Bréf frá félagsmanni Þjóðarheiðurs

Ég legg til að það verði hafin ný undirskriftasöfnun þar sem þess er krafist að forsetinn rjúfi þing og boði til kosninga, fyrr losnum við ekki undan þessum ICESLAVE- og ESB-áróðri þar sem það er vitað með vissu, held ég, að ICESLAVE á að vera aðgöngumiðinn inní ESB hjá þessari ríkisstjórn enda hennar eina kosningaloforð sem hún hefur staðið við að vinna af fullum krafti í á meðan fólkinu í landinu blæðir.

Marteinn Unnar Heiðarsson. 

Hið vitlausa Moody's-mat

• Moody's snýr öllum hlutum á haus. 
• Nú heitir það gott að skulda sem mest. 
• Með okið á bakinu erum við laus 
• við áhættu' á hruni og lánshæfisbrest. 
• Að standa á réttinum stoðar þig lítt, 
• því staðreynd er þetta: að svart er hvítt. 

Makalaust vitlaust er lánshæfismat Moody's, þó harðneitaði stjórnarmeirihlutinn þeirri beiðni hins íslenzka greiningarfyrirtækis GAM Management hf. (GAMMA*) að kallað yrði eftir öðru lánshæfismati erlendis frá. Um málið var fjallað í fréttaskýringu eftir Örn Arnarson í viðskiptablaði Morgunblaðsins í fyrradag: Höfnun Icesave gæti sent lánshæfið í ruslflokk. Þar er ýtarlega sagt frá dómsdagsspám Moody's og þeirri fráleitu fullyrðingu þess, að samþykkt hinna óvissu Icesave-reikninga styrki lánshæfi Íslands. En þið megið ekki fara á mis við þetta söguyfirlit sem þar fylgir í grein Arnar:

• Matið í hæstu hæðum fyrir bankahrunið 2008
• Moody's hefur lengi haft lánshæfi íslenska ríkisins í góðum metum og á síðustu árum hefur matsfyrirtækið fremur haldið að sér höndum við að lækka lánshæfismatið þó svo að augljóslega hafi tekið að syrta í álinn. Þannig mat Moody's lánshæfiseinkunn íslenska ríkið með allra traustasta móti í september 2008. Í febrúar árið undan hafði matsfyrirtækið veitt íslensku viðskiptabönkunum þrem hæstu lánshæfiseinkunn en það var meðal annars gert í krafti þess sem var talið traust staða ríkisins og mikil geta þess til að endurfjármagna bankakerfið ef það lenti í þrengingum.
• Íslenska ríkið var með hæstu lánshæfiseinkunn frá Moody's allt frá árinu 2002 til mars árið 2008. Þá lækkaði einkunnin niður í Aa1 sem er aðeins einu þrepi frá hæstu lánshæfiseinkunn. Í október sama ár lækkaði þó Moody's einkunnina niður í A1 en skuldabréfaútgefendur með slíka einkunn teljast þó vera í traustara lagi. Í desember sama ár var einkunnin lækkuð niður í Baa1 sem skilgreinist sem efri flokkur áhættusamra en þó fjárfestingarhæfra útgefenda. Það var ekki fyrr en í nóvember árið 2009 sem íslenska ríkið fékk einkunnina Baa3 með neikvæðum horfum, en það er lægsti flokkur fjárfestingarhæfra útgefanda. Einkunnin hefur verið þar síðan þá. (Morgunblaðið, 24. febr. 2011, viðskiptablað, s. 4. Sami viðskiptablaðamaður Morgunblaðsins, Örn Arnarson, á aðra stærri, mjög athyglisverða grein í sama blaði: Milli skers og báru vegna Icesave.)

Um þetta matsmál er ennfremur fjallað í góðum leiðara Mbl. í dag: Spádómar Moody's  ("Fyrirtækið gaf íslensku bönkunum hæstu einkunn rúmu ári fyrir bankahrunið ...").

Við höfum vegið og metið og léttvægt fundið þetta sennilega keypta lánshæfismat Moody's** í pistlum hér á vef Þjóðarheiðurs:

• Micha Fuchs: Moody’s and Iceland. (Fjallar líka almennt og á afhjúpandi hátt um Moody's.)
• Loftur Þorsteinsson: Ósæmileg framganga matsfyrirtækisins Moody's
• Ennfremur þessi grein á vef undirritaðs: Tökum ekki mark á þessu ótrausta lánshæfismati Moody's

Jón Valur Jensson.

* Sjá umsögn GAMMA. 

** Margt virðist benda til, að kaupandinn sé Steingrímur J. Sigfússon og hans Icesave-sálufélag, en ríkissjóður látinn borga reikninginn. Ef það reynist ekki rétt, má vel vera, að Bretar hafi tekið að sér að borga reikninginn í þetta eina sinn. Hinu skal ekki gleymt, að lánshæfismat þessa Moody's var það eina, sem Icesave-stjórnin vildi kaupa undir lok ársins 2010 til að segja til um "álit umheimsins" á Icesave-III-samningnum ...

Yfirlýsing Þjóðarheiðurs – eða: sjaldan er góð vísa of oft kveðin

Stjórn Þjóðarheiðurs – samtaka gegn Icesave samþykkti eftirfarandi yfirlýsingu vegna Icesave-III-frumvarpsins og sendi hana fjárlaganefnd, öðrum alþingismönnum og öllum helztu fjölmiðlum til birtingar, en tregir voru þeir að birta hana!

 

 

 

 

YFIRLÝSING: Þjóðarheiður – samtök gegn Icesave 

hvetur til samstöðu Íslendinga gegn Icesave-kröfunum.

 

Fulltrúar erlends valds og framandi hugmyndafræði hafa hreiðrað um sig í óðali Jóns Sigurðssonar. Þrátt fyrir að Íslendingar hafi með eftirminnilegum hætti hafnað forsendulausum kröfum hinna gamalgrónu nýlenduvelda Bretlands og Hollands, er ríkisstjórn landsins ennþá að störfum fyrir hið erlenda vald. Velferðarstjórnin er enn á ný búin að gera samning um Icesave-kröfurnar, sem almenningur hafnaði í þjóðaratkvæðinu 6. marz 2010. Velferðarstjórnin, sem við ófá tækifæri hyllir framandi hugmyndafræði, hefur í þriðja skipti á sex mánuðum gert samning um að almenningur á Íslandi taki á sig forsendulausar drápsklyfjar.

Atlaga ríkisstjórnarinnar að hagsmunum Íslendinga er svo umfangsmikil og harkaleg að lengi mun höfð í minnum. Þjóðarheiður krefst þess að framganga núverandi ríkisstjórnar í Icesave-málinu sæti opinberri rannsókn og ráðherrarnir hljóti dóma fyrir Landsdómi eða almennum dómstólum. Fyrir alla framtíð verður að hindra að valdstjórnin láti sér detta í hug að ganga erinda erlendra hagsmunaaðila. Ströngustu refsingar að lögum verður að krefjast yfir þeim mönnum sem haft hafa forgöngu um Icesave-kúgunina.

Þjóðarheiður -- samtök gegn Icesave hefur frá upphafi Icesave-deilunnar barist gegn tilraunum valdstjórnarinnar að koma ólöglegum skuldahlekkjum á almenning í þessu landi. Allir réttsýnir menn skilja að Icesave-kröfurnar eru án lagalegra forsendna. Icesave-kröfurnar eru efnahagslegur hernaður af verstu tegund. Hin gamalgrónu nýlenduveldi eru að sýna smáþjóð mátt sinn. Þjóðarheiður -- samtök gegn Icesave skorar á alla Íslendinga að samfylkja liði gegn nýlenduveldunum gömlu og innlendum þjónum þeirra.

Forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, hefur sannað að fullveldi þjóðarinnar er í höndum hennar sjálfrar og hann kom í veg fyrir að Ísland yrði gert að skattlandi tveggja gamalgróinna nýlenduvelda. Með þjóðaratkvæðinu 6. marz 2010 var stjórnarskrá lýðveldisins heiðruð. Staðfest hefur verið að stjórnarfar á Íslandi er lýðveldi og ólýðræðislegu þingræði hefur endanlega verið hafnað. Lýðræði byggir á þeirri forsendu að ótakmarkað og endanlegt vald í samfélaginu er í höndum lýðsins -- alþýðunnar í landinu. Lýðræðið mun ekki verða látið af hendi.

Fölsuð skoðanakönnun Fréttablaðsins tekur púls á hrædda liðinu

Þótt Fréttablaðs- og Icesave-stjórnar-gengið njóti nú um hríð áhrifanna af afsönnuðum* hræðsluáróðri sínum um "áhættu dómstólaleiðarinnar", nægir þeim það ekki á Fréttablaðinu, heldur verða að falsa úrslit eigin skoðanakönnunar, eins og Páll Vilhjálmsson bendir á í dag (Fréttablaðið týnir prósentum í þágu Icesave), en hann segir Fréttablaðið "helsta sérfræðing landsins í ómarktækum skoðanakönnunum, og í þessari könnun hefur blaðið ,,týnt" 3,5 prósentum til að hækka hlutfall þeirra sem segjast hlynntir Icesave."

• Þegar Fréttablaðið gerir sjálft skoðanakannanir um sín hjartans mál er það í hlutverki alkahólistans sem sjúkdómsgreinir sjálfan sig. (P.V.)

Menn setja ,,betri samning" (þó hlaðinn gífurlegri óvissu, upp á hundruð milljarða, enda óbreyttur í flestu nema helzt vöxtunum) andspænis dómstólaleið, sem ekki er einu sinni sennilegt, að farin yrði! Bretar og Hollendingar hafa ekki hag af því að búa til nýtt dómafordæmi um ríkisábyrgð á bönkum og tryggingasjóðum innstæðueigenda, og Lárus Blöndal og Stefán Már Stefánsson hafa báðir bent á, að ólíklegt sé, að þeir ráðist í dómstólaleiðina, heldur sé líklegt, að þeir geti tengt vonir sínar við að ESA fari fram með kvörtunarmál í EFTA-dómstólinn, byggt á því eina atriði í áminningarbréfi ESA til íslenzkra stjórnvalda, sem eftir stendur, en jafnvel þetta atriði hefur dr. Stefán Már sagt byggja á rangtúlkun. Úrskurð EFTA-dómstólsins muni svo brezk og hollenzk stjórnvöld nota til að ,,þrýsta á" Íslendinga, en menn skulu taka eftir þessu, að sá úrskurður er ekki aðfararhæfur, og því yrðu Bretar og Hollendingar að höfða mál fyrir íslenzkum dómstólum til að komast eitthvað áfram með málið. Þeir geta ekki dregið það lengi, því að árið 2012 verður málið fyrnt!

Fáránlegustu fullyrðingar um að dómur í málinu yrði okkur andstæður, jafnvel í alhæsta kanti, taka sannarlega ekki mark á góðri réttarstöðu okkar og vönduðum vinnubrögðum íslenzkra dómstóla. Upplýsandi og spennuslakandi málflutningur Reimars Péturssonar hrl. mun halda áfram að hafa sín áhrif og minnka hræðslustuðið á þeim, sem hlustað hafa of mikið á Rúv og Stöð 2 og lesið of mikið í Fréttablaðinu og DV.

Reyndar eru 30% aðspurðra í þessari síðustu könnun óákveðnir, og nú fer betri upplýsing í þessu máli að hafa sín áhrif líka, gegn áhrifum nefndra fjölmiðla og allra þeirra álitsgjafa, sem til hafa verið kallaðir, allt frá DV-mönnum eins og Jóhanni Haukssyni og Reyni Traustasyni (sem í þættinum Í bítið rétt áðan sagðist ,,treysta þingmönnum" til að styðja þetta frumvarp í góðum ásetningi – en virðist horfa alveg fram hjá því, hvernig þeir keyrðu á það í ofurflýti og höfnuðu umbeðnum álitum) til Gylfa Arnbjörnssonar í ASÍ (sem vogar sér nú að segja Icesave-lögin skilyrði kjarasamninga!) og stjórnenda verkalýðsfélagsins ótrúlega, Starfsgreinasambandsins, sem ættu að vera rúnir öllu trausti félagsmanna sinna.

Tvær athugasemdir enn: Margt sýnist undirrituðum benda til, að Fréttablaðið sé farið að falsa skoðanakannanir sínar og tónninn gefinn með könnunum þar um daginn á viðhorfum gagnvart ESB. Að "6,8% kjósenda Sjálfstæðisflokksins" styðji Icesave-III-lögleysuna er t.d. jafn ótrúlegt eins og að 89,1% Vinstri grænna geri það. Grasrót beggja flokkanna hefur EKKI verið samstiga forystu sinni. Sjálfstæðisfélög í stærstu kaupstöðum eins og Kópavogi (Baldur) og á Akureyri (Vörður) eru t.d. eindregin í andstöðu sinni, auk ýmissa hverfafélaga í Reykjavík, og nú var aðalfundur Sjálfstæðisfélags Seltirninga að bætast við með glæsilega, einarða yfirlýsingu (Ekki skylt að axla Icesave-klyfjar), og mun Loftur Þorsteinsson skrifa pistil um það hér á síðuna.

Í 2. lagi viljum við benda á kröftuga grein eins félaga okkar, Ómars Geirssonar, um þessa sömu frétt: Leikritið að sama tíma að ári í fullum gangi. 

* Þá afsönnun er m.a. að finna í fréttaskýringargrein hins færa viðskiptablaðamanns Morgunblaðsins, Ívars Páls Jónssonar, í blaðinu í fyrradag: Dómur EFTA-dómstólsins ekki aðfararhæfur hér, þar sem merkilegt viðtal við Reimar Pétursson hæstaréttalögmann er meginuppistaðan. Við eigum eftir að segja nánar af þeirri grein hér á vefsíðunni.

Undirritaður verður með pistil um þessi og fleiri mál kl. 12.40–13.00 í Útvarpi Sögu í dag (endurtekinn kl. 18.00).

Jón Valur Jensson. 

Meirihluti segist styðja Icesave

Ekki hætta á beinu, erfiðu dómsmáli, heldur seinvirkri klækjaatlögu í gegnum Eftirlitsstofnun EFTA

Staðhæfingar Icesave-stjórnar-minnihlutans*, að Bretar og Hollendingar muni steypa sér yfir okkur með lögsókn fyrir dómstólum, segi þjóðin NEI við Icesave-3, eru orðin innantóm. Það staðfesta Lárus Blöndal og Stefán Már Stefánsson.

Sá síðarnefndi var á athyglisverðum fundi með Framsóknarmönnum í dag (fór því miður fram hjá undirrituðum, en vel er sagt frá honum hér á Mbl.is, sjá tengil neðar); þar kom ýmislegt fram, sem hér verður rætt.

Hvað Lárus varðar, mátti fyrst, á mánudaginn var, 21/2, skilja hann svo í viðtali við Mbl. (s. 4: 'Snýst um að fara dómstólaleiðina') að hann teldi brezka og hollenzka lögsókn vofa yfir okkur, ef við höfnuðum Icesave-III, en daginn eftir, í fyrradag, var hann aftur í frétt þar – aðalfrétt á forsíðu: Býst ekki við bótamáli' – og hafði þá aðra eða skýrari sögu að segja. Þar segist hann „ekki reikna með því að Bretar og Hollendingar höfði bótamál hér heima, þótt það sé vissulega möguleiki, heldur muni niðurstaða EFTA-dómstólsins, sem er aðeins ráðgefandi og óbindandi, og vísan í EES-samninginn verða notuð til þess að þrýsta á Íslendinga um greiðslu."

Látið vera, lesendur góðir, að hrökkva í hræðslugírinn vegna þeirra orða Lárusar, þetta er nefnilega alls ekki svo auðvelt mál viðfangs fyrir þá sem vilja sækja á okkur í þessu máli, eins og fram mun koma hér á eftir. En skoðun fyrst það, sem Stefán Már hafði fram að færa í fyrirlestri sínum í dag.

• Ef Icesave-samningnum verður hafnað í þjóðaratkvæðagreiðslu er líklegast að ESA [Eftirlitsstofnun EFTA] fari af stað með samningsbrotamál gegn Íslendingum fyrir EFTA-dómstólnum. Gera verður ráð fyrir að Íslendingar gætu tapað því máli.
• Þetta segir Stefán Már Stefánsson, prófessor við lagadeild Háskóla Íslands en hann hélt fyrirlestur á opnum fundi Landsambands framsóknarkvenna og Sambands ungra framsóknarmanna um Icesave-deiluna í dag. (Mbl.is.)

Frábært framtak hjá Framsóknarmönnum, en hefðu mátt auglýsa það betur! – En Stefán heldur áfram:

• Sú málsókn [ESA] sé líklegasta niðurstaðan þar sem ESA hafi þegar gert grein fyrir viðhorfi sínu í áminningarbréfi til íslenskra stjórnvalda. Stefán segist algerlega ósammála þeirri túlkun á tilskipun um innistæðutryggingar sem þar kemur fram, en gera þurfi ráð fyrir þeim möguleika að EFTA-dómstólinn grípi sama agnið.

Stefán Már hafði áður gert grein fyrir sínum hörðu gagn-athugasemdum við þá túlkun í Morgunblaðinu á liðnu ári. Steingrímur J. Sigfússon hjálpaði nú ekki til með því að vanrækja það hlutverk sitt að senda ESA rökstutt svar með höfnun sinni á slöppum röksemdum stofnunarinnar, og er það ekki eina vanrækslusynd hans í sambandi við icesave. – En Stefán Már bætir við (leturbr. hér):

• Ef Ísland tapi því máli þá sé sá dómur bindandi [annað sagði Lárus! – aths. jvj], en ekki sé hægt að koma fram neinum viðurlögum. Íslendingum beri þá sjálfum að koma málum í lögmætt horf og skilgreina sjálfir skyldur sínar í þeim efnum. Þá vakni ýmsar spurningar hvernig það eigi að gerast, hvaða fjárhæðir ætti að greiða og hvenær. Þá mætti hugsa sér að fara þyrfti í annað samningsbrotamál til að athuga hvort Íslendingar hefðu fullnægt skyldum sínum.

Hér viljum við undirritaðir í stjórn Þjóðarheiðurs taka fram nokkur atriði:

1. EFTA-dómstóllinn hefur ekki dómsvald yfir okkur, það er ekki grundvöllur til að framfylgja dómum þar hér á landi, ef við höfnum Icesave-III-samningnum, af því að Ísland er ennþá sjálfstætt ríki, og lögspekingar virðast sammála um þetta. Hins vegar stefna Icesave-flokkarnir hér á landi að því að afsala dómsvaldinu í þessu máli, það reyndu þeir síðast með Icesave-III-ólögunum!
2. Þótt Bretar og Hollendingar fengju að sjá einhverja dómsniðurstöðu hjá EFTA-dómstólnum, sem væri þeim að skapi, væru þeir ekki þar með komnir með neitt fé né skuldarviðurkenningu frá okkur í hendur, heldur yrðu þeir að höfða mál hér heima til að reyna að fá því framgengt; á meðan við höfum lögsöguna, þurfum við ekki að óttast annað.
3. Alls óvíst er, að ríkisstjórnir nefndra landa teldu sér hag í því að fara í mál við okkur vegna þessa, því að mikið er í húfi fyrir evrópska bankakerfið, að því verði ekki raskað með því að eitt ríkjanna á EES-svæðinu verði dæmt til að ábyrgjast banka sína.
4. Tekið gæti mörg ár að fá dómsniðurstöðu í því máli og alls ekkert sjálfgefið, að dómurinn yrði okkur í þungbærara lagi, þótt niðurstaða EFTA-dómstólsins hefði orðið okkur andræður.
5. Einmitt þessi mörgu ár gætu verið okkur það skjól sem fjármálaráðherrann taldi sig finna í annarri "lausn" með Icesave-I-svikaplagginu, en var vitaskuld ekkert skjól. Þetta dómsmál yrði langt ferli, og meðan landið væri í því dómsferli, væri fráleitt, að Bretland og Hollandi gætu haldið uppi refsiaðgerðum og alþjóðlegum þrýstingi gegn okkur – meðan þetta er í lögformlegu ferli, geta þeir ekki verið þekktir fyrir slíkt. Ef það kæmi upp grunur um það að þeir væru að beita óþverra-bolabrögðum, þá myndum við upplýsa um málið fyrir umheiminum og lítillækka þá, af því að það getur getur ekkert réttarríki hagað sér þannig, meðan málið er á rettu athugunarstigi.
6. Á þeim drjúga tíma, sem þetta dómsmál tæki, yrði líka orðið ljóst, hvað í alvöru kemur út úr þrotabúinu.
7. Við þurfum ennfremur áður, í tæka tíð, að aðlaga okkur betur til að glíma við málið, með breytingu á Neyðarlögunum (sjá Mbl.grein Lofts um það), það er hægt að breyta þeim, þannig að lágmarksfjárhæðin fái forgang, ennfremur með bfreytingu á lögunum um tryggingasjóðinn, við höfum lögsögu til þess.

Lítum nú aftur á fleiri atriði í málflutningi dr. Stefáns Más:

• Þá ræddi Stefán Már um hugsanlegar afleiðingar þess fyrir Ísland að fara ekki eftir hugsanlegum dómi EFTA-dómstólsins um samningsbrot. Segir hann að Ísland færi ekki á koll við að tapa málinu en það hefði óþægindi í för með sér.
• „Mér dettur ekki í hug að íslenska ríkið gerði ekki að minnsta kosti eitthvað, en ef Ísland gerir ekki nóg eða ekkert í raun, þá erum við með það yfir okkur að við séum að brjóta alþjóðalög. Ég sé það fyrir mér í viðskipta- og pólitísku samstarfi okkar,“ segir Stefán Már. (Mbl.is.)

Vissulega er það mögulegt, en þarna verður samt að gera ráð fyrir því, að frumkvæðið þarf að vera Breta og Hollendinga, vilji þeir fá niðurstöðu í samræmi við dóm, því að EFTA-dómstóllinn kveður ekki upp neinn dóm um höfuðstóls-fjárhæðir í málinu og þaðan af síður um vexti. Það frumkvæði yrðu brezk og hollenzk stjórnvöld að taka með málssókn hér á landi, önnur leið er þeim ekki fær. Þá yrðu líka íslenzk lög látin gilda um málið og endanleg túlkun Hæstaréttar á því, hvað EFTA-dómstóls-úrskurðurinn fæli í sér, ætti hér úrslitaorðið. Við mættum alveg treysta því, að dómur Hæstaréttar yrði ekki mótaður af fjandsamlegum anda gegn réttindum þjóðarinnar eða tillitsleysi við hag hennar.

Ísland færi ekki á koll er eina millifyrirsögnin í frétt Mbl.is af fyrirlestri Stefáns. Það er alveg í samræmi við það, sem hér er fram komið. Lagaleg staða okkar er sterk, það er engin ríkisábyrgð á bönkum hér né á Tryggingasjóði innstæðueigenda, hann er sjálfseignarstofnun sem haldið er uppi með árlegum iðgjöldum fjármálastofnana landsins án baktryggingar annars staðar.

Á fyrirlestrinum fekk Stefán þá undarlegu spurningu utan úr sal, "hvort EES-samningum gæti verið sagt upp, ef Íslendingar hafna Icesave-samningnum í þjóðaratkvæðagreiðslu." – Hann sagði ekkert samningsbrot felast í því, „enda höfum við aðeins verið að fara eftir stjórnskipulagslegum reglum landsins." Auðvitað geti samningnum verið sagt upp eins og alltaf, en hugsanleg höfnun samningsins sé ekki samningsbrot sem gefi tilefni til þess. (Mbl.is).

Þarna fengu menn það á hreint: Það er enginn dómsdagur yfirvofandi, þótt þjóðin neyti réttar síns til að fella Icesave-III-lagasetninguna í þjóðaratkvæðagreiðslu. Fráleitt er að spá neinum refsiaðgerðum og efnahagslegum hamförum á þessu ári né jafnvel því næsta vegna þessa máls – það færi einfaldlega í vinnuferli dómstóla, að siðaðra manna hætti, og á meðan það ferli er í gangi, mun líka vera unnt að semja sérstaklega um aðrar lausnir, séu menn ginnkeyptir fyrir því – það hefur komið skýrt fram í álitum Reimars Péturssonar hrl. nú í vikunni – í Kastljósi og í fréttaskýringu Mbl. daginn eftir) og Völu Andrésdóttur Withrow, lögfræðings í Bandaríkjunum, í snarpri, umtalaðri grein á vefsíðu hennar á Moggabloggi (vala.blog.is: Icesave afturgangan).

Jón Valur Jensson, Loftur Altice Þorsteinsson. 

* Ríkisstjórnin nýtur nú um stundir um 25% fylgis í skoðanakönnunum.

Samningsbrotamál líklegast

Ósæmileg framganga matsfyrirtækisins Moody's

Íslendingar eru ekki þeir fyrstu sem Moody´s þykist ætla að hafa vit fyrir. Sem dæmi má nefna að 2004 skellti Moody´s sleggjunni á ríkissjóð Kanada og fjármálaráðherran Paul Martin hrópaði á þinginu:

 

»Who the hell are they to pass judgment on us?«

 

Ef hér væru alvöru stjórnvöld myndu þau mótmæla afskiptum Moody´s af milliríkjadeilum okkar við nýlenduveldin. Þvert á móti fagnar Steingrímur og töskuberinn  tekur auðvitað undir. Þessir menn vilja ekkert frekar en skaðleg afskipti útlendinga af innanríkismálum Íslands. Icesave-stjórnin skipar sér ávallt með óvinum Íslands og þetta fólk leyfir sér að tala um ríkisstjórnir Bretlands og Hollands sem »vini okkar og bræðraþjóðir«.

 

Nær allir Íslendingar hafa sett Moody´s í ruslflokk og með þeim eru fjölmargir erlendir efnahagslegir hræfuglar. Almennt eru matsfyrirtækin skaðlegir milliliðir sem engin fjármálafyrirtæki taka mark á. Þetta eru einungis pólitísk tæki Parísar-klúbbsins og eru fyrirlitin af öllu heiðarlegu fólki.

 

Loftur A. Þorsteinsson.

Moody's: Nei sendir ríkið í ruslflokk

Það er eins gott að þetta sé ekki enn ein spunafréttin

Hvernig getur matvörukeðjan Iceland Foods, sem Landsbankinn gamli á að 2/3 hlutum, greitt út 330 milljónir punda í arð, þegar hagnaður fyrir skatta hjá sama fyrirtæki á síðasta ári nam 110 milljónum punda. Er ekki eitthvað gruggugt við þetta? Það kæmi nú ekki á óvart, að þessi frétt ætti sér uppruna á óvæntum slóðum.

Um aðra nýja frétt, sem einnig virðist spunakennd, fjallar undirritaður hér: Tökum ekki mark á þessu ótrausta lánshæfismati Moody's.

Jón Valur Jensson.

Iceland Foods greiðir út arð

Lesið Wall Street Journal, sem tekur afstöðu MEÐ Íslandi í Icesave-deilunni, ólíkt Icesave-stjórninni!

'The tiny island shouldn't have to bear the costs of the British and Dutch bailouts' (fyrirsögn greinar þar). Þetta er helzta blað bandarísks fjármálalífs!

• "A yes vote in a referendum likely to be held in early April would leave Iceland in a hock [veðsett] to London and The Hague for as long as 35 years––and this because the British and Dutch governments decided, of their own volition, to bail out their own citizens ..."
• "... The new agreement should prove much less costly to Icelandic taxpayers than the original, with the President estimating that they could be on the hook for as little as 246 million [pounds] in direct costs. But it's unclear why Iceland should bear the costs of bailing out the Dutch and British at all.
• If those countries' governments felt it necessary to make their people whole, that is their affair. It's hardly surprising that the people of Iceland would prefer to put the whole business behind them, as the most recent polling suggests. But that should not be taken as vindication of the U.K.'s and Netherlands's' two-and-a-half year campaign of vilification of iceland." (Leturbr. jvj; vilification er mjög sterkt orð um ófrægingu.)

Ætli Steingrímur J. og Jóhanna og allt þeirra lið kalli þetta ekki öfgakennd og óábyrg skrif?! – enda gerólík þeim tóni, sem þau hafa fengið frá sínum forsöngvurum og "vinum", fjárkúgandi "viðsemjendum" í Whitehall og Haag!

Jón Valur Jensson.

Frétt í Financial Times frá mánudegi, 21/2: 

Iceland: paying for banks’ losses

Iceland’s downfall at the hands of its buccaneering...an entire nation) so much damage.” Iceland is an extreme case, because its banks...who should pay for banks’ losses? Iceland’s government fears the wrath of...

(Smellið á fyrirsögnina til að lesa greinina í réttu samhengi.) 

Hér er einnig frétt þar frá sunnudeginum: Iceland’s president blocks Icesave deal 

Iceland’s president has again blocked a deal...twist to a saga that has cast a shadow over Iceland’s economic recovery efforts and thrown...to join the European Union into doubt. Iceland’s parliament approved a revised repayment... By Andrew Ward in Stockholm

(Smellið á fyrirsögnina til að lesa greinina.)

SGSÍ-broddar, sem mæltu með Icesave-1 og 2, ofbjóða umbjóðendum sínum, verðskulda hallarbyltingu vegna Icesavestjórnar-þjónkunar

HINGAÐ OG EKKI LENGRA! Verkafólk í landinu á það ekki skilið að vera misnotað, gegnum félög sín, af forystubroddum og öðrum hálauna-starfsmönnum, s.s. Skúla Thoroddsen, í þágu Icesave-lygamaskínu SA og SI, sem þessir broddar eru oft í meira samneyti við heldur en sína almennu umbjóðendur. Að borga ólögvarða kröfu að upphæð 25–233 milljarðar kr. eða allt að 400 milljörðum er ótrúleg ráðgjöf og stríðsyfirlýsing úr röðum verkalýðshreyfingarinnar og sýnir okkur fram á firringu forystunnar. Farið hefur fé betra, geta menn sagt, þegar þeir hafa hrist hana af sér!

Frétt á Mbl.is um yfirlýsingu Starfsgreinasambandsins spilar nú fram öllum gamalkunnu Icesave-1- og Icesave-2-hræðslurökunum úr sama ranni ... 

Í VINNSLU

Minni á þessa grein hér, frá 4. fyrra mánaðar: Skúli Thoroddsen í Starfsgreinasambandinu reynir enn að misbeita áhrifum sínum. En dýpri úttekt á málflutningi Skúla bíður enn eftir rétta andartakinu til fullvinnslu.

Jón Valur Jensson.

Óviðunandi ábyrgðarleysi forsetans

Protection of Small Depositors against Banks in Distress

1. Introduction
The Directive 2001/24/EC of the European Parliament and of the Council of 4 April 2001 on the reorganisation and winding up of credit institutions, to be implemented by EU Member State prior to 5 May 2004, states in recital (5): ‘The adoption of Directive 94/19/EC of the European Parliament and of the Council of 30 May 1994 on deposit-guarantee schemes, which introduced the principle of compulsory membership by credit institutions of a guarantee scheme in their home Member State, brings out even more clearly the need for mutual recognition of reorganisation measures and winding-up proceedings’. In this article I will describe the contents of the Directive on deposit-guarantee schemes (‘Directive 94/19’), which was adopted ten years ago.2
It should be noted in advance, that within the European Community the Directive on deposit-guarantee schemes is to be regarded as an early demonstration of a measure to harmoniously align the activities of credit institutions throughout the Community area.3 Directive 94/19 and the Winding-up Directive with regard to credit institutions (Directive 2001/24) mainly are a product of the same banking crisis, the collapse of Bank of Credit and Commerce International (BCCI) in 1991. In the beginning of the 90s the drafting work on the proposal for a Winding-up Directive came to a standstill, but the demise of BCCI in 1991 led to a new impulse in June 1993. The part in the proposal containing the draft-norms on deposit insurance was taken out and became the object of a separate Directive.4 The Directive 94/19 has a double aim, namely to promote this harmonised alignment through the elimination of all restrictions on the right of establishment and the freedom to provide services, while increasing the stability of the banking system and protection for savers. See the Directive’s first recital.5 Therefore ‘savers’ are protected in that they to a certain limit will not loose their money when this is deposited at a bank and the bank is unable to pay its debt to this depositor. In the context of the Directive 94/19 a ‘deposit’ shall mean ‘any credit balance which results from funds left in an account or from temporary situations deriving from normal banking transactions and which a credit institution must repay under the legal and contractual conditions applicable, and any debt evidenced by a certificate issued by a credit institution’, see art. 1 Directive 94/19. Hereunder we will take a closer look at this definition.

CONTINUED:

http://www.bobwessels.nl/download/protection.pdf