láta okkur greiða og Steingrímur kallaði "glæsilegt!"), eru í reynd ólöglegir vextir skv. EES-jafnræðisreglum vegna brezkra ríkislána til bankakerfisins þar með langtum lægri vöxtum.

Fréttir af Icesave-bralli stjórnvalda og atvinnurekenda vekja einnig áhyggjur. Skammarlegt má heita, að SA o.fl. aðilar láta Icesave-ríkisstjórnina nota sig til að þrýsta á stjórnarandstöðuna til að fá hana til að taka þátt í nýjum svikasamningi gegn þjóðarhag og rétti landsins. Eiga stjórnarandstöðuþingmenn þakkir skildar að hafa hingað til staðið gegn þessum óeðlilega þrýstingi.

Ekki seinna en núna, í dag, þarf tvennt að gerast: 1) mótmælastaða við Alþingi, með kröfu um, að ýtrasta rétti Íslands verði haldið á lofti í Icesave- og ESA-málinu, eins og stjórnvöldum er skylt gagnvart bæði okkur skattborgurum og börnum okkar, 2) að einhverjir þingmenn gangi fram fyrir skjöldu og geri það, sem skyldan krefst, að heimta utandagskrárumræðu um málið á þessum örlagadegi, ennfremur að stjórnvöld sýni þingheimi, hverjar séu þær lagavarnir, sem stjórnarráðið á tilbúnar í pússi sínu, en hefur enn ekki notað. Þá gefst vonandi færi á að fullkomna þær með snörum handbrögðum glöggra þingmanna, því að þeir eru svo sannarlega til.

Áfram Ísland! Ekkert Icesave!

Jón Valur Jensson.

Höfundur er formaður Þjóðarheiðurs -- samtaka gegn Icesave.

„Ekki gefið“ að Icesave-deilan leysist í vikunni

Vilmundur Jósefsson og Samtök atvinnulífsins eru ekki að gæta hagsmuna Íslands

Hvers konar njóli er þessi Vilmundur Jósefsson, að hvetja til að Íslendingar gangist við forsendulausum Icesave-kröfum nýlenduveldanna. Finnst þessum formanni SA gáfulegt að beygja sig fyrir fjárkúgun til að óskilgreindir aðilar geti tekið erlend lán? Hverra hagsmuna eru Samtök atvinnulífsins að gæta?

Allir landsmenn vita að Icesave-stjórnin lagði hart að stjórn SA, að hún beitti sér gagnvart þingmönnum stjórnarandstöðunnar og reyndi að fá þá til að fallast á fyrirætlanir um undanlátsemi í Icesave-málinu. Að enginn stjórnarþingmaður vildi ræða málið við Vilmund Jósefsson, er hól um þá þingmenn en ekki að sama skapi um þennan Vilmund, auðmjúkan þjón Evrópuríkisins.

Fullyrðingar Vilmundar um erfiðleika Landsvirkjunar eru rangar, því að fyrirtækið er ekki í erfiðleikum með fjármögnun. Hins vegar verður varla um áframhaldandi samvinnu að ræða við Evrópska fjárfestingarbankann, vegna þess að hann er tregur til að lána í Bandaríkjadölum (USD).

Landsvirkjun vill taka lán í USD vegna þess að 70% tekna fyrirtækisins er í Bandaríkjadölum og eðlilega er hagkvæmara að taka erlend lán í þeim gjaldmiðli. Hægt er að taka gjaldmiðla-tryggingar, en því fylgir kosnaður og Evrópski fjárfestingarbankinn verður að taka þann kostnað á sig, með lægri vöxtum. Á vef Landsvirkjunar er hægt að sjá staðfestingu á þessari stöðu:

• 
  »Landsvirkjun gerði í ársbyrjun 2008 Bandaríkjadal að starfrækslumynt fyrirtækisins á grundvelli alþjóðlegra reikningsskilastaðla (IFRS), enda eru um 70% tekna hennar í þeirri mynt ásamt stórum hluta skuldanna. Landsvirkjun hefur fyrir vikið sloppið við hin gríðarlegu gengisáhrif sem íslensk fyrirtæki hafa almennt orðið fyrir við fall krónunnar. Innlendar tekjur og rekstrarkostnaður Landsvirkjunar eru í jafnvægi og gengisáhætta Landsvirkjunar vegna krónunnar er því óveruleg.«

Vilmundur segir:

• 
  »Einkafyrirtæki semji yfirleitt um lán hjá einkabönkum á meðan opinber fyrirtæki semji um lán hjá bönkum eins og NIB og Evrópska fjárfestingarbankann.«

 
Þetta er merkingarlaus alhæfing hjá Vilmundi. Fyrirtæki af öllu tagi taka lán þar sem lánskjörin eru hagstæðust. Er ekki furðulegt að formaður stjórnar Samtaka atvinnulífsins skuli ekki vita þetta ? Auðvitað veit aulinn þetta, en hann heldur að almenningur taki mark á svona blekkingum.

Loftur Altice Þorsteinsson.

Vonast eftir samkomulagi sem fyrst

Þrátt fyrir "tilboð" um 2,7% vexti á ríkisstjórnin að hafna Icesave-samningi og svara áminningarbréfi Eftirlitsstofnunar EFTA!!!

Getur einhver útskýrt, hvers vegna Icesave-stjórnin hefur svo mikla ánægju af að endurvekja Icesave-málið – aftur og aftur? Getur verið að henni þyki svo vænt um nafngiftina, að hún ætli að tryggja að nafnið »Icesave-stjórnin« lifi að eilífu í minni þjóðarinnar?

Allir vita að Icesave-reikningarnir voru endurgreiddir fyrir langa löngu. Það gerðu tryggingasjóðir í Bretlandi og Hollandi. Hvar fengu þeir fjármagn til þess? Það var tekið af venjubundnum iðgjöldum bankanna sem starfa í þessum löndum.

Hafa þá komið kröfur á hendur almenningi á Íslandi um greiðslu til tryggingasjóðanna, eða bankanna? Nei engum manni hefur dottið það í hug, enda þurfti ekki að hækka iðgjöldin um Pund eða Evru. Þar að auki segja tilskipanir ESB og reglugerðir nýlenduveldanna, að ríkissjóðir megi ekki koma að innistæðu-tryggingum.

Hvaðan koma þá þessar Icesave-kröfur? Þær koma frá ríkisstjórnum Bretlands og Hollands, sem ekki eru aðilar að málinu. Þessar kröfur eru forsendulausar, hvort sem litið er á lagahlið, pólitískar forsendur eða siðferðilegar. Málið er löngu afgreitt þótt Icesave-stjórnin haldi áfram að skemmta skrattanum. Þessari alræmdu ríkisstjórn hefur tekist að skrá sig í söguna sem hóp hinna aumustu af öllum aumum.

Loftur Þorsteinsson.

Vekja ber athygli á meðfylgjandi frétt (tengill hér fyrir neðan), byggðri á óstaðfestri frétt Stöðvar 2. – Lokafrestur ESA, Eftirlitsstofnunar EFTA, til stjórnvalda hér að bregðast við áminningarbréfi stofnunarinnar, rennur út nk. þriðjudag, 7. desember. Við minnum hér á fyrri grein um það mál: Hætt við svikum í Icesave-máli og erkiklúðri ef Steingrímur sendir ekki Eftirlitsstofnun EFTA rökstudda höfnun!

Brezk og hollenzk stjórnvöld vita upp á sig skömmina og er vel ljóst, að þau hafa ekki réttinn með sér í þessu máli. Þeim er fyrir mestu, að íslenzk stjórnvöld grípi ekki til lagavarna í málinu, þess vegna eru þau nú að pressa á Icesave-stjórnina hér með agni sínu. En greiðsluskyldan er engin af íslenzka ríkisins hálfu, og m.a.s. 2,7% vextir (ekki helmingurinn af þeim 5,55% sem Svavar vildi láta okkur greiða og Steingrímur kallaði "glæsilegt!") eru kolólöglegir!

Jón Valur Jensson.

Samkomulag að nást um Icesave

Icesave stendur íslenzkum stórfyrirtækjum ekki fyrir þrifum

Morgunblaðið segir fátt benda til "að Icesave-deilan standi í vegi fyrir fjármögnun íslenskra fyrirtækja erlendis." Icelandic Group hefur nú endurfjármagnað erlendar skuldir sínar fyrir 125 millj. € með tæpl. 300 punkta álagi á LIBOR. Marel gerði það sama nýlega með enn hagstæðari lánum frá bönkum í Hollandi, eins og sagt hefur verið frá hér, þ.e. með hagstæðari kjörum en íslenzka ríkið fekk frá meginlandsríkjum Norðurlanda í tengslum við efnahagsáætlun AGS. Nánar er fjallað um þessi mál í Morgunblaðinu í dag.

Jafnvel Þorvaldur Gylfason prófessor talaði í gær í viðtali á Útvarpi Sögu á þá lund, að Íslendingar gætu nú þæft Icesave-málið enn lengur gagnvart Bretum og Hollendingum og komizt upp með það, einnig gagnvart norrænu ríkjunum sem nú hafa nokkurn veginn lokið sínum þætti í AGS-áætluninni um lán til íslenzka ríkisins.

J.V.J. 

Icesave hefur ekki áhrif á erlenda fjármögnun fyrirtækja