Tryggingasjóður innstæðueigenda og fjárfesta uppfyllti allar kröfur sem til hans voru gerðar

Jón Baldvin Hannibalsson hefur ítrekað haldið því fram* (til að sanna ábyrgðarleysi Íslendinga) að "ekkert fé hafi verið í Tryggingasjóðnum", en staðreyndin er sú, segir Carl Eiríksson verkfræðingur,* að sjóðurinn uppfyllti allar lagakröfur sem til hans voru gerðar um þetta. Það voru í honum 18 milljarðar króna við hrunið, og sú upphæð virðist alveg samsvara ákvæði 6. gr. laganna um sjóðinn (l. nr. 98/1999) um 1% heildareign innstæðudeildar sjóðsins miðað við innstæður í bönkum og sparisjóðum – orðrétt:

• 6. gr. Innstæðudeild.
•  Heildareign innstæðudeildar sjóðsins skal að lágmarki nema 1% af meðaltali tryggðra innstæðna í viðskiptabönkum og sparisjóðum á næstliðnu ári. ... 

Vitað er, að innistæður í bönkum og sparisjóðum voru einmitt nálægt 1.800 milljörðum króna árin 2007–8.

 

Carl minnti líka á 3. gr. sömu laga og það atriði, sem hér skal feitletrað:

•  3. gr. Aðilar að sjóðnum.
•  Viðskiptabankar, sparisjóðir, fyrirtæki í verðbréfaþjónustu og aðrir sem nýta sér heimildir laga til að stunda viðskipti með verðbréf í samræmi við lög um verðbréfaviðskipti, sem hafa staðfestu hér á landi, skulu eiga aðild að sjóðnum. [Hið sama gildir um útibú þessara aðila á Evrópska efnahagssvæðinu, í aðildarríkjum stofnsamnings Fríverslunarsamtaka Evrópu og í Færeyjum.]¹⁾ Þessi fyrirtæki, hér eftir nefnd aðildarfyrirtæki, bera ekki ábyrgð á skuldbindingum hans umfram lögbundin framlög til sjóðsins, sbr. ákvæði 6. og 7. gr. Fjármálaeftirlitið skal halda sérstaka skrá um aðildarfyrirtæki.  

Takið líka eftir 1. setningunni: það eru bankarnir, sparisjóðir og verðbréfafyrirtæki sem "skulu eiga aðild að sjóðnum," og í 2. gr. segir líka (leturbr. hér):

• 2. gr. Stofnun.
•  Með tryggingar samkvæmt lögum þessum fer sérstök stofnun er nefnist Tryggingarsjóður innstæðueigenda og fjárfesta, hér eftir nefndur sjóðurinn. Sjóðurinn er sjálfseignarstofnun og starfar í tveimur sjálfstæðum deildum með aðskilinn fjárhag og reikningshald, innstæðudeild og verðbréfadeild, sbr. þó ákvæði 12. gr.

Ef Jón Baldvin og aðrir Icesave-sinnar þráast enn við að muna þessar einföldu staðreyndir, ættu þeir að kynna sér vel þessa grein: "ESB segir ESA hafa reglulega staðfest ágæti regluverks Íslands" um tryggingasjóð innistæðueigenda

* Carl Eiríksson í Útvarpi Sögu, í innhringiþætti Péturs Gunnlaugssonar í morgun. 

JVJ skráði.

Spurningar um Icesave

Ef ég segi já og samþykki Icesafe-frumvarp í þjóðaratkvæðagreiðslu, er ég þá ekki líka að viðurkenna að ég skuldi einhverjum þessa peninga?

Er ég þá líka að viðurkenna að ég sé glæpamaður og hafi stolið þessum peningum frá saklausu fólki í Bretlandi og Hollandi ? og ég eigi að greiða þá til baka?

Geta og eða vilja íslensk stjórnvöld verja gengið á íslensku krónunni? Breska þjóðin er t.d. 180-falt stærri en íslenska þjóðin. Þarf nokkuð mikið að fikta við gengi á íslensku krónunni til að ímynduð skuld fari í 1000 milljarða ?

Er ekki grundvallaratriði fyrir trausta framtíðar-bankastarfsemi í heiminum, að til sé dómsniðurstaða fyrir ICESAFE ?

Halldór Svavarsson.

ER ÞESSI ´FRÉTTAMAÐUR´ AF JÖRÐINNI?

Ekkert getur skuldbundið almenning í landinu og þar með æsku landsins til að borga ICESAVE-PENINGANA eins og ´fréttamaðurinn´ kallar það í sinni fáfræði.  Skuldbundið ungmenni þar til líf þeirra er hálfbúið til að vera skattaþrælar stórvelda í Evrópu.  Síðan hvenær urðu smáríki heimsins fjárhagslega og stjórnarfarslega ábyrg fyrir stórríkjum??

Engin lög voru um ríkisábyrgð á ICESAVE og ríkisábyrgð brýtur bæði gegn lagaákvæðum og stjórnarskrá.  Eftirlitið og leyfi bankans í öðrum löndum var þarlendra yfirvalda, ekki okkar.  Fall bankans og þjófnaður innan hans gerir okkur engan veginn sek.  Óhæfan sem þessi svokallaði ´fréttamaður´ og langtíma heitur ICESAVE-SINNI skrifar er næstum ekki leshæf og ekki svaraverð nema vegna hættunnar og skaðans sem slíkur ósómi gæti skapað okkur.  Embættismenn og pólitíkusar hafa bara alls ekki það vald að lofa útlendingum neinum ólögmætum skatti úr ríkissjóði.

Nú er þjóðin samkvæmt ´fréttakonunni´ orðin að löggjafa AÐ UNDIRLAGI FORSETANS. Halló, þú Þóra Kristín, forsetinn hefur einfaldlega farið að stjórnskipan landsins og hefur staðið með lýðræðinu, virt lýðræðið í landinu.  Megi forsetinn hafa miklar þakkir fyrir.  Og svo kallar ´fréttamaðurinn´ okkur LÝÐRÆÐISHER FORSETANS og kallar það RÚSSNESKA RÚLETTU að hafna að borga ólöglega og stórhættulega kröfu sem gæti gert okkur gjaldþrota.

Nenni ekki að fara nánar yfir allar brenglanirnar og skáldskapinn í þessum eymdarlega pistli manneskju sem rær hart að því að gera börnin okkar að skuldaþrælum að ósekju.  Samskonar kúgun hafa nefnilega Bretar og Hollendingar og önnur stórveldi Evrópu beitt lítil ríki um allan heim og valdið mikilli eymd og fátækt.  Fiji Islands eru þar á meðal.

Þóra Kristín, ekki skrifa um mál sem þú skilur ekki og enn síður um mál sem þú ætlar viljandi að skekkja og þvæla.  Við leyfum ekki innlendum leppum að ljúga að okkur og komast upp með að eyðileggja velferðarkerfið okkar og loka spítölum fyrir ólöglega rukkun sem við skuldum ekki.  Við fellum nauðungina 9. apríl næstkomandi, ellegar sækjum málið.  Í okkar lögsögu.

Elle Ericsson.

ICESAVE-SAMNINGURINN ÓVERJANDI SEM SKÝRIR SAMÚÐ OG SKILNING.

TÖKUM ICESAVE OG TROÐUM HONUM.

Þóra Kristín Ásgeirsdóttir í þjónustu Þistilsins

Það kemur líklega engum á óvart, að Þóra Kristín Ásgeirsdóttir skuli ganga erinda Steingríms J. Sigfússonar og halda fram blekkingum og falsi um Icesave-málið. Þóra Kristín beitir vönum blaðamanns-penna sínum í þágu þjóðsvika, með skrifum sínum á Smugunni 21.02.2010. Þóra Kristín byrjar ritgerð sína svona:

 

»Íslenska þingið skuldbatt þjóðina til að greiða Icesave-peningana í tíð ríkisstjórnar Geirs H. Haarde hvað sem mönnum kann að finnast um lagalega stöðu málsins. Þess vegna getur íslenska þjóðin siðferðislega ekki tekið afstöðu til annarra hluta en á hvaða vöxtum og með hvaða skilmálum þær endurgreiðslur eigi að vera.«

Þetta er sama rullan og Icesave-stjórnin hefur farið með í tvö ár og hún fjallar um blekkingar og fals. Alþingi samþykkti vissulega að ganga til samninga við nýlenduveldin, en það skyldi gert á grundvelli Brussel-viðmiðanna og samþykktin var án allra skuldbindinga. Að almenningur greiði  "Icesave-peningana" var ekki til umræðu hjá almenningi þá, ekki frekar en núna.

Engin skuldbinding er fyrir hendi að landsmenn greiði forsendulausar kröfur og það mun ekki verða nema menn láti Jóhönnu af Bakkabræðra-kyni leiða sig út í Icesave-foraðið. Þingsályktun sú sem vísað var til, var gerð undir hótunum nýlenduveldanna og raunveruleg efnahagsstyrjöld ríkti við Bretland og Holland.

Ritgerð Þóru Kristínar er sannarlega helguð blekkingum og falsi. Hún vill auðvitað leggja Icesave-klafann á herðar almennings og mælir með samþykkt Icesave-laganna. Hins vegar líkir hún þeirra viðleitni þjóðarinnar að standa á rétti sínum við “Rússneska rúllettu”. Þóra Kristín vílar sem sagt ekki fyrir sér að fórna lögsögu landsins á altari erlendrar hugmyndafræði, því að þaðan kemur auðvitað drifkrafur Icesave-stjórnarinnar. Þóra Kristín segir:

»Eftir stendur að þjóðin getur einungis tekið ákvörðun um að herða snöruna fastar að hálsi sér með því að staðfesta samningana í þjóðaratkvæðagreiðslu eða fella þá og taka þá þátt í rússneskri rúllettu sem gæti leitt til þess að endurgreiðslurnar yrðu miklu hærri en hún réði við að borga og fá í kaupbæti allt alþjóðasamfélagið uppá móti sér. .. Það er sá lýðræðislegi ávinningur sem forseti lýðveldisins færir þjóðinni og veifar leynilegri undirskriftasöfnun til að færa rök fyrir máli sínu.«

 

Þarna kyrjar Þóra Kristín auðvitað sönginn um “leynilegu undirskriftasöfnunina” og flytur hrakyrði um forsetann og lýðræðið.  Blekkingum sínum og falsi fylgdi hún síðan eftir í Silfri dagsins, sem var einn áróðurs-samkór gegn hagsmunum landsmanna. Allt var þetta fyrirsjánlegt þvaður, sem Þóra Kristín á eftir að skammast sín fyrir ef hún nær hárri elli. Því miður eru "blekkingar og lygar "orðnar sem "leggir og skeljar" fólks eins og Þóru Kristínar. 

 

Loftur Altice Þorsteinsson. 

Þingmenn mega ekki láta kefla sig í umræðunni fyrir þjóðaratkvæðið né láta blekkjast af Lárusi Blöndal

Það er rétt hjá Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni að hafa opið á að beita sér gegn Icesave-samningnum í þjóðaratkvæðagreiðslunni 9. apríl og vitaskuld óháð því, hvað Siv Friðleifsdóttir gerir, en hún sat hjá þegar greidd voru atkvæði um Icesave-frumvarpið á Alþingi um miðjan mánuðinn. Sigmundur hefur gagnrýnt þversagnir í málflutningi stjónvalda, sagði m.a. í þingumræðunni:

• "... það kom ekki þessi ísöld sem Samfylkingin talaði um. Þvert á móti telst Ísland núna vera traustari lántakandi en Spánn. Skuldatryggingarálag Íslands hefur lækkað jafnt og þétt frá því að gamla Icesave-samningnum var hafnað."

Nú bíður þessa skarpa manns, Sigmundar Davíðs, það verkefni að vega og meta og leggja dóm á glæfralegan málflutning Lárusar L. Blöndal í Silfri Egils í dag – málflutning sem trúlega hefur átt að slá vopnin úr höndum andstæðinga samningsins, en mun reynast honum sjálfum tvíbent vopn í hendi við að mæla með samningnum, því að þar fór Lárus út fyrir svið sitt sem lögfræðingur, fór að leggja pólitískt mat á hluti eins og gengisþróun o.fl. og leiðrétti ekki rangmæli sín um að lögsagan í málinu héldist íslenzk – en hún yrði undir dómstóli í Hollandi og skv. enskum lögum! (sjá blogg JVJ).

Það versta í þættinum hjá Lárusi var reyndar hræðsluáróður hans um að háar fjárhæðir gætu verið dæmdar á okkur í vöxtum sem öðru, en þær fullyrðingar hans eru í megnri mótsókn við það, sem Reimar Pétursson hrl. hefur upplýst og vitaskuld þá staðreynd, að það eru íslenzkir dómstólar, sem hefðu síðasta orðið í öllum dómsmálum. Þeir munu EKKI dæma á okkur hærri vexti en í íslenzkum málum og EKKI neina vexti fremur en í ýmsum sambærilegum tilfellum og heldur ekki frá upphafs-kröfutíma, heldur trúlega frá dómsuppkvaðningu, ef málin enduðu á annað borð í fébóta-úrskurði (sem er ekki fyrir fram líklegt, jafnvel Lárus hefur góða trú á, að mál ESA falli í EFTA-dómstólnum) og í vaxtakröfu-úrskurði.

Jón Valur Jensson.

Gæti beitt sér í Icesave-deilunni

„Íslenzkir dómstólar hafa síðasta orðið," segir Skúli Magnússon, ritari EFTA-dómstólsins (RÚV 25/2)

„EFTA-dómstóllinn getur ekki dæmt íslenska ríkið til að greiða fébætur vegna Icesave-reikninga í Bretlandi og Hollandi, hann getur aðeins skorið úr um hvort Ísland hafi brotið gegn EES-samningnum. Íslenskir dómstólar hafa síðasta orðið," segir Skúli í viðtalinu í RÚV á föstudaginn. Hann stjórnar daglegum rekstri EFTA-dómstólsins, en var áður héraðsdómari í Reykjavík auk þess að kenna við lagadeild Háskóla Íslands. (Allt þetta skv. ýtarlegri frétt: EFTA-dómstóllinn segir aðeins hvort brotið sé gegn EES-samningnum vegna Icesave, á Evrópuvaktinni; þar er mynd af Skúla.)

• Skúli Magnússon sagði við RÚV, að félli Icesave-samningurinn væri líklegasta framhaldið að ESA vísaði málinu til EFTA-dómstólsins. Dómstóllinn tæki hins vegar aðeins afstöðu til þess hvort um brot á EES-samningnum væri að ræða. Teldi hann EES-samninginn brotinn myndu innistæðustryggingasjóðir í Bretlandi og Hollandi væntanlega höfða mál á hendur íslenska ríkinu, en það yrðu þeir að gera fyrir íslenskum dómstólum.
• Skúli sagði að hafa yrði í huga að í þessu máli yrði ekki dæmt um skaðabótaskyldu. Lokaorðið um skaðabótaskyldu íslenska ríkisins væri samkvæmt reglum EES í höndum íslenskra dómstóla. 

Þetta eru góð og upplýsandi tíðindi. Byggjum á slíku, ekki á kvitti og flökkusögum þeirra, sem róið hafa undir ótta manna með rakalausum hræðsluáróðri og fengið marga gunguna til að taka undir með sér. Stöndum staðfastir á rétti okkar, Íslendingar!  ––JVJ. 

Bréf frá félagsmanni Þjóðarheiðurs

Ég legg til að það verði hafin ný undirskriftasöfnun þar sem þess er krafist að forsetinn rjúfi þing og boði til kosninga, fyrr losnum við ekki undan þessum ICESLAVE- og ESB-áróðri þar sem það er vitað með vissu, held ég, að ICESLAVE á að vera aðgöngumiðinn inní ESB hjá þessari ríkisstjórn enda hennar eina kosningaloforð sem hún hefur staðið við að vinna af fullum krafti í á meðan fólkinu í landinu blæðir.

Marteinn Unnar Heiðarsson. 

Hið vitlausa Moody's-mat

• Moody's snýr öllum hlutum á haus. 
• Nú heitir það gott að skulda sem mest. 
• Með okið á bakinu erum við laus 
• við áhættu' á hruni og lánshæfisbrest. 
• Að standa á réttinum stoðar þig lítt, 
• því staðreynd er þetta: að svart er hvítt. 

Makalaust vitlaust er lánshæfismat Moody's, þó harðneitaði stjórnarmeirihlutinn þeirri beiðni hins íslenzka greiningarfyrirtækis GAM Management hf. (GAMMA*) að kallað yrði eftir öðru lánshæfismati erlendis frá. Um málið var fjallað í fréttaskýringu eftir Örn Arnarson í viðskiptablaði Morgunblaðsins í fyrradag: Höfnun Icesave gæti sent lánshæfið í ruslflokk. Þar er ýtarlega sagt frá dómsdagsspám Moody's og þeirri fráleitu fullyrðingu þess, að samþykkt hinna óvissu Icesave-reikninga styrki lánshæfi Íslands. En þið megið ekki fara á mis við þetta söguyfirlit sem þar fylgir í grein Arnar:

• Matið í hæstu hæðum fyrir bankahrunið 2008
• Moody's hefur lengi haft lánshæfi íslenska ríkisins í góðum metum og á síðustu árum hefur matsfyrirtækið fremur haldið að sér höndum við að lækka lánshæfismatið þó svo að augljóslega hafi tekið að syrta í álinn. Þannig mat Moody's lánshæfiseinkunn íslenska ríkið með allra traustasta móti í september 2008. Í febrúar árið undan hafði matsfyrirtækið veitt íslensku viðskiptabönkunum þrem hæstu lánshæfiseinkunn en það var meðal annars gert í krafti þess sem var talið traust staða ríkisins og mikil geta þess til að endurfjármagna bankakerfið ef það lenti í þrengingum.
• Íslenska ríkið var með hæstu lánshæfiseinkunn frá Moody's allt frá árinu 2002 til mars árið 2008. Þá lækkaði einkunnin niður í Aa1 sem er aðeins einu þrepi frá hæstu lánshæfiseinkunn. Í október sama ár lækkaði þó Moody's einkunnina niður í A1 en skuldabréfaútgefendur með slíka einkunn teljast þó vera í traustara lagi. Í desember sama ár var einkunnin lækkuð niður í Baa1 sem skilgreinist sem efri flokkur áhættusamra en þó fjárfestingarhæfra útgefenda. Það var ekki fyrr en í nóvember árið 2009 sem íslenska ríkið fékk einkunnina Baa3 með neikvæðum horfum, en það er lægsti flokkur fjárfestingarhæfra útgefanda. Einkunnin hefur verið þar síðan þá. (Morgunblaðið, 24. febr. 2011, viðskiptablað, s. 4. Sami viðskiptablaðamaður Morgunblaðsins, Örn Arnarson, á aðra stærri, mjög athyglisverða grein í sama blaði: Milli skers og báru vegna Icesave.)

Um þetta matsmál er ennfremur fjallað í góðum leiðara Mbl. í dag: Spádómar Moody's  ("Fyrirtækið gaf íslensku bönkunum hæstu einkunn rúmu ári fyrir bankahrunið ...").

Við höfum vegið og metið og léttvægt fundið þetta sennilega keypta lánshæfismat Moody's** í pistlum hér á vef Þjóðarheiðurs:

• Micha Fuchs: Moody’s and Iceland. (Fjallar líka almennt og á afhjúpandi hátt um Moody's.)
• Loftur Þorsteinsson: Ósæmileg framganga matsfyrirtækisins Moody's
• Ennfremur þessi grein á vef undirritaðs: Tökum ekki mark á þessu ótrausta lánshæfismati Moody's

Jón Valur Jensson.

* Sjá umsögn GAMMA. 

** Margt virðist benda til, að kaupandinn sé Steingrímur J. Sigfússon og hans Icesave-sálufélag, en ríkissjóður látinn borga reikninginn. Ef það reynist ekki rétt, má vel vera, að Bretar hafi tekið að sér að borga reikninginn í þetta eina sinn. Hinu skal ekki gleymt, að lánshæfismat þessa Moody's var það eina, sem Icesave-stjórnin vildi kaupa undir lok ársins 2010 til að segja til um "álit umheimsins" á Icesave-III-samningnum ...

Yfirlýsing Þjóðarheiðurs – eða: sjaldan er góð vísa of oft kveðin

Stjórn Þjóðarheiðurs – samtaka gegn Icesave samþykkti eftirfarandi yfirlýsingu vegna Icesave-III-frumvarpsins og sendi hana fjárlaganefnd, öðrum alþingismönnum og öllum helztu fjölmiðlum til birtingar, en tregir voru þeir að birta hana!

 

 

 

 

YFIRLÝSING: Þjóðarheiður – samtök gegn Icesave 

hvetur til samstöðu Íslendinga gegn Icesave-kröfunum.

 

Fulltrúar erlends valds og framandi hugmyndafræði hafa hreiðrað um sig í óðali Jóns Sigurðssonar. Þrátt fyrir að Íslendingar hafi með eftirminnilegum hætti hafnað forsendulausum kröfum hinna gamalgrónu nýlenduvelda Bretlands og Hollands, er ríkisstjórn landsins ennþá að störfum fyrir hið erlenda vald. Velferðarstjórnin er enn á ný búin að gera samning um Icesave-kröfurnar, sem almenningur hafnaði í þjóðaratkvæðinu 6. marz 2010. Velferðarstjórnin, sem við ófá tækifæri hyllir framandi hugmyndafræði, hefur í þriðja skipti á sex mánuðum gert samning um að almenningur á Íslandi taki á sig forsendulausar drápsklyfjar.

Atlaga ríkisstjórnarinnar að hagsmunum Íslendinga er svo umfangsmikil og harkaleg að lengi mun höfð í minnum. Þjóðarheiður krefst þess að framganga núverandi ríkisstjórnar í Icesave-málinu sæti opinberri rannsókn og ráðherrarnir hljóti dóma fyrir Landsdómi eða almennum dómstólum. Fyrir alla framtíð verður að hindra að valdstjórnin láti sér detta í hug að ganga erinda erlendra hagsmunaaðila. Ströngustu refsingar að lögum verður að krefjast yfir þeim mönnum sem haft hafa forgöngu um Icesave-kúgunina.

Þjóðarheiður -- samtök gegn Icesave hefur frá upphafi Icesave-deilunnar barist gegn tilraunum valdstjórnarinnar að koma ólöglegum skuldahlekkjum á almenning í þessu landi. Allir réttsýnir menn skilja að Icesave-kröfurnar eru án lagalegra forsendna. Icesave-kröfurnar eru efnahagslegur hernaður af verstu tegund. Hin gamalgrónu nýlenduveldi eru að sýna smáþjóð mátt sinn. Þjóðarheiður -- samtök gegn Icesave skorar á alla Íslendinga að samfylkja liði gegn nýlenduveldunum gömlu og innlendum þjónum þeirra.

Forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, hefur sannað að fullveldi þjóðarinnar er í höndum hennar sjálfrar og hann kom í veg fyrir að Ísland yrði gert að skattlandi tveggja gamalgróinna nýlenduvelda. Með þjóðaratkvæðinu 6. marz 2010 var stjórnarskrá lýðveldisins heiðruð. Staðfest hefur verið að stjórnarfar á Íslandi er lýðveldi og ólýðræðislegu þingræði hefur endanlega verið hafnað. Lýðræði byggir á þeirri forsendu að ótakmarkað og endanlegt vald í samfélaginu er í höndum lýðsins -- alþýðunnar í landinu. Lýðræðið mun ekki verða látið af hendi.

Fölsuð skoðanakönnun Fréttablaðsins tekur púls á hrædda liðinu

Þótt Fréttablaðs- og Icesave-stjórnar-gengið njóti nú um hríð áhrifanna af afsönnuðum* hræðsluáróðri sínum um "áhættu dómstólaleiðarinnar", nægir þeim það ekki á Fréttablaðinu, heldur verða að falsa úrslit eigin skoðanakönnunar, eins og Páll Vilhjálmsson bendir á í dag (Fréttablaðið týnir prósentum í þágu Icesave), en hann segir Fréttablaðið "helsta sérfræðing landsins í ómarktækum skoðanakönnunum, og í þessari könnun hefur blaðið ,,týnt" 3,5 prósentum til að hækka hlutfall þeirra sem segjast hlynntir Icesave."

• Þegar Fréttablaðið gerir sjálft skoðanakannanir um sín hjartans mál er það í hlutverki alkahólistans sem sjúkdómsgreinir sjálfan sig. (P.V.)

Menn setja ,,betri samning" (þó hlaðinn gífurlegri óvissu, upp á hundruð milljarða, enda óbreyttur í flestu nema helzt vöxtunum) andspænis dómstólaleið, sem ekki er einu sinni sennilegt, að farin yrði! Bretar og Hollendingar hafa ekki hag af því að búa til nýtt dómafordæmi um ríkisábyrgð á bönkum og tryggingasjóðum innstæðueigenda, og Lárus Blöndal og Stefán Már Stefánsson hafa báðir bent á, að ólíklegt sé, að þeir ráðist í dómstólaleiðina, heldur sé líklegt, að þeir geti tengt vonir sínar við að ESA fari fram með kvörtunarmál í EFTA-dómstólinn, byggt á því eina atriði í áminningarbréfi ESA til íslenzkra stjórnvalda, sem eftir stendur, en jafnvel þetta atriði hefur dr. Stefán Már sagt byggja á rangtúlkun. Úrskurð EFTA-dómstólsins muni svo brezk og hollenzk stjórnvöld nota til að ,,þrýsta á" Íslendinga, en menn skulu taka eftir þessu, að sá úrskurður er ekki aðfararhæfur, og því yrðu Bretar og Hollendingar að höfða mál fyrir íslenzkum dómstólum til að komast eitthvað áfram með málið. Þeir geta ekki dregið það lengi, því að árið 2012 verður málið fyrnt!

Fáránlegustu fullyrðingar um að dómur í málinu yrði okkur andstæður, jafnvel í alhæsta kanti, taka sannarlega ekki mark á góðri réttarstöðu okkar og vönduðum vinnubrögðum íslenzkra dómstóla. Upplýsandi og spennuslakandi málflutningur Reimars Péturssonar hrl. mun halda áfram að hafa sín áhrif og minnka hræðslustuðið á þeim, sem hlustað hafa of mikið á Rúv og Stöð 2 og lesið of mikið í Fréttablaðinu og DV.

Reyndar eru 30% aðspurðra í þessari síðustu könnun óákveðnir, og nú fer betri upplýsing í þessu máli að hafa sín áhrif líka, gegn áhrifum nefndra fjölmiðla og allra þeirra álitsgjafa, sem til hafa verið kallaðir, allt frá DV-mönnum eins og Jóhanni Haukssyni og Reyni Traustasyni (sem í þættinum Í bítið rétt áðan sagðist ,,treysta þingmönnum" til að styðja þetta frumvarp í góðum ásetningi – en virðist horfa alveg fram hjá því, hvernig þeir keyrðu á það í ofurflýti og höfnuðu umbeðnum álitum) til Gylfa Arnbjörnssonar í ASÍ (sem vogar sér nú að segja Icesave-lögin skilyrði kjarasamninga!) og stjórnenda verkalýðsfélagsins ótrúlega, Starfsgreinasambandsins, sem ættu að vera rúnir öllu trausti félagsmanna sinna.

Tvær athugasemdir enn: Margt sýnist undirrituðum benda til, að Fréttablaðið sé farið að falsa skoðanakannanir sínar og tónninn gefinn með könnunum þar um daginn á viðhorfum gagnvart ESB. Að "6,8% kjósenda Sjálfstæðisflokksins" styðji Icesave-III-lögleysuna er t.d. jafn ótrúlegt eins og að 89,1% Vinstri grænna geri það. Grasrót beggja flokkanna hefur EKKI verið samstiga forystu sinni. Sjálfstæðisfélög í stærstu kaupstöðum eins og Kópavogi (Baldur) og á Akureyri (Vörður) eru t.d. eindregin í andstöðu sinni, auk ýmissa hverfafélaga í Reykjavík, og nú var aðalfundur Sjálfstæðisfélags Seltirninga að bætast við með glæsilega, einarða yfirlýsingu (Ekki skylt að axla Icesave-klyfjar), og mun Loftur Þorsteinsson skrifa pistil um það hér á síðuna.

Í 2. lagi viljum við benda á kröftuga grein eins félaga okkar, Ómars Geirssonar, um þessa sömu frétt: Leikritið að sama tíma að ári í fullum gangi. 

* Þá afsönnun er m.a. að finna í fréttaskýringargrein hins færa viðskiptablaðamanns Morgunblaðsins, Ívars Páls Jónssonar, í blaðinu í fyrradag: Dómur EFTA-dómstólsins ekki aðfararhæfur hér, þar sem merkilegt viðtal við Reimar Pétursson hæstaréttalögmann er meginuppistaðan. Við eigum eftir að segja nánar af þeirri grein hér á vefsíðunni.

Undirritaður verður með pistil um þessi og fleiri mál kl. 12.40–13.00 í Útvarpi Sögu í dag (endurtekinn kl. 18.00).

Jón Valur Jensson. 

Meirihluti segist styðja Icesave