Tímabær yfirlýsing Samstöðu – aðhald að Lagastofnun HÍ

Það er eðlilegt að krefjast þess að kynningarefni Lagastofnunar um Icesave-málið verði óhlutdrægt og lögfræðilega rétt. Því miður er fullt tilefni til að vera þarna á varðbergi. Helgi Áss Grétarsson gegnir mikilvægu hlutverki í Lagastofnun, og nú stendur til að nota hann í hlutverki "hlutlauss" eða "óhlutdrægs" fræðimanns, þótt hann hafi þegar verið meðmælandi Icesave-I (Svavars-smánarsamningsins!) og Icesave-III, sem erindreki ríkisstjórnarinnar. Það getur naumast talizt rétt, að hann fái með mjög virkum hætti að starfa hjá þessari Lagastofnun að gerð kynningarefnis um Icesave, maður sem berst opinberlega fyrir því að Icesave-III-lögin verði samþykkt! –JVJ.

"Væri eðlilega staðið að málum, fengju allir virkir aðilar að Icesave-deilunni að koma að gerð kynningarefnis," segir í yfirlýsingunni. – Hún er HÉR! á vef Samstöðu, en hér líka í heild:  

 

Samstaða þjóðar gegn Icesave

 

 gerir athugasemdir við þá ákvörðun Alþingis að fela Lagastofnun HÍ

gerð kynningarefnis vegna þjóðaratkvæðis um Icesave-III.

 

 

Sent ýmsum fréttastofum.

 

Samstaða þjóðar gegn Icesave er samtök einstaklinga, sem eru andvígir Icesave-kröfum Bretlands og Hollands. Fyrsta verkefni Samstöðu var að standa fyrir undirskriftasöfnun á www.kjósum.is. Núverandi verkefni er að upplýsa almenning um staðreyndir Icesave-málsins og afhjúpa þær rangfærslur sem ríkisstjórnin og erindrekar hennar stunda.

 

Nú hefur Alþingi falið Lagastofnun HÍ að gera kynningarefni um Icesave-samningana vegna þjóðaratkvæðisins sem verður haldin 9. apríl 2011. Lagastofnun HÍ hafði með höndum gerð kynningarefnis vegna þjóðaratkvæðagreiðslunnar 6. mars 2010 og fórst það óhönduglega.  Jafnframt verður að telja óeðlilegt að  Helgi Áss Grétarson standi að gerð "hlutlauss" kynningarefnis, þar sem hann er einn helsti erindreki ríkisstjórnarinnar og boðberi þess að Icesave-lögin verði samþykkt í þjóðaratkvæðinu 9. apríl 2011.

 

 Sem dæmi um mistök, sem Lagastofnun gerði við kynningu á málsatvikum fyrir þjóðaratkvæðið um Icesave 6. mars 2010, má nefna:

 

1.    Lagastofnun HÍ nefndi ekki að Landsbankinn var með fullar innistæðu-tryggingar í Bretlandi og Hollandi. Þar voru því fyrir hendi tryggingar sem voru mun hærri en lágmarkstrygging ESB. Landsbankinn fekk starfsleyfi í Bretlandi í desember 2001 og hann fekk viðbótartryggingu hjá FSCS fyrir Icesave í júlí 2006 (FSA No. 207250).

 

2.    Lagastofnun HÍ gerði ekki grein fyrir að Icesave-samningarnir brutu 77. grein stjórnarskrár Íslands, sem áskilja að »enginn skattur verður lagður á nema heimild hafi verið fyrir honum í lögum þegar þau atvik urðu sem ráða skattskyldu.« Lög nr. 1/2010 sem kosið var um í þjóðaratkvæðinu 6. mars 2010 gátu því ekki haldið gildi þótt þau hefðu verið samþykkt. Sama á við um lög nr. 13/2011, sem fyrirhugað er að kjósa um 9. apríl 2011. Brot á stjórnarskránni er alvarlegt afbrot og lög sem brjóta stjórnarskrána geta ekki staðið lengi.

 

3.    Lagastofnun HÍ gerði ekki grein fyrir, að enginn aðili í landinu hefur heimild til þess þvert gegn stjórnarskrá að afsala lögsögu Íslands, eins og ætlunin var að gera með Icesave-lögunum og ennþá er fyrirætlun ríkisstjórnarinnar. Allir þegnar landsins og stofnanir eiga rétt að njóta »laga og réttar« sem stjórnarskráin og lög frá Alþingi veita. Verði Icesave-lögin samþykkt, eru miklar líkur til að þau verði kærð vegna brots á stjórnarskránni. 

 

 

Samstaða þjóðar gegn Icesave gerir þá kröfu til Lagastofnunar HÍ að það kynningarefni sem hún lætur frá sér fara um Icesave-málið verði óhlutdrægt og lögfræðilega rétt. Ekki er heldur ásættanlegt að erindrekar ríkisstjórnarinnar starfi hjá Lagastofnun HÍ við gerð kynningarefnis um Icesave, samtímis því að þeir berjast opinberlega fyrir því að Icesave-lögin verði samþykkt. Einnig verður að teljast réttlætiskrafa að Samstaða þjóðar gegn Icesave, sem er ein stærsta fjöldahreyfing í landinu, hafi aðkomu að gerð kynningarefnis um Icesave.  Væri eðlilega staðið að málum, fengju allir virkir aðilar að Icesave-deilunni að koma að gerð kynningarefnis.

 

 

Fyrir hönd Samstöðu þjóðar gegn Icesave,

Loftur Altice Þorsteinsson,

Gústaf Adolf Skúlason,

Pétur Valdimarsson,

Axel Þór Kolbeinsson,

Borghildur Maack,

Hallur Hallsson,

Jón Valur Jensson,

Rakel Sigurgeirsdóttir.  

Vilja aðkomu að gerð kynningarefnis

Jón Helgi Egilsson hagfræðingur var frábær fulltrúi andstöðunnar gegn Icesave-samningnum í Silfri Egils

Til hamingju, þjóð, með frammistöðu Jóns Helga í Silfri Egils í dag, hann stóð sig afburðavel, rökvís, hnitmiðaður, með alla hluti á hreinu, ófeiminn við að vera beinskeyttur og að hafna röngum mótrökum. Líklegt er, að þetta framlag hans til umræðunnar hafi umtalsverð áhrif til að snúa ýmsum í málinu - og kannski enn frekar að hjálpa mörgum óákveðnum að taka afstöðu.

Jón Helgi hefur unnið Íslandi mikið gagn og á heiður skilinn. Hann er einn þeirra, sem tekið hafa þátt í starfi Samstöðu þjóðar gegn Icesave (Kjósum.is) og vinnur nú með AdvIce-hópnum – fjórðu samtökunum sem til hafa orðið í baráttu gegn Icesave-samningunum.

Silfur Egils verður endurtekið kl. 23.45 í kvöld. Þetta er þáttur, sem þið megið ekki missa af, og einvígi Jóns Helga við Vilhjálm Þorsteinsson, CCP- og Verne Holding-manninn, varaþingmann Samfylkingarinnar, byrjar þar líklega um eða fyrir kl. hálfeitt. Þátturinn er einnig kominn á netið, sjá hér: http://dagskra.ruv.is/sjonvarpid/4544852/2011/03/20/

Jón Valur Jensson.  

Icesave-III: „Þetta getur sprungið í andlitið á okkur“ (Jón Lárusson)

Af hinum afar kærkomnu þremur viðtals-þáttum á ÍNN um Icesave – frá Samstöðu þjóðar gegn Icesave hafði undirritaður sízt heyrt af dúndurefninu frá Jóni Lárussyni, sérfræðingi í afleiðuviðskiptum. Þar saxar hann niður lið fyrir lið málflutninginn um að við megum treysta því, að eignasafn Landsbankans geti farið langt í að standa undir öllum bótakröfum Breta og Hollendinga á hendur Tryggingasjóði innstæðueigenda og (skv. löglausa Icesave-III-samningnum) ríkissjóði okkar.

Icesave-samningssinnar hafa nánast farið hamförum að gera sem mest úr eignasafninu. Grófustu ýkjurnar eru þær, að við getum jafnvel komið út í gróða! En það getur aldrei orðið, því að þeir 26 milljarða vextir, sem greiddir yrðu bara á þessu ári (og meira seinna) eru óafturkræfir, það liggur í eðli máls, vegna þess að vaxtagreiðslur koma svo langt á eftir forgangskröfum, þegar skipt er úr búinu, eins og Jón lýsti.

Málið er einmitt á hinn veginn, að allt bendir nú til, að þrátt fyrir allar fullyrðingarnar um verðmæti eignasafns gamla Landsbankans séu það miklu fremur ofmetið og á hraðri niðurleið. Gildi eignabúsins er ekki fast í hendi, fyrr en búið er að selja, það er aðeins matsverð, sem menn hafa verið að ræða, en Jón rekur þessi mál í viðtalinu, og það stendur naumast steinn yfir steini eftir athugun hans á málinu, rétt eins og skoðun hans á gengishorfum krónunnar, og þetta er H É R ! að finna, í sjónvarpsviðtalinu við Hall Hallsson blaðamann, sem eins og hinir tveir er félagi í Samstöðu.

Jóni er augljóslega mikið til lista lagt á sviði markaðs- og gengismála, menn heyra það fljótt, þegar komið er áleiðis inn í þetta viðtal við hann, að þar talar maður sem er gjörkunnugur hlutabréfa- og verðbréfamarkaði – og já, það er svo, að einmitt sá markaður hefur afgerandi þýðingu fyrir útkomu þrotabúsins á endanum og þar með fyrir hlutskipti Íslendinga, ef þeir láta glepjast til að samþykkja nýja Icesave-samninginn.

Þátturinn er sá nýjasti frá Samstöðu á ÍNN-stöðinni, og með Jóni situr þar einnig fyrir svörum Loftur Þorsteinsson, varaformaður Þjóðarheiðurs, en báðir eru þeir í Samstöðu þjóðar gegn Icesave, sem stóð fyrir hinni farsælu undirskriftasöfnun á Kjósum.is. 

Rökföstum málflutningi Lofts eru lesendur þessarar síðu vel kunnugir, en það er líka ferskt og áhrifaríkt að hlusta á hann ræða málið í þessu sjónvarpsviðtali við Hall.

Dúndurefni – „þetta getur sprungið í andlitið á okkur“

Ég, sem þetta rita, hafði hins vegar allengi átt nafna minn Lárusson að bloggvin, áður en ég fekk að sjá til hans í reynd, þ.e. að kynnast þessum kraftmikla rökhyggjumanni í þeirri frábæru netsútsendingu sem H É R ! er um að ræða (ÍNN-þætti frá því á miðvikudaginn var, 16. marz).

Hann gengur frá Icesave-samningsmönnunum með sinni framgöngu þarna, ég fæ ekki betur séð. Hann rekur það, sem blasir við, í ljósi núverandi þróunar á alþjóðamarkaði, og það er hrollvekjandi að hlusta á hvað gerist, þegar hlutirnir skrúfast þar niður, eins og teikn eru nú um á Bandaríkjamarkaði, sem hefur hér ráðandi áhrif. Hann rekur það lið fyrir lið, hvernig þetta hefur að líkindum áhrif til að lækka verðmæti eignasafnsins og rýra gengi krónunnar og brýtur loks niður greiðslugetu okkar. Hlustið vel, unz seinni hlutinn í millifyrirsögninni hér fyrir ofan er kominn í ljós!

Hér eru lokaorð viðtalsins, sem ættu að draga forvitni ykkar inn í þann mikla rökstuðning, sem á undan hafði farið:

• Hallur Hallsson: „Þetta hefur verið afar áhugaverð umræða. Það, sem í raun og veru þú [Loftur] ert að segja og þið báðir, er, að við erum að spila hér rússneska rúllettu og það eru skot nánast í öllum hólfum?“
• Jón Lárusson: „Já, það eru 5 hólf af 6 hlaðin. Þá er spurningin: Hittirðu á þetta eina tóma?“
• Hallur: „Þannig að líkurnar eru á móti okkur? – þú ert að segja það?“
• Jón: „Ja, ég er bara að segja það, að innheimturnar úr búi Landsbankans eru langt frá því að vera í höfn.“

Ímyndið ykkur ekki, að málavextirnir, sem Jón rakti svo vel í viðtalinu, hafi verið í einhverjum léttúðugum westra-stíl, heldur bar hann allt merki sérfræðings á sviði kauphallar- og gengismála. Sjáið sjálf og sannfærizt!

Jón Valur Jensson. 

Varaþingmaður Hræðslufylkingarinnar missir jafnvægið, misnotar SVÞ

Varaþingmaður Samfylkingarinnar*, Margrét Kristmannsdóttir, formaður Samtaka verslunar og þjónustu, misnotar þau samtök í dag með makalausum stóryrðum um Icesave, "segir brýnasta verkefni þjóðarinnar og stjórnvalda að tryggja samþykkt Icesave-samninganna í þjóðaratkvæðagreiðslunni," eins og frá segir í frétt Rúv.

"Því ætti ný könnun viðskiptablaðsins um jafnar fylkingar með og á móti Icesave að fylla fólk skelfingu," segir hún, en fólk er einmitt mjög rólegt yfir þessu, ánægt með, að þokast hafi í rétta átt í niðurstöðum skoðanakönnunar MMR fyrir Viðskiptablaðið. (Auðvitað tekur tíma að vinda ofan af massífum heilaþvotti Rúvara og 365-fjölmiðla í Bretavinnu þeirra, auk allra útsendara ríkisstjórnarinnar, sem fengið hafa forgangs-aðgang að ríkisfjölmiðlunum.)

En Margrét skefur ekki af því – nú liggur mikið við: „Ef Icesave verður fellt, þá mun engin ríkisstjórn hjálpa okkur upp úr þeirri stöðu,“ segir hún; afgreiðsla Icesave-málsins snúist um lífskjör okkar á komandi árum – eins og við vitum það ekki og höfum ekki fyllstu ástæðu til að snúast gegn einmitt þessari hættulegu ólagasmíð! En hver er þessi varaþingmaður stjórnarliða til að nota tækifærið í dag til pólitískra árása?

• Hún skorar á alla atvinnurekendur að beita sér í málinu þannig að lífvænleg rekstarskilyrði fyrirtækja verði tryggð á komandi misserum. (Ruv.is.)

Það er sem sé blásið til bardaga með rakalausum hætti! – en fyrir hvern?

  Skyldi formaður SVÞ hafa gegnt kalli formanns síns, Jóhönnu Sigurðardóttur, að nú yrði að bjarga málunum í stjórnarherbúðunum, af því að hætt sé við, að þjóðin hafni Icesave?

Margrét hefur látið mata sig; hún kemur ekki með neinn rökstuðning og sýnir með þessu, að hún er eins og hver annar þægur páfagaukur sem hefur eftir það, sem hann heyrir í kringum sig. Margrét ætti að skipta um umhverfi, sleppa því að mæta í Samfó-klúbbinn hennar Jóhönnu í eina – tvær vikur, en hlusta þess í stað á lögfræðinga og hagfræðinga sem geta uppfrætt hana um málin. Undirritaður mælir með því, að hún panti sér viðtöl hjá Ólafi Ísleifssyni og Gunnari Tómassyni, áður en hún lætur meira út úr sér af hamfaraspám um afleiðingar þess að hafna ólögvörðu lygaskuldarkröfunni frá Lundúnum og Amsturdammi.

Jón Valur Jensson. 

* http://www.samfylkingin.is/Frettir/ID/191/Framboslistar_i_Reykjavik_samykktir

Skjaldborg um kerfi sem allir tapa á

Jón Gnarr segist ekki skilja Icesave-málið, en ætlar að "kjósa það í burt"!!!

• Jón Gnarr segist sjálfur hyggjast greiða atkvæði með Icesave-samkomulaginu. “Ég ætla að greiða atkvæði með því, ekki vegna þess að ég skilji það eða ég telji að það sé rétt, heldur er ég einfaldlega orðinn frekar leiður á málinu. Ég ætla að kjósa það í burt.”

Þetta kom fram í viðtali hans við austurrísku fréttastofuna APA, eins og fréttin er færð okkur í Mbl. í dag, bls. 7, undir fyrirsögninni ‘Orðinn leiður á málinu’.

Hvernig ætli færi fyrir músinni, ef hún héldi, að hún gæti kosið kattarógnina “í burt” með því að handsala griðasamning við köttinn?

Það er beinlínis hættulegt að hafa lata menn og hugsunarlausa við völd.

Jón Valur Jensson.

Sjómenn eiga líka kosningarrétt!

Sjómönnum, 500 til 1000 manns, er gróflega mismunað af landskjörstjórn í væntanlegri þjóðaratkvæðagreiðslu um Icesave. Það er ekki nóg að hugsa um Íslendinga erlendis, heldur ber að virða rétt allra í þessu máli – líka þeirra sem eru nýfarnir í 30 daga túr út á sjó!

Lesið merkilega og hneykslanlega frétt í Fréttabl. í gær: Fá ekki að kjósa um Icesave, en þar segir svo:

• Sjómenn á þeim frystitogurum sem fóru til veiða í vikunni, ná ekki í land til þess að kjósa um Icesave-lögin. Utankjörfundaratkvæðagreiðsla hefst ekki fyrr en 16. mars og kosið verður um lögin 9. apríl. Frystitogarar eru flestir um 30 daga á sjó 
• Okkur finnst þetta orðið svolítið hart þegar við sem erum í 30 daga túrum eigum ekki kost á því að kjósa,“ segir [Bergþór ... á ...]. „Þetta var eins í stjórnlagaþingskosningunum, þar sem þetta var allt of stuttur tími.“ 
• Bergþór segir að fjöldi þeirra sjómanna sem ekki ná að kjósa um Icesave vegna þess að þeir eru til sjós, sé á bilinu 500 til 1.000 manns.
• „Þetta er mikill fjöldi sem hefur ekki tækifæri til að nýta lýðræðislegan rétt sinn með því að kjósa,“ segir hann. Á Hrafni GK 111 eru 26 manns í áhöfn. Bergþór segir mikla óánægju ríkja meðal áhafnarinnar vegna málsins . Hann hafi sent athugasemdir til ráðuneytisins og umboðsmanns Alþingis, en ekki fengið nein haldbær svör. 
• „Í venjulegum kosningum hefur fresturinn verið það langur að þó við séum 30 daga úti, þá náum við samt að kjósa,“ segir hann. - sv  (Fréttinni lýkur.)

Þetta er mikið réttlætismál fyrir íslenzka sjómenn. Stjórn Þjóðarheiðurs krefst þess, að þeim verði gert kleift að kjósa eins og öðrum borgurum landsins.

Einn maður: eitt atkvæði – það á líka við hér!

JVJ skráði. 

Kosið í sendiráðum ytra

Jón Gnarr – barnið í ESB-ævintýrinu

Jón Gnarr er eins og barnið í ævintýrinu, sem segir sannleikann, en hans "sannleikur" er þessi: "Mig langar í ESB-sleikipinna; þess vegna er ég til í að taka áhættu á tilbúinni þjóðarskuld upp á allt að 2–400 milljörðum króna eða meira." Sjálfur kemst hann þannig að orði um þessa einföldu hugsun sína:

• Ef Íslendingar hafna Icesave-samningnum í þjóðaratkvæðagreiðslunni 8. apríl blasa „grafalvarlegar afleiðingar“ við þjóðinni, segir Jón Gnarr, borgarstjóri Reykjavíkur, í samtali við austurrísku fréttastofuna APA. Jón, sem staddur er í Vínarborg, sagði að yrði samkomulaginu hafnað gæti umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu runnið út í sandinn og stjórn Jóhönnu Sigurðardóttur fallið. 

Jón hefur líklega ekki frétt af því, hvernig Þjóðverjar eru farnir að tala um þá smáu í ESB; fjölmiðlar þar tala um "ósigur dverganna" á leiðtogafundi ESB-ríkja um síðustu helgi. "Dvergarnir" eru smærri ríkin og fátækari eins og Írar, Portúgalir og Grikkir, en Þjóðverjar hinir ráðandi – Angela Merkel hafði sitt fram á fundinum, að nú fái "Brussel aukið vald yfir fjárlögum ríkja á evrusvæðinu, sem og yfir skattamálum og lífeyrismálum í einstökum aðildarríkjum," eins og sagt er í leiðara Mbl. um þetta mál í dag (Enn eitt skref stigið [þ.e. "til að þoka ESB nær þjóðríki og fjær sambandi ríkja"]).

Nú er Jóni Gnarr frjálst að hafa sína drauma – og við hér í Þjóðarheiðri tökum ekki afstöðu til ESB, nema hún snerti Icesave. En hann hugsar það upphátt, sem Samfylkingin hvíslar helzt í leyndum: að verðið, sem þau eru fús til að gjalda fyrir ESB-inngöngu, er ólögvarði Icesave-pakkinn. Þetta eru þau reiðubúin að gera, þótt það kljúfi þjóðina í herðar niður, – og leggja síðan Ísklafann á sömu herðar.

Þetta er ennfremur að láta tilganginn (ESB-innlimun) helga illt meðal (Icesave), en það er mönnum aldrei siðferðislega heimilt.

Jón Gnarr ætti að ganga í þann félagsskap, sem Ívar Páll Jónsson var að stinga upp á í frábærum pistli í Mbl. í dag: Borgið þetta þá sjálf. Þar leggur hann til, að þeir 109.471, sem skv. skoðanakönnun Gallup segja "já!" við Icesave-III, borgi þetta bara sjálfir – þeir eigi ekki að geta ætlazt til þess af öðrum. Þetta sé hvort sem er svo lítil upphæð og áhættulaus að mati þessara jáara.

Jón Gnarr er einn af þeim og hefur alveg efni á þessu, hlýtur hann að telja – og fær örugglega ekki of lítið greitt úr borgarsjóði fyrir sitt vinnuframlag; hann er á ráðherralaunum.

En það er nýr flötur á Jóni Gnarr, ef hann er skyndilega orðinn hagfræðilegur spámaður, gott ef ekki með lögmannsráðgjöf líka, í sambandi við áhrifin af höfnun Icesave-ólaganna – eins og það eru nú fáir dagar síðan hann í útvarpi "viðurkenndi að hann vissi ekkert um Icesave-málið og vegna tímaskorts þyrfti hann Icesave-kynningu fyrir dummies" – sjá hér: Jón Gnarr og Icesave fyrir dummies, og fjöruga umræðu þar á eftir.

Jón Valur Jensson. 

Bölsýnn borgarstjóri í Vín

Girnilegur Moggi gleður Icesave-andstæðinga

Þannig er hann í dag. Í 1. lagi er þar glæsigrein eftir Ívar Pál Jónsson, 'Borgið þetta þá sjálf'. Pistlarnir á leiðarasíðunni gerast varla betri en þessi. Í 2. lagi: '9 sinnum nei' e. Guðm. Franklín Jónsson. 3.: Friðrik Theódórsson: 'Atlögur Breta og eðlileg samskipti þjóða'. Allt frábær skrif, sem undirritaður las með mikilli ánægju og aðdáun á rökleikni höfundanna og þekkingu.

Svo er þarna lærdómsríkur leiðari um tíðindaverða samþykkt leiðtogafundar ESB um síðustu helgi að stíga "enn eitt skref ... til að þoka ESB nær þjóðríki og fjær sambandi ríkja"; það mál kemur reyndar ekki Icesave við, þótt frasagnarvert sé.

En í fyrrnefndar vopnasmiðjur geta menn farið og fundið sér rök við hæfi í baráttunni fyrir hag Íslands í þjóðaratkvæðagreiðslunni eftir 25 daga.

Jón Valur Jensson. 

Icesave-bruðlið: 230 milljónir til Icesave-III-samninganefndar og "sérfræðinga" hennar og enn meira til Iceave-ráðgjafa?

Svo er að sjá af opinberum gögnum, þ.e. fjáraukalögum, sem samþykkt voru í desember. 246,3 milljónir til Hawkpoint (sjá HÉR!), 60 til Buchheits, 44 til stofu Lárusar Blöndal (Juris), 15 til Jóhannesar Karls Sveinssonar eða stofu hans, kannski ekki allt til þeirra sjálfra, en þetta eru háar upphæðir.

Í fjáraukalögum er gert ráð fyrir fjárveitingu að upphæð 230 milljónir króna „vegna samningaviðræðna og sérfræðiaðstoðar vegna Icesave-skuldbindinga“ (sjá nánar tengilinn hér fyrir neðan).

• Lögfræðistofa Lees Buchheit, Cleary, Gottlieb, Steen & Hamilton, fékk tæplega 60 milljónir króna greiddar á áðurnefndu tímabili. ... Lögmaður hjá lögfræðistofunni Ashurst var einnig fenginn til ráðgjafar, en þeirri stofu voru greiddar rúmlega 22 milljónir.

Fórnfús sjálfboðaliðavinna eða hvað?

• Sumir samninganefndarmanna hafa undanfarið orðið við beiðnum hópa um að kynna innihald nýjasta Icesave-samningsins sem kosið verður um í byrjun næsta mánaðar. Þetta hafa þeir gert án aðkomu eða launagreiðslu frá hinu opinbera, að sögn Jóhannesar Karls Sveinssonar, eins nefndarmanna. (Mbl.is)

Hversu líklegt er það, að þetta hafi ekki verið "með í pakkanum", þegar ráðið var í störfin? Hve líklegt er, að þegar menn losna úr vinnutörn, þá hlaupi þeir beint í að agitera ókeypis fyrir stjórnvöld? Er ekki yfirleitt margt annað sem kallar að hjá starfandi mönnum, þegar strangri vinnutörn er lokið, bæði fjölskyldan og önnur verkefni, sem urðu að bíða á meðan?

Það er þegar komið fram, að Lárus L. Blöndal hefur unnið dögum saman að margvíslegri "kynningu" á eða beinum og óbeinum áróðri fyrir Iceave-III-samningunum. Svo hart hefur hann gengið fram í þessu, að vekur furðu margra sem vissu um hans eldri viðhorf í málinu.

Jón Valur Jensson. 

Endurbirt hér af vef höf., með smá-viðauka í byrjun greinar og fyrirsögn. 

Hundruð milljóna króna í kostnað

Bréf Samstöðu til Sigmars Guðmundssonar með alvarlegum ábendingum um rangfærslur og sitthvað sem betur mátti fara í Kastljóss-viðtali við Lárus Blöndal

Sigmar Guðmundsson, þáttastjórnandi  hjá RÚV. [e-mail] 

 

Sæll Sigmar.  

  

Vegna viðtals sem þú tókst við Lárus Blöndal í Kastljósi 02. marz 2011 viljum við félagar í Samstöðu þjóðar gegn Icesave koma á framfæri athugasemdum er varða Icesave-málið. Að okkar mati hallar Lárus gróflega réttu máli og viljum við rökstyðja það álit með nokkrum orðum. Jafnframt bendum við á skyldur RÚV að »gæta fyllstu óhlutdrægni« og »veita hlutlæga fréttaþjónustu«.  

 

Samstaða þjóðar gegn Icesave stóð fyrir undirskriftasöfnuninni á kjósum.is, þar sem yfir 40.000 manns gengu til liðs við okkur. Markmið Samstöðu þjóðar gegn Icesave er að Icesave-kröfum Bretlands og Hollands verði hafnað. 

 

 

Virðingarfyllst, 

 

Samstaða þjóðar gegn Icesave. 

 [ath.: Þetta verkefni var falið eftirfarandi hópi innan Samstöðu (innskot hér, jvj):]

 

Loftur Altice Þorsteinsson   [e-mail]

Helga Þórðardóttir   [e-mail]

Jón Valur Jensson   [e-mail]

Gústaf Adolf Skúlason   [e-mail]

Borghildur Maack   [e-mail]

Baldur Ágústsson   [e-mail]

Sigurbjörn Svavarsson   [e-mail] 

 

 

Athugasemdir Samstöðu þjóðar gegn Icesave:

 

 

  1.  Lárus Blöndal hefur haldið því fram að lögsaga Íslands væri varin með Icesave-samningum-III. Ekkert gæti verið fjær sanni, því að í flestum samningunum 10 sem þjóðinni hafa verið færðir undir heitinu Icesave-III eru ákvæði sem afsala lögsögu landsins fullkomlega. Dæmigert ákvæði af þessu tagi er eftirfarandi:

 

»Lögsaga og réttarframkvæmd. Þessi samningur og öll atriði, kröfur eða deilur sem rísa kunna vegna hans eða í tengslum við hann, hvort sem um er að ræða samningsbundin atriði eða ósamningsbundin, skulu lúta lögum Bretlands og vera túlkuð samkvæmt lögum Bretlands.«

 

  2.  Lárus Blöndal gefur í skyn að gjaldeyrishöftum verði viðhaldið um langa hríð, vegna þess að annars fari hagkerfið úr skorðum. Af þessu leiði að gjaldeyrisáhætta sé lítil á Icesave-samningunum. Á það má benda að gjaldeyrishöft eru brot á EES-samningnum og því geta Bretland og Holland kollvarpað  þeim  með litlum fyrirvara. Staðreynin er sú að eina brotið sem Ísland hefur framið gegn EES-samningnum er gjaldeyrishöftin. Stór áhætta liggur í að þessi höft við frjálst fjármagnsflæði verði afnumin og það getur hæglega skeð ef Icesave-lögin verða samþykkt á þjóðaratkvæðinu 09. apríl.   

 

  3.  Ef Icesave-lögin verða samþykkt, munu tugir milljarða verða greiddir strax og er sú greiðsla skilgreind sem áfallnir vextir. Ekki mun króna af þessum milljörðum verða endurgreidd úr þrotabúi Landsbankans. Raunar munu engir vextir verða endurgreiddir, né innifaldir í endurheimtum úr þrotabúi Landsbankans, verði Icesave-lögin samþykkt.

 

  4. Lárus og aðrir starfsmenn ríkisins tala um góðar heimtur úr þrotabúi Landsbankans, en samt vildiBretland og Holland ekki taka þá áhættu að bíða eftir uppgjöri þrotabúsins. Ef það er svo að þrotabúið mun eiga fyrir forgangskröfum, væri þá ekki ráð að bíða með Icesave-samningana þangað til það er komið í ljós ?  Ef lögsögu Íslands verður afsalað með Icesave-lögunum, er verulegar líkur að forgangskröfum samkvæmt Neyðarlögunum verði hafnað og þá skipta heimtur úr þrotabúinu engu máli, þar verður lítið til skiptanna.   

 

  5. Ef Icesave-lögin verða samþykkt í þjóðaratkvæðinu 09. apríl 2011, má óttast að Neyðarlögin verði afnumin af hinum Hollendska dómstóli sem mun dæma eftir lögum Bretlands en ekki Íslands. Forgangsröð kröfuhafa við gjaldþrot er mjög mismunandi eftir löndum. Afsal lögsögunnar með samþykkt Icesave-samninganna  yrðu stórkostleg mistök, sem ekki munu einungis afsala lögsögu Íslands yfir Neyðarlögunum, heldur einnig Gjaldþrotalögunum ásamt Innistæðu-tryggingalögunum.

 

  6. Talsmenn ríkisstjórnarinnar hafa með loðnu orðalagi talað um ákveðnar líkur fyrir hinu og þessu varðandi Icesave-samningana. Hins vegar er hægt að sýna framá að líkur fyrir ákæru ESA fyrir EFTA-dómstólnum eru hverfandi. Þótt komi til ákæru eru óverulegar líkur fyrir sakfellingu EFTA-dómstólsins. Þá er eftir að fara með málið fyrir héraðsdóm og Hæstarétt. Að Hæstaréttur dæmi almenning á Íslandi til sektargreiðslu vegna gjaldþrots einkabanka er nánast fjarstæðukennt. Þegar allur þessi ferill er skoðaður saman, er hægt að færa stærðfræðileg rök fyrir því að útilokað er að sektardómur bíði Íslendinga, þótt Icesave-lögunum verði hafnað.  

 

  7. Stór hluti af eignum þrotabús Landsbankans er 310 milljarða króna skuldabréf sem NLB er greiðandi að. Tilurð þessa skuldabréfs er mörgum undrunarefni og aðkoma ríkissjóðs að útgáfu þess hefur ekki verið upplýst. Skuldabréfið mun upphaflega hafa verið að nafnverði 280 milljarðar, en með vöxtum og gengistryggingu er það komið í 310 milljarða. Þetta skuldabréf er tryggt með skuldabréfum Íslendskra félaga og það getur því ekki talist mjög traust. Ef  skuldabréfið er með beinni eða óbeinni bakábyrgð ríkisins, er það ekki bara ótraustur pappír heldur tifandi tímasprengja fyrir ríkissjóð. 

 

  8. Ítrekað hefur verið tilkynnt um seinkun á útgreiðslum úr þrotabúi Landsbankans og núna til 01. ágúst 2011. Mjög líklegt er að frekari seinkanir verði og uppgjör bankans gæti tekið mörg ár í viðbót. Samkvæmt Icesave-lögunum verða allan þann tíma reiknaðir vextir sem nema tugum ef ekki hundruðum milljóna. Þessir vextir verða einungis greiddir ef Icesave-lögin verða samþykkt. Hins vegar ef Icesave-lögin verða felld og hið ómögulega skeður að Hæstiréttur dæmi almenning til að greiða kröfur Bretlands og Hollands, þá verða vextir ekki greiddir langt aftur í tímann og líklega engir vextir.

 

  9. Fram kom hjá Lárusi að Landsbankinn hefur ekki hafnað kröfum vegna heildsöluinnlána. Þetta gerðu hins vegar þrotabú Glitnis og Kaupþings. Nú er rekið kröfumál fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur, þar sem reynt er að hnekkja Neyðarlögunum og fá heildsöluinnlánin viðurkennd sem forgangskröfur. Þetta mun örugglega ekki takast á meðan lögsaga Íslands gildir. Hins vegar um leið og lögsögunni er afsalað með samþykkt Icesave-laganna, munu Neyðarlögin ekki halda. Raunar munu kröfuhafarnir strax drífa sig til Haag og reka mál sitt undir lögsögu Bretlands .

 

10. Rangfærslur eru hafðar uppi um áminningarbréf ESA frá 26. maí 2010. Þær áminningar voru að lang mestu leyti dregnar til baka í úrskurði ESA frá 15. desember 2010. Þar voru Neyðarlögin til meðferðar og úrskurðað um tvö atriði: a) Forgangur innistæðueigenda og b) Framkvæmd FME á yfirfærslum úr gömlu bönkunum yfir í þá nýgju. ESA úrskurðaði að engin samningar, lög eða tilskipanir hefðu verið brotin. Enginn ágreiningur er því um að neyðarlögin munu halda, en samt er hótunum haldið áfram um mismunun innistæðu-eigenda, innan lands og utan. Allt er þetta mál í uppnámi ef lögsögunni verður afsalað með Icesave-lögunum.  

 

 

11. Neyðarlögin fjölluðu um tvö atriði, a) Stofnun nýrra banka og b) Forgang krafna frá innistæðu-eigendum í þrotabú banka . Af hótunum ESA stendur bara eftir hugsanleg mismunum innlendra og erlendra innistæðu-eigenda. Gegn þessum hótunum er hægt að tefla sterkum rökum og má nefna eftirfarandi:

 

• Neyðarlögin fjölluðu ekki um mismunun innistæðu-eigenda og því er langsótt að halda því fram að þau hafi mismunað. Neyðarlögin sem slík bera ekki ábyrgð á hugsanlegri mismunun. Framkvæmd laganna gæti hafa valdið mismunun, sem væri þá fólgin í að innistæðu-eigendur erlendis hafi ekki fengið greiddar sínar innistæður.

• Allir innistæðu-eigendur erlendis hafa fengið greitt og þeir eiga engar kröfur lengur á TIF. Greiðslurnar voru gerðar að frumkvæði stjórnvalda í Bretlandi og Hollandi. Ríkisstjórnir þessara ríkja hrifsuðu til sín lögsögu Íslands og sköpuðu sér með því skýra skaðabótaábyrgð. Ekki er því hægt að ákæra Ísland fyrir brot á tilskipun Evrópusambandsins um lágmarkstryggingu. Hugsanlega eru einhverjar lögvarðar kröfur á hendur TIF, en alls ekki á hendur almenningi á Íslandi.

·       Ólögleg inngrip ríkisstjórna Bretlands og Hollands í atburðarásina urðu þess valdandi að Íslendsk stjórnvöld áttu ekki möguleika að beita erlendis sömu úrræðum og beitt var hér heima. Ríkisstjórnir Bretlands og Hollands áttu kost á að fylgja lagalegu fordæmi Íslands, en kusu á eigin ábyrgð að fara aðra og ólöglega leið. Hafi mismunun átt sér stað var hún á ábyrgð Bretlands og Hollands.

 

·       Landsbankinn var með fullar innistæðu-tryggingar í Bretlandi og Hollandi, auk lágmarkstryggingar ESB hér heima. Ábyrgð tryggingasjóðanna FSCS og DNB er því sameiginleg með TIF. Trygginga-iðgjöld eru greidd af fjármálfyrirtækjum ríkjanna þriggja. Ef einhver kostnaður vegna Icesave eru óuppgerður, þá er það mál bankanna í þessum löndum. Ekki reyndist nauðsynlegt að hækka iðgjöld bankanna til FSCS og DNB vegna Icesave, þannig að ólíklegt er að bankar í Bretlandi og Hollandi muni stefna þrotabúum föllnu bankanna á Íslandi.

 

 

12. Lárus hefur haldið því fram að kostnaði af Icesave-málinu hafi verið skipt á milli aðila. Þetta er rangt, því að fyrir liggur, að með Icesave-samningunum fá Bretar og Hollendingar allan sinn kostnað greiddan og taka enga áhættu af gengis-falli krónunnar, slökum innheimtum úr þrotabúi Landsbankans, seinum greiðslum úr þrotabúinu, minnkandi þjóðartekjum Íslands og öðrum óvisuþáttum. Jafnframt er vitað að nýlenduveldin voru tilbúin að semja um núll vexti og það var bara kjánaskapur Íslendsku samninganefndarinnar sem kom í veg fyrir að sú staðreynd kæmi upp á yfirborðið. 

 

13. Á það má benda að Landsbankinn var með fullar innistæðu-tryggingar í Bretlandi og Hollandi. Þar voru því fyrir hendi tryggingar sem voru hærri en lágmarkstrygging ESB. Minna má á að tilskipanir ESB tala um innistæðu-trygginga-kerfi í fleirtölu og ekkert bannar bönkum að vera með margfaldar tryggingar. Þess skal getið, að Landsbankinn fekk starfsleyfi í Bretlandi í desember 2001 og hann fekk viðbótartryggingu hjá FSCS fyrir Icesave í júlí 2006 (FSA No. 207250). Aðild Landsbankans að tryggingasjóðnum FSCS var til dæmis staðfest með yfirlýsingu FSA frá 08. marz 2010: 

 

»Landsbanki Íslands var með rekstrarheimild í Bretlandi frá desember 2001, sem FSA (Fjármáleftirlit Bretlands) veitti. Bankinn hafði starfsstöð í London og sem rekstraraðila í Bretlandi bar honum skylda að taka aukatryggingu hjá FSCS (Tryggingasjóður Bretlands) í samræmi við kröfur sjóðsins. Þess vegna gátu viðskiptavinir bankans í Bretlandi verið vissir um hvaða innistæðu-tryggingar þeir nutu. Við getum staðfest að FSCS greiðir innistæðu-eigendum fullar bætur, óháð þeim iðgjöldum sem greidd hafa verið vegna þeirra.«

 

14 .Þeir sem vilja hafna dómstólaleiðinni ættu að íhuga að dómstólaleiðin er löngu hafin. Haustið 2008 (13. október) dæmdi til dæmis Héraðsdómur Amsterdam (Rechtbank Amsterdam, einn af 19 héraðsréttum Hollands) eftir Hollendskum lögum að kyrrsetning eigna Landsbankans væri heimil. Kyrrsetningin gilti í 18 mánuði, en þegar gerð var frekari krafa um kyrrsetningu úrskurðaði dómstóllinn (08. marz 2010) að hann hefði ekki lögsögu í málinu og hafnaði beiðninni. Einnig má nefna ákærur fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur þar sem reynt er að hnekkja Neyðarlögunum og fá heildsöluinnlán viðurkennd sem forgangskröfur. Úrskurður ESA frá 15. desember 2010 er einnig hluti af dómstólaleiðinni. Lögsaga Íslands gildir, svo framarlega sem henni verður ekki afsalað með Icesave-lögunum. 

 

15 .Sóma síns vegna verða Íslendingar að krefjast dómsúrskurðar, vegna þeirrar efnahagsstyjaldar sem Bretland og Holland hafa háð gegn okkur. Eftir beitingu hryðjuverkalaganna gegn Íslendskum hagsmunum og misbeitinu aðstöðu sinnar hjá AGS og fjármálstofnunum í Evrópu, getur þjóðin ekki gengið til eðlilegra samninga við kúgara sína. Íslendingar verða að fá rétt sinn staðfestan af dómstólum, þótt einhver lítilvæg áhætta sé með því tekin. Þjóðarheiður liggur við að beygja sig ekki fyrir ólöglegu ofbeldi. Alþjóðasamfélagið krefst þess að lög og réttur gildi í samskiptum þjóða og kúganir eins og nýlenduveldin hafa beitt gegn Íslandi verði fordæmdar. 

 

16. Lárus Blöndal virðist ekki skilja muninn á greiðslum til Breta og Hollendinga, sem munu hverfa út úr hagkerfinu og greiðast með gjaldeyri og sem byggja á forsendulausum kröfum og hins vegar fjárfestingum ríkisins í innlendum fjármálafyrirtækjum eins og Sjóvá og Sparisjóði Keflavíkur. Innlendu fjárfestingarnar eru í versta falli tilfærsla á milli dálka í bókhaldi ríkisins, en í bezta falli arðsöm fjárfesting. Er ekki ábyrgðarhluti að maður sem ekki skilur þetta skuli vera ráðinn til að veita almenningi upplýsingar um Icesave, stærstu ákvörðun sem tekin hefur verið í Íslandssögunni  ?

 

17. Draga verður í efa trúverðugleika stjórnvalda og þá fulltrúa þeirra Lárusar Blöndal. Ekki er eins og Icesave-III sé fyrsta tilraun þessa fólks til að láta almenning á Íslandi greiða forsendulausar kröfur Bretlands og Hollands. Landsmenn hafa horft uppá ríkisstjórnina reyna að fá samþykki fyrir Icesave-I og Icesave-II, með þvingunum, blekkingum og hreinum lygum. Hvers vegna ættu landsmenn að trúa einu orði þessa fólks, sem kosið var á Alþingi áður en Icesave-deilan kom til umræðu og sem skoðanakannanir sýna að nýtur mjög takmarkaðs trausts hjá almenningi ? Ekki er sæmandi að bjóða uppá annað en hlutlausan kynningaraðila. Icesave-málið er í fullkomnum ógöngum og kynning málsins fram að þessu lyktar ekki af neinu öðru en myrkraverkum. 

 

18. Við kynningu Icesave-málsins er beitt aumkunarverðum áróðursbrellum eins og þeirri fullyrðingu að Landsvirkjun njóti ekki lánstrausts erlendis vegna Icesave-deilunnar. Landsvirkjunmalar gull, því að árlegur hagnaður þessa fyrirtækis verður minnst 20 milljarðar í fyrirsjánlega framtíð. Ef slíkt fyrirtæki nýtur ekki lánstrausts í heimi hækkandi orkuverðs, þá merkir það að aðrar þjóðir hafa tekið upp þann hátt Íslendskra stjórnvalda að draga allt fjármagn inn í seðlabanka landanna. Það merkir auðvitað fullkomna stöðnum efnahagslífs heimsins, eins og ríkisstjórn Íslands hefur tekist að gera hér á landi. Gjarnan er hótað að Evrópski fjárfestingabankinn, sem er pólitísk stofnun, vilji ekki lána Landsvirkjun. Samt fekk Landsvirkjun lánaða 10 milljarða Króna (70 milljónir Evra) hjá bankanum 21. september 2010. Þessar hótanir eru orðnar hlægilegar. 

 

19. Lárus Blöndal er að reyna að koma því inn hjá landsmönnum að hann sé aðal samningamaður Íslands. Hvers vegna stóð hann þá ekki fast á lögsögu landsins og varði þannig sjálfstæði þess ? Beitt er blekkingum um áhrif þess að færa Icesave-dómstólinn frá London til Haag. Hvers vegna var ekki vikið eina orði að beitingu Breta á hryðjuverkalögunum gegn Íslendingum ? Hvers vegna var bara hlutstað á hótanir nýlenduveldanna, en beiting hryðjuverka laganna ekki kærð hið snarasta til ESA (Eftirlitsstofnunar EFTA) ? Við eigum miklu hærri kröfur á hendur Bretum en nokkru sinni hafa verið nefndar í Icesave-málinu. Trúverðugleiki Lárusar Blöndal er enginn.