Nýlenduveldunum veitt sjálfdæmi um Icesave-samningana !

Undirlægjustefna ríkisstjórnarinnar hefur verið fullkomnuð. Með Icesave-III er fullkomlega og óbærilega afsalað lögsögu Íslands og staðreyndin er sú að Icesave-III er stærðargráðu verri en Icesave-I eða Icesave-II. Með Icesave-III er Bretlandi og Hollandi veitt sjálfdæmi um allt Icesave-málið, bæði það sem skráð er í samningana 10 og það sem ekki er skráð. Svona birtast landráð ríkisstjórnarinnar og samninganefndar hennar:

1. Ágreiningur um Icesave-málið, sem báðir aðilar geta framkallað, fer fyrir Alþjóðagerðardóminn með formlegt aðsetur í Haag, en skal funda í London.

2. Þrír menn skipa dóminn og velja nýlenduveldin einn gerðarmann, ríkisstjórn Íslands annan og gerðarmenn sameiginlega forseta dómsins, að tilnefningu aðalframkvæmdastjóra Alþjóðagerðardómsins. Nýlenduveldin munu því hafa meirihluta í gerðardómnum sem að auki verður skipaður embættismanni sem ríkisstjórn Íslands velur og mun því verða til skrauts og til að blekkja almenning á Íslandi.

3. Undirstrikað er að gerðardómnum er ætlað að kveða upp úrskurði, en ekki leita sátta. Þetta merkir að gerðardómurinn mun dæma án rökræðu eða sannleiksleitar. Meirihluti gerðardómsins mun ekki virða fulltrúa Íslands viðlits.

4. Alger leynd mun hvíla yfir störfum gerðardómsins, þannig að engin mun geta gagnrýnt störf hans með efnisrökum.

5. Niðurstöður dómsins eru »endanlegar og bindandi«. Útilokað verður að vísa niðurstöðum til æðra dómsstigs, sama hversu ósanngjarnar þær verða.

Þetta fyrirkomulag við afgreiðslu ágreinings merkir að verði Icesave-lögin samþykkt munu nýlenduveldin hafa sjálfdæmi um öll atriði sem varða Icesave-málið í heild, hvort sem um er að ræða samningsbundin atriði eða ekki. Icesave-III er því stærðargráðu verri en fyrri samningar og samningarnir marka nýgjan kafla í samskiptum ríkja.

Aldrei áður í mannkynssögunni hefur sjálfstætt ríki afsalað sér lögsögu sinni og sjálfstæði með jafn fullkomnum hætti og ríkisstjórn Íslands er reiðubúin að gera. Niðurlægingin er svo fullkomin að menn sundlar af hryllingi.

Grein 10.9: »Lögsaga og réttarframkvæmd. Þessi samningur og öll atriði, kröfur eða deilur sem rísa kunna vegna hans eða í tengslum við hann, hvort sem um er að ræða samningsbundin atriði eða ósamningsbundin, skulu lúta lögum Englands og vera túlkuð samkvæmt lögum Englands.«

Grein 10.10: Gerðardómur. (a) LEITA SKAL ÚRSKURÐAR GERÐARDÓMS VEGNA HVERS KYNS ÁGREININGS, MÁLSHÖFÐUNAR EÐA MÁLAREKSTURS AF HÁLFU EÐA GEGN EINHVERJUM SAMNINGSAÐILA VARÐANDI SAMNING ÞENNAN EÐA VEGNA HANS, HVORT HELDUR ER INNAN EÐA UTAN SAMNINGA, Þ.M.T. ÁGREININGUR, MÁLSHÖFÐUN EÐA MÁLAREKSTUR VARÐANDI TILVIST, GILDI, GERÐ EÐA UPPSÖGN ÞESSA SAMNINGS ("ÁGREININGUR"), OG SKAL HANN VERA ENDANLEGUR OG BINDANDI Í SAMRÆMI VIÐ REGLUR ALÞJÓÐA-GERÐARDÓMSINS SEM TELJAST FELLDAR INN Í ÞETTA ÁKVÆÐI MEÐ TILVÍSUN, ÞÓ EKKI AÐ ÞVÍ MARKI SEM ÞÆR VARÐA RÍKISFANG GERÐARDÓMSMANNA.

(b) Við gerðardómsmeðferð, sbr. a-lið hér að framan:

• (i) skulu gerðardómsmenn vera þrír,
• (ii) ef allir samningsaðilar eru aðilar að gerðardómsmeðferðinni, skulu (A) endurgreiðsluaðilar sameiginlega tilnefna einn gerðardómara (tilnefni endurgreiðsluaðilarnir ekki sameiginlega gerðardómara þá skal með fara skv. 2. mgr. 7. gr. reglna Alþjóðagerðardómsins), og (B) fjármálaráðuneyti Bretlands tilnefna einn gerðardómara og hinir tveir tilnefndu skulu velja þriðja dómarann sem skal vera forseti gerðardómsins,
• (iii) aðalframkvæmdastjóri Alþjóðagerðardómsins skal annast tilnefningar,
• (iv) gerðardómsmeðferðin skal fara fram í London, Englandi,
• (v) þingmálið skal vera enska,
• (vi) reglur Alþjóðasamtaka lögmannafélaga (IBA) um öflun sönnunargagna við alþjóðlega gerðardóma frá 29. maí 2010 skulu gilda,
• (vii) gerðardómurinn skal gera það sem í hans valdi er til að komast að endanlegri niðurstöðu innan tólf mánaða frá tilnefningu þriðja gerðardómarans sem er í forsæti gerðardómsins, og skal stýra málsmeðferðinni í samræmi við það,
• (viii) gerðardómurinn skal kveða upp úrskurð sinn í samræmi við ensk lög (en ekki, til að fyrirbyggja vafa, sem amiable compositeur eða ex æquo et bono), og
• (ix) allir samningsaðilar, gerðardómsmenn, aðalframkvæmdastjórinn og alþjóðaskrifstofa Alþjóðagerðardómsins skulu virða trúnaðarkvaðir um að yfir standi gerðardómsmeðferð og hverjar þær upplýsingar sem þeim berast í tengslum við slíka málsmeðferð.

 

Loftur Altice Þorsteinsson.

Jóhanna biður um launalækkun

Siðferðið í Icesave-málinu

Sjö hæstaréttarlögmenn, þ. á m. formaður Lögmannafélagsins, rita í dag 2. pistil sinn í Fréttablaðið af alls tólf. Þessi er svohljóðandi:

Hvernig stendur á því að sumir menn halda því fram að íslensku þjóðinni beri siðferðileg skylda til að borga Icesavekröfurnar? 

Er það vegna þess að íslenskir ríkisborgarar stóðu fyrir starfseminni erlendis, þegar menn lögðu peninga sína á þessa reikninga? 

Ber almenningur á Íslandi siðferðilega ábyrgð á þessari atvinnustarfsemi Íslendinga erlendis? 

Auðvitað ekki. Þeir sem lögðu fé inn á reikningana í þeirri von að hafa af þeim hærri vexti en buðust hjá öðrum, verða að bera sína áhættu sjálfir. 

Það er siðferðilega rangt að velta henni á okkur og það er siðferðilega rangt af okkur að taka við henni og leggja byrðarnar á börnin okkar. Fellum Icesavelögin. 

Brynjar Níelsson hrl.
Björgvin Þorsteinsson hrl.
Haukur Örn Birgisson hrl.
Jón Jónsson hrl.
Reimar Pétursson hrl.
Tómas Jónsson hrl.
Þorsteinn Einarsson hrl.

 

(Siðferðið í Icesavemálinu). Hér er 1. pistillinn: Þeir myndu tapa fyrir dómi.

Bretar og Hollendingar myndu tapa fyrir dómi

Sjö hæstaréttarlögmenn rita nú einn pistil á dag (alls tólf á næstu dögum) um Icesave-III í Fréttablaðið. Því miður ber lítið á þeim í blaðinu, enda örstuttir og myndlausir. Hér er sá fyrsti:

Þeir myndu tapa fyrir dómi

Sjö hæstaréttarlögmenn skrifa:

Af hverju hafa Bretar og Hollendingar ekki stefnt íslenska ríkinu fyrir dóm til greiðslu á Icesave-kröfunum fyrst þeir telja okkur eiga að borga?

Það er þýðingarmikið að Íslendingar átti sig á svarinu við þessari spurningu: Þessar kröfuþjóðir vita að þær myndu að öllum líkindum tapa slíkum málum. Þær vita að þær munu ekki ná fram kröfum sínum á hendur íslensku þjóðinni nema hún taki á sig skuldbindingar til að greiða með samningi.

Góðir Íslendingar, við skulum ekki láta það eftir þeim. Fellum Icesave-lögin.

• Brynjar Níelsson hrl.
• Björgvin Þorsteinsson hrl.
• Haukur Örn Birgisson hrl.
• Jón Jónsson hrl.
• Reimar Pétursson hrl.
• Tómas Jónsson hrl.
• Þorsteinn Einarsson hrl.

Tengd grein á Vísi.is: 

Sjö hæstaréttarlögmenn hvetja til þess að Icesave verði fellt

Geta má þess, að óvenjumikill fjöldi manna, 2401, hefur gefið til kynna Facebókar-velþókknun sína með þessari grein.

Hún flækir sig ekki í formlegheitunum þessi!

Ég sem þátttakandi í Samstöðu þjóðar gegn Icesave fagnaði breytingu kjosum.is í upplýsingamiðstöð um Icesave-III, en leizt hreint ekki á blikuna, þegar þar blasti við greinin Taktu þennan samning og troddu honum, með þessu afar óformlega, ógæfulega upphafi:

• "Já hæ. Ég hef sjaldan skipt mér af neinu sem skiptir einhverju máli þannig lagað. Ég hef aldrei staðið froðufellandi í kokteilboði kyrkjandi gestgjafann yfir kvótakerfinu eða „ísbjörn eða ekki ísbjörn í Húsdýragarðinn“ eða hvort Steingrímur J. sé meðidda eða ekki."

En þegar lengra var lesið og nánar að gáð, kom í ljós, að þetta var hinn magnaðasti lestur, bráðskemmtilegur og leiftrandi, eftir einhverja Láru Björgu Björnsdóttur, bláfátæka manneskju í þokkabót og því varla mjög bláa í pólitík, og sannarlega er hún ekki bláeyg á þá spilltu mynd af sósíalisma Steingríms J., að ríkinu og þjóðinni beri að borga skuldir óreiðumanna.

Endilega smellið ykkur inn í þessa grein á slóðinni hér ofar!

Jón Valur Jensson. 

Hjalið um áhættu af „dómstólaleið“ er lítið annað en innantómar blekkingar

• Þegar endanlega rennur upp fyrir fólki hvað talið um áhættuna af „dómstólaleiðinni“ er lítið annað en innantómar blekkingar er ástæða til að ætla að kjarkur þjóðarinnar og staðfesta muni taka mið af því. Þá þarf ekki að spyrja að leikslokum. Þá getur BBC aftur sett inn í kynningu sína um Ísland að það land láti ekki vaða yfir sig þótt lítið sé.

Svo segir í lok frábærs leiðara Morgunblaðsins í gær, Ritari EFTA-dómstóls eyðir misskilningi. Enginn, sem lætur sig Icesave-málið varða, getur verið þekktur fyrir að kynna sér ekki þá ritstjórnargrein. Þessar lokasetningar þar eru niðurstaðan af vel rökstuddum málflutningi í þessum eina leiðara blaðsins þann dag.

Tryggingasjóður innstæðueigenda og fjárfesta uppfyllti allar kröfur sem til hans voru gerðar

Jón Baldvin Hannibalsson hefur ítrekað haldið því fram* (til að sanna ábyrgðarleysi Íslendinga) að "ekkert fé hafi verið í Tryggingasjóðnum", en staðreyndin er sú, segir Carl Eiríksson verkfræðingur,* að sjóðurinn uppfyllti allar lagakröfur sem til hans voru gerðar um þetta. Það voru í honum 18 milljarðar króna við hrunið, og sú upphæð virðist alveg samsvara ákvæði 6. gr. laganna um sjóðinn (l. nr. 98/1999) um 1% heildareign innstæðudeildar sjóðsins miðað við innstæður í bönkum og sparisjóðum – orðrétt:

• 6. gr. Innstæðudeild.
•  Heildareign innstæðudeildar sjóðsins skal að lágmarki nema 1% af meðaltali tryggðra innstæðna í viðskiptabönkum og sparisjóðum á næstliðnu ári. ... 

Vitað er, að innistæður í bönkum og sparisjóðum voru einmitt nálægt 1.800 milljörðum króna árin 2007–8.

 

Carl minnti líka á 3. gr. sömu laga og það atriði, sem hér skal feitletrað:

•  3. gr. Aðilar að sjóðnum.
•  Viðskiptabankar, sparisjóðir, fyrirtæki í verðbréfaþjónustu og aðrir sem nýta sér heimildir laga til að stunda viðskipti með verðbréf í samræmi við lög um verðbréfaviðskipti, sem hafa staðfestu hér á landi, skulu eiga aðild að sjóðnum. [Hið sama gildir um útibú þessara aðila á Evrópska efnahagssvæðinu, í aðildarríkjum stofnsamnings Fríverslunarsamtaka Evrópu og í Færeyjum.]¹⁾ Þessi fyrirtæki, hér eftir nefnd aðildarfyrirtæki, bera ekki ábyrgð á skuldbindingum hans umfram lögbundin framlög til sjóðsins, sbr. ákvæði 6. og 7. gr. Fjármálaeftirlitið skal halda sérstaka skrá um aðildarfyrirtæki.  

Takið líka eftir 1. setningunni: það eru bankarnir, sparisjóðir og verðbréfafyrirtæki sem "skulu eiga aðild að sjóðnum," og í 2. gr. segir líka (leturbr. hér):

• 2. gr. Stofnun.
•  Með tryggingar samkvæmt lögum þessum fer sérstök stofnun er nefnist Tryggingarsjóður innstæðueigenda og fjárfesta, hér eftir nefndur sjóðurinn. Sjóðurinn er sjálfseignarstofnun og starfar í tveimur sjálfstæðum deildum með aðskilinn fjárhag og reikningshald, innstæðudeild og verðbréfadeild, sbr. þó ákvæði 12. gr.

Ef Jón Baldvin og aðrir Icesave-sinnar þráast enn við að muna þessar einföldu staðreyndir, ættu þeir að kynna sér vel þessa grein: "ESB segir ESA hafa reglulega staðfest ágæti regluverks Íslands" um tryggingasjóð innistæðueigenda

* Carl Eiríksson í Útvarpi Sögu, í innhringiþætti Péturs Gunnlaugssonar í morgun. 

JVJ skráði.

Spurningar um Icesave

Ef ég segi já og samþykki Icesafe-frumvarp í þjóðaratkvæðagreiðslu, er ég þá ekki líka að viðurkenna að ég skuldi einhverjum þessa peninga?

Er ég þá líka að viðurkenna að ég sé glæpamaður og hafi stolið þessum peningum frá saklausu fólki í Bretlandi og Hollandi ? og ég eigi að greiða þá til baka?

Geta og eða vilja íslensk stjórnvöld verja gengið á íslensku krónunni? Breska þjóðin er t.d. 180-falt stærri en íslenska þjóðin. Þarf nokkuð mikið að fikta við gengi á íslensku krónunni til að ímynduð skuld fari í 1000 milljarða ?

Er ekki grundvallaratriði fyrir trausta framtíðar-bankastarfsemi í heiminum, að til sé dómsniðurstaða fyrir ICESAFE ?

Halldór Svavarsson.

Þóra Kristín Ásgeirsdóttir í þjónustu Þistilsins

Það kemur líklega engum á óvart, að Þóra Kristín Ásgeirsdóttir skuli ganga erinda Steingríms J. Sigfússonar og halda fram blekkingum og falsi um Icesave-málið. Þóra Kristín beitir vönum blaðamanns-penna sínum í þágu þjóðsvika, með skrifum sínum á Smugunni 21.02.2010. Þóra Kristín byrjar ritgerð sína svona:

 

»Íslenska þingið skuldbatt þjóðina til að greiða Icesave-peningana í tíð ríkisstjórnar Geirs H. Haarde hvað sem mönnum kann að finnast um lagalega stöðu málsins. Þess vegna getur íslenska þjóðin siðferðislega ekki tekið afstöðu til annarra hluta en á hvaða vöxtum og með hvaða skilmálum þær endurgreiðslur eigi að vera.«

Þetta er sama rullan og Icesave-stjórnin hefur farið með í tvö ár og hún fjallar um blekkingar og fals. Alþingi samþykkti vissulega að ganga til samninga við nýlenduveldin, en það skyldi gert á grundvelli Brussel-viðmiðanna og samþykktin var án allra skuldbindinga. Að almenningur greiði  "Icesave-peningana" var ekki til umræðu hjá almenningi þá, ekki frekar en núna.

Engin skuldbinding er fyrir hendi að landsmenn greiði forsendulausar kröfur og það mun ekki verða nema menn láti Jóhönnu af Bakkabræðra-kyni leiða sig út í Icesave-foraðið. Þingsályktun sú sem vísað var til, var gerð undir hótunum nýlenduveldanna og raunveruleg efnahagsstyrjöld ríkti við Bretland og Holland.

Ritgerð Þóru Kristínar er sannarlega helguð blekkingum og falsi. Hún vill auðvitað leggja Icesave-klafann á herðar almennings og mælir með samþykkt Icesave-laganna. Hins vegar líkir hún þeirra viðleitni þjóðarinnar að standa á rétti sínum við “Rússneska rúllettu”. Þóra Kristín vílar sem sagt ekki fyrir sér að fórna lögsögu landsins á altari erlendrar hugmyndafræði, því að þaðan kemur auðvitað drifkrafur Icesave-stjórnarinnar. Þóra Kristín segir:

»Eftir stendur að þjóðin getur einungis tekið ákvörðun um að herða snöruna fastar að hálsi sér með því að staðfesta samningana í þjóðaratkvæðagreiðslu eða fella þá og taka þá þátt í rússneskri rúllettu sem gæti leitt til þess að endurgreiðslurnar yrðu miklu hærri en hún réði við að borga og fá í kaupbæti allt alþjóðasamfélagið uppá móti sér. .. Það er sá lýðræðislegi ávinningur sem forseti lýðveldisins færir þjóðinni og veifar leynilegri undirskriftasöfnun til að færa rök fyrir máli sínu.«

 

Þarna kyrjar Þóra Kristín auðvitað sönginn um “leynilegu undirskriftasöfnunina” og flytur hrakyrði um forsetann og lýðræðið.  Blekkingum sínum og falsi fylgdi hún síðan eftir í Silfri dagsins, sem var einn áróðurs-samkór gegn hagsmunum landsmanna. Allt var þetta fyrirsjánlegt þvaður, sem Þóra Kristín á eftir að skammast sín fyrir ef hún nær hárri elli. Því miður eru "blekkingar og lygar "orðnar sem "leggir og skeljar" fólks eins og Þóru Kristínar. 

 

Loftur Altice Þorsteinsson. 

Þingmenn mega ekki láta kefla sig í umræðunni fyrir þjóðaratkvæðið né láta blekkjast af Lárusi Blöndal

Það er rétt hjá Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni að hafa opið á að beita sér gegn Icesave-samningnum í þjóðaratkvæðagreiðslunni 9. apríl og vitaskuld óháð því, hvað Siv Friðleifsdóttir gerir, en hún sat hjá þegar greidd voru atkvæði um Icesave-frumvarpið á Alþingi um miðjan mánuðinn. Sigmundur hefur gagnrýnt þversagnir í málflutningi stjónvalda, sagði m.a. í þingumræðunni:

• "... það kom ekki þessi ísöld sem Samfylkingin talaði um. Þvert á móti telst Ísland núna vera traustari lántakandi en Spánn. Skuldatryggingarálag Íslands hefur lækkað jafnt og þétt frá því að gamla Icesave-samningnum var hafnað."

Nú bíður þessa skarpa manns, Sigmundar Davíðs, það verkefni að vega og meta og leggja dóm á glæfralegan málflutning Lárusar L. Blöndal í Silfri Egils í dag – málflutning sem trúlega hefur átt að slá vopnin úr höndum andstæðinga samningsins, en mun reynast honum sjálfum tvíbent vopn í hendi við að mæla með samningnum, því að þar fór Lárus út fyrir svið sitt sem lögfræðingur, fór að leggja pólitískt mat á hluti eins og gengisþróun o.fl. og leiðrétti ekki rangmæli sín um að lögsagan í málinu héldist íslenzk – en hún yrði undir dómstóli í Hollandi og skv. enskum lögum! (sjá blogg JVJ).

Það versta í þættinum hjá Lárusi var reyndar hræðsluáróður hans um að háar fjárhæðir gætu verið dæmdar á okkur í vöxtum sem öðru, en þær fullyrðingar hans eru í megnri mótsókn við það, sem Reimar Pétursson hrl. hefur upplýst og vitaskuld þá staðreynd, að það eru íslenzkir dómstólar, sem hefðu síðasta orðið í öllum dómsmálum. Þeir munu EKKI dæma á okkur hærri vexti en í íslenzkum málum og EKKI neina vexti fremur en í ýmsum sambærilegum tilfellum og heldur ekki frá upphafs-kröfutíma, heldur trúlega frá dómsuppkvaðningu, ef málin enduðu á annað borð í fébóta-úrskurði (sem er ekki fyrir fram líklegt, jafnvel Lárus hefur góða trú á, að mál ESA falli í EFTA-dómstólnum) og í vaxtakröfu-úrskurði.

Jón Valur Jensson.

Gæti beitt sér í Icesave-deilunni

„Íslenzkir dómstólar hafa síðasta orðið," segir Skúli Magnússon, ritari EFTA-dómstólsins (RÚV 25/2)

„EFTA-dómstóllinn getur ekki dæmt íslenska ríkið til að greiða fébætur vegna Icesave-reikninga í Bretlandi og Hollandi, hann getur aðeins skorið úr um hvort Ísland hafi brotið gegn EES-samningnum. Íslenskir dómstólar hafa síðasta orðið," segir Skúli í viðtalinu í RÚV á föstudaginn. Hann stjórnar daglegum rekstri EFTA-dómstólsins, en var áður héraðsdómari í Reykjavík auk þess að kenna við lagadeild Háskóla Íslands. (Allt þetta skv. ýtarlegri frétt: EFTA-dómstóllinn segir aðeins hvort brotið sé gegn EES-samningnum vegna Icesave, á Evrópuvaktinni; þar er mynd af Skúla.)

• Skúli Magnússon sagði við RÚV, að félli Icesave-samningurinn væri líklegasta framhaldið að ESA vísaði málinu til EFTA-dómstólsins. Dómstóllinn tæki hins vegar aðeins afstöðu til þess hvort um brot á EES-samningnum væri að ræða. Teldi hann EES-samninginn brotinn myndu innistæðustryggingasjóðir í Bretlandi og Hollandi væntanlega höfða mál á hendur íslenska ríkinu, en það yrðu þeir að gera fyrir íslenskum dómstólum.
• Skúli sagði að hafa yrði í huga að í þessu máli yrði ekki dæmt um skaðabótaskyldu. Lokaorðið um skaðabótaskyldu íslenska ríkisins væri samkvæmt reglum EES í höndum íslenskra dómstóla. 

Þetta eru góð og upplýsandi tíðindi. Byggjum á slíku, ekki á kvitti og flökkusögum þeirra, sem róið hafa undir ótta manna með rakalausum hræðsluáróðri og fengið marga gunguna til að taka undir með sér. Stöndum staðfastir á rétti okkar, Íslendingar!  ––JVJ.