VIÐ HARÐNEITUM AÐ VERA HÖFÐ AÐ FÉÞÚFU.

Ekki ætlar núverandi ríkisstjórn að gefast upp í Icesave-kúgun sinni gegn íslenskum almenningi. Og skiptir engum togum að Icesave hefur aldrei verið okkar skuld, hvorki lagalega né öðruvísi. Og hvað er Gylfi Magnússon að fara í neðanverðri Moggafrétt? Hvaða viljayfirlýsingu nákvæmlega er hann að meina?? „Við" hverjir lýsum yfir vilja okkar að leysa þessi mál farsællega og í hvaða tvíhliða samningum við Breta og Hollendinga??? Ekki erum það við landsmenn í heild sem viljum neina tvíhliða samninga við Breta og Hollendinga. Ekki þjóðin sem kolfelldi Icesave-nauðungina í mars sl.

Um 59,4% þjóðarinnar vill ekki borga 1 eyri fyrir Icesave. Það kom fram í könnun MMR, 2 dögum eftir að íslenska þjóðin kolfelldi ólögin um Icesave. Ólögin sem Icesave-stjórnin píndi í gegnum löggjafarvaldið og forsetinn synjaði. Hvað varð af Brusselviðmiðunum? EEA/EU tilskipun 94/19 EC, lögunum sem banna ríkisábyrgð á innistæðum? Og hvað meinar Gylfi með að farið hafi fram viðræður við Breta og Hollendinga um að þeir endurheimti höfuðstól þess fjár sem þeir hafa lagt af mörkum ásamt eðlilegum fjármagnskostnaði ef ásættanlegir samningar nást????? Hvaða fjár?? Hvaða fjármagnskostnaður?? Hvaða höfuðstóll?? Ríkissjóðir Breta og Hollendinga hafa EKKERT lagt af mörkum vegna Icesave og Icesave kemur bresku og hollensku ríkisstjórnunum akkúrat ekkert við. Í guðanna bænum hættið blekkingum um Icesave.

Það voru bankarnir sem borguðu lögbundið skyldugjald eða skylduskatt í bresku og hollensku tryggingasjóðina, líka Landsbankinn, og það var þaðan sem bæturnar komu til Icesave-innistæðueigenda. Ekki frá ríkissjóðum landanna tveggja. Icesave-stjórnin hefur ekkert leyfi til að semja við bresku og hollensku ríkisstjórnirnar eða semja við nokkurn mann um neinn Icesave-nauðungarskatt gegn íslenskum almenningi og skattborgurum vegna ólögvarinnnar kröfu evrópskra ofríkisvelda. Velda, sem ætla að nota okkur sem skattþúfu. Hvorki hafa þeir leyfi til að gera einhliða, tvíhliða, þríhliða eða neina samninga fyrir okkar hönd um neitt Icesave. Og löngu orðið mál að Icesave-vitleysunni linni. Við harðneitum að vera höfð að féþúfu að ósekju og munum aldrei á meðan við drögum andann sætta okkur við slíka kúgun.

Elle Ericsson.

Gylfi: Engar nýjar skuldbindingar

Ótæk vanþekking nefndarmanna á tryggingum Icesave-reikninganna

Vinnubrögð stjórnvalda við varnir fjármálakerfisins í okt. 2008 voru e.t.v. ótæk (sjá HÉR!), en jafn-ótæk er sú skoðun nefndarinnar, að bankarnir hafi lagt "alla áhættuna" af Icesave á TIF, því að brezki tryggingasjóðurinn bar í raun alla yfirábyrgð á Icesave-reikningunum.

Þarna reynist nefndin annaðhvort hafa fengið rangar og úreltar upplýsingar eða hreinlega ekki gengið eftir þeim réttu frá Bretlandi og Hollandi. Full 35.000 punda trygging FSCS (brezka tyggingasjóðsins) var á innistæðum einstaklinga í Icesave-reikningum til október 2008 og síðan strax 50.000 punda trygging upp frá því. Síðarnefnda upphæðin er um 2,7-falt hærri en þær 20.887 evrur, sem áttu að vera hámarkstrygging innistæðuhafa í gegnum hinn íslenzka Tryggingasjóð innstæðueigenda og fjárfesta.

Innistæðueigendur (einstaklingarnir) höfðu allt sitt á þurru, þeim þarf ekki að vorkenna – og heldur ekki brezku bönkunum, sem standa undir tryggingakerfinu brezka með eftirágreiddum tryggingum sínum.

Jón Valur Jensson. 

Ótæk vinnubrögð

Vanhæfi viðskiptaráðherra og FME var meðal höfuðorsaka Icesave-klúðurs stjórnvalda

Þetta má ráða af skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis. Forstjóri FME, Jónas Fr. Jónsson, og menn í viðskiptaráðuneytinu héldu í fáfræði sinni, að ríkið væri ábyrgt fyrir Icesave-reikningum! Þetta notfærðu Bretar sér og Hollendingar, gengu á lagið og knúðu á um það með blekkingar-orðalagi, í 1. lagi hvort ráðherrann ætlaði ekki að standa við skuldbindingar gagnvart Tryggingasjóðnum (TIF) og í 2. lagi AÐ hann færi að lofa ríkisstuðningi við TIF og í 3. lagi fullum stuðningi, þótt hann ætti raunar enginn að vera samkvæmt tilskipun Evrópubandalagsins 94/19/EC!

Lesið þetta úr skýrslunni: 

• „Við fall bankanna haustið 2008 voru embættismenn óvissir um lagalega ábyrgð á innstæðum bankanna, dygði tryggingasjóðurinn ekki. Forstjóri FME og menn í viðskiptaráðuneytinu virðast hafa talið ábyrgð fyrir hendi. Bankastjórar Seðlabankans töldu hins vegar ekki um ótvíræða lagaskyldu að ræða“.

Þarna voru Davíð og menn hans greinilega betur upplýstir en evrókratinn Björgvin G. Sigurðsson og sjálfur yfirmaður Fjármálaeftirlitsins á Íslandi!

Þetta kemur enn betur fram hér (leturbr. og hornklofar frá undirrituðum):

• „Hins vegar verður ráðið af svörunum að forstjóri Fjármálaeftirlitsins hafi litið svo á að af tilskipun ESB leiddi að ríkinu bæri að aðstoða TIF þannig að sjóðurinn gæti greitt lágmarkstrygginguna [!!!]. Sama viðhorf virðist hafa verið innan viðskiptaráðuneytisins. Bankastjórar Seðlabankans töldu ekki að um svo ótvíræða skyldu eða ríkisábyrgð væri að ræða, og ráðuneytisstjóri fjármálaráðuneytisins hafði uppi sjónarmið um að fara ætti varlega í að lýsa yfir að ríkið bæri ábyrgð á lágmarkstryggingunni.
• Fram kom við athugun rannsóknarnefndarinnar að þrátt fyrir þessi mismunandi viðhorf var ekki leitað sérstaklega eftir lögfræðilegu mati eða ráðgjöf sérfræðinga utan ráðuneytanna um þetta atriði fyrr en eftir fall bankanna. Þá hafa ekki komið fram gögn sem sýna að umrætt atriði hafi verið sérstaklega kannað á þessum tíma af hálfu þeirra starfsmanna ráðuneytanna sem komu að málinu umfram athugun á texta innstæðutryggingatilskipunarinnar,“ segir í skýrslunni. (5. bindi, 17. kafla, s. 308)

Makalaust klúður! En sem betur fer átti íslenzk þjóð sér varnir gegn enn frekara undanhaldi vanhæfra stjórnvalda. Vörnin fólst í 1. lagi í valdi Alþingis, sem samþykkti EKKI  Svavarssamninginn fyrirvaralausan, í 2. lagi í baráttukrafti þjóðarinnar sjálfrar, sem jafnan lét í ljós eindregna (2/3–3/4) andstöðu við alla Icesave-samninga og lagasetningu og tók með eftirminnilegum hætti þátt í áskorunar-herferð InDefence-manna, í 3. lagi í valdi forseta Íslands sem í samræmi við 26. grein stjórnarskrárinnar beitti málskotsrétti sínum og þjóðarinnar og í 4. lagi í hinni geysiöflugu þjóðaratkvæðagreiðslu, þar sem 98,1% þeirra sem afstöðu tóku sögðu NEI við 30. des.-ólögunum (og tveimur dögum seinna kom í ljós í skoðanakönnun hartnær 60% andstaða aðspurðra gegn allri ábyrgð Íslendinga á Icesave-greiðslum til Bretlands og Hollands).

En það, sem skiptir þó umfram allt máli og er einn undirstöðuþáttur í baráttunni fyrir rétti og hagsmunum lands og þjóðar í þessu efni, er lagalegar forsendur málsins og þá ekki aðeins lögin frá 1999 um tryggingasjóð innistæðueigenda og tilskipun 94/19/EC, heldur allt eins okkar eigin stjórnarskrárákvæði um það, hvernig gera megi fjárhagssskuldbindingar fyrir hönd ríkisins. Af þeim er alveg ljós, að hvorki skussinn Björgvin G. Sigurðsson, vanhæfur Jónas Fr. Jónsson, starfsmenn viðskiptaráðuneytis né Árni Mathiesen gátu gefið út neinar Icesaveskuldar-ábyrgðar-viðurkenningar án beinnar aðkomu og samþykktar Alþingis.

Á þessum grunni höldum við áfram baráttunni. Rétturinn er okkar. Aldrei að víkja. 

Jón Valur Jensson, formaður Þjóðarheiðurs.

Ráðherra óviss um lögin

SVIK Á SVIK OFAN: Icesave-milljarðahundraða-gerviskuldarjátning fyrir bónbjargarlán!

Í gær var logið að Mogganum, að Icesave yrði ekki tengt 2. endurskoðun AGS-efnahagsáætlunar. Lygin kom í ljós í Fréttablaðinu* og Rúv í dag. Í kvöldfréttum Sjónvarps segist Steingrímur ekki ætla að birta leynisamkomulag við AGS um tenginguna, þ.e. hvað standi í textanum.

Hve lengi á að ganga á þessum svikum og þessu leynimakki? Um leynilega yfirlýsingu tengda nýgerðu samkomulagi við AGS sagði Ólafur Ísleifsson hagfræðingur (sem um árabil starfaði hjá AGS) í hádegisfréttum Rúv í dag: "Það er nauðsynlegt að sjá þá yfirlýsingu og hvort það sé eitthvert nýtt efni í þeirri yfirlýsingu." Þar með gerir hann þá kröfu, að hið leynilega samkomulag við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn verði opinberað.

Viðbrögð fjármálaráðherrans eru þau að segja efni yfirlýsingarinnar vera trúnaðarmál og verði ekki gert opinbert fyrr en eftir fund stjórnar AGS" (sjá HÉR!).** Það væri þá ekki í fyrsta sinn sem þessi Icesave-ríkisstjórn væri að fela samninga við erlenda mótaðila; við munum eftir jafnvel Icesave1-samningnum sjálfum (kenndum við Svavar) sem ráðherrarir létu sem ekki mætti birta vegna kröfu útlendinganna þar um, en þá afsönnuðu Hollendingarnir það í næsta leik með því að gera hann opinberan á netinu!

Hver getur í alvöru treyst þessari ríkistjórn? Og hvers vegna er yfirhöfuð verið að semja við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn um Icesave, ef lánalínan skal opnuð án tenginga við Icesave og án þeirra skilmála að við þurfum að beygja okkur fyrir ólögvörðum ofurkröfum Breta og Hollendinga?

Og til hvers var verið að ljúga því að fréttamanni Morgunblaðsins í gær, að engin slík tenging væri í gangi? Út frá þeirri frétt skrifuðu margir græskulausir hér á Moggabloggi í gær, þ. á m. undirritaður (reyndar ekki alveg grunlaus um svik, en sá örpistill hét þó: Icesave-vitleysan og AGS-lán ekki kúpluð lengur saman í 2. endurskoðuninni ...).

Fréttablaðið virðist hafa fengið aðrar fréttir í hendur en Morgunblaðið, nýtur þar meiri sambanda við Icesave-stjórnina. Var tilgangurinn sá að láta Moggann ýta úr vör vitlausri frétt (bæði á netinu í gær og í prentuðu útgáfunni í dag) til þess að friða og blekkja stóran hluta landsmanna? – Ljótt, ef satt reynist!

Sjáið bara hvernig Mogganum var ætlað í dag að flytja gervifrétt af málinu:

• Bretar, Hollendingar og Norðurlönd leggja þó enn áherslu á Icesave-málið innan AGS en ráðherrarnir telja þau ekki munu beita sér í stjórninni. „Við komum því skýrt á framfæri að það væri algjörlega ólíðandi að tvinna þessa endurskoðun saman við Icesave, það sjónarmið nýtur mikils stuðnings,“ segir Gylfi [Magnússon]. (Fréttin Líklega í gegn 16. apríl, á forsíðu Mbl. í dag.)

Og samt er það einmitt það, sem stjórvöld hér skrifuðu upp á: að tengja þetta tvennt í þessari 2. endurskoðun efnahagsáætlunar AGS um Ísland!!!

Sjáið hér refinn úr Þistilfirði, hvernig hann talaði í sömu frétt (leturbr. jvj):

• Aðspurður vill Steingrímur þó ekki segja að efnahagsáætlunin sé, úr því sem komið er, óháð lausn Icesave-málsins. „Nei, það er nú því miður ekki hægt að segja það. Það er ekki svo að þetta hafi komið fyrirhafnarlaust,“ segir hann. Ekki megi taka neina sigra út fyrirfram. „Það er ekki hægt að draga þá víðtæku, altæku ályktun af þessu að tilvist Icesave-málsins sé hætt að trufla þetta mál til framtíðar, því miður.“ 

Þarna lætur hann eins og þetta sé EKKI nútíðar-vandamál, bara framtíðar, hugsanlega þá í þriðju endurskoðun AGS-tengdu lánanna. En það er rangt, og hann vissi það strax í gær og virðist hafa verið að blekkja lesendur Morgunblaðsins með þessu. Hvernig er annars hægt að skilja þær nánari fréttir, sem komu svo í Fréttablaðinu, Rúv og sjónvarpsfréttum kvöldins um leyniákvæði í samkomulagi ráðherrans við AGS þess efnis, að samið skuli um Icesave? 

Ráðherrann hefur þá svikið og blekkt þjóðina einu sinni enn. Slíkum manni er naumast stætt í embætti sem fulltrúa okkar gagnvart öðrum ríkjum, eftir að þjóðin hefur gefið þann vilja sinn skýrt til kynna, að hún viðurkenni alls ekki, að henni beri að borga neitt vegna Icesave-reikninga Landsbankans!

Það er því engin furða, að fjárlaganefndarmaðurinn Kristján Þór Júlíusson alþm. fari nú fram á, að fundur verði haldinn í nefndinni þegar þing kemur saman eftir helgi, um efnahagsáætlun Íslands með Alþjóðagjaldeyrissjóðnum, – "ekki síst í ljósi þess hvernig Steingrímur J. Sigfússon er að svara fyrir þetta samstarf við AGS núna," eins og hann segir í viðtali við blaðamann Morgunblaðsins (sjá tengil hér neðst).

-------------------------

* Í stórri forsíðufrétt: 'Endurskoðun AGS ákveðin', þar sem segir í 7. línu og áfram (leturbr. jvj):

• "Samkvæmt heimildum Fréttablaðsins féllst stjórn AGS hins vegar á að taka áætlunina fyrir eftir að íslensk stjórnvöld bættu inn í viljayfirlýsingu við sjóðinn að stefnt yrði að því að ljúka samningunum um Icesave sem fyrst, að því gefnu að viðunandi niðurstaða náist."

** Í frétt Rúv um þetta segir nánar af málinu (undirstr. jvj):

• "Þetta sé hefðbundin endurnýjun samstarfsyfirlýsingarinnar og í henni felist svör Íslands við ákveðnum atriðum sem sjóðurinn hafi farið fram á. Þetta bréf Íslands til Alþjóðagjaldeyrissjóðsins hafi hvorki verið borið fyrir Breta og Hollendinga til samþykktar eða synjunar. Bréfið hafi þó verið unnið í samstarfi við yfirstjórn Alþjóðagjaldeyrisjóðsins og með þeim fulltrúum innan hans sem hafi með málefni Íslands að gera. Þá vildi Steingrímur ekki upplýsa fréttastofu um það hvort í bréfinu séu einhver ákvæði um það hvenær og á hvaða forsendum samið verði um Icesave."

Leyndarhyggjan heldur áfram! Þessi maður hefur sannarlega eitthvað að fela!

Jón Valur Jensson.

Fjárlaganefnd fundi um AGS

Hver gaf Gylfa umboð til að agitera erlendis fyrir Icesave?

Um hvaða fjárfesta er Gylfi Magnússon að tala, menn sem hafi "áhuga á Íslandi," en áhyggjur af lánshæfi landsins? Er ekki rétt að hann upplýsi um það, í stað þess að flagga sífellt hræðslutaktík ætlaðri til að berja landsmenn undir Ísklafann?

Kínverjar hafa áhuga á byggingu álvers hér. Ekki halda einhverjar auka-míníprósentur á lánum ríkisins aftur af þeim að fjárfesta hér.

En nú stendur yfir markviss áróðursherferð Icesave-postula um nauðsyn þess að samþykkja ofurskuldina á herðar þjóðarinnar. Ólafur Stephensen og Magnús Orri Schram gengu fram í Fréttablaðinu með fráleitan málflutning, og það sama gera þar í dag Svavar Gestsson og Ólafur Darri Andrason hjá ASÍ. Þessir menn og stjórnvöld okkar í heild virðast ætla að keyra þjóðina í kaf á þessu máli, því að ekki er hún sammála þeim.

Núverandi ríkisstjórn hefur með mun eindregnari hætti spyrt sig og sína auðnu við þetta Icesave-lygaskuldarmál heldur en fyrri stjórnvöld. Hvorug höfðu þó lagalega heimild til þess sem þau (í svo mis-alvarlegum mæli) gerðu – og höfðu ekkert umboð til þess frá þjóðinni.

Nú hefur þessi sama þjóð, með 98,1% atkvæða þeirra, sem afstöðu tóku, gefið algert frat í lagasetningu 33 þingmanna hinn 30. desember, og munu fá, ef nokkur dæmi slíks í norðlægum löndum, enda hraðaukast óvinsældir ríkisstjórnarinnar og ekki sízt leiðtoga hennar. Í Gallupkönnun birtri sl. mánudag lýstu rúm 27% ánægju sinni með störf Jóhönnu Sigurðardóttur, en 56% aðspurðra sögðust óánægð með störf hennar.

Er ekki kominn tími til að kannast við óvinsældir þessa meginstefnumáls ráðherranna?

Jón Valur Jensson. 

Fjárfestar hafa áhyggjur

Það sem sumum er efst í huga!

Nýjasta traktering viðskiptaráðherrans til þjóðarinnar er þessi: Hefur áhyggjur af því að fyrirhugaðar kosningar tefji Icesave, og á þar við kosningar í Bretlandi í maí og Hollandi í júní. Halda mætti, að Icesave hafi verið efst á jólagjafalistanum hjá þessum umboðslausa, bitlausa ráðherra.

Honum hugkvæmast engar varnir fyrir Ísland, stendur frekar með þeim trausti rúnu ráðherrum Vinstri grænna og Samfylkingar, sem leggja ofurkapp á að setja á okkur ísklafann þunga sem þjóðin hafði aldrei samþykkt að undirgangast og hafnaði nýlega með eindregnum hætti.

Hvað á að segja um svona ráðherra? Á að vorkenna þeim eða benda þeim á að taka pokann sinn, áður en þeir valda með orðum sínum og athöfnum meiri skaða en þegar er orðinn? Hvað finnst ykkur, lesendur góðir?

Jón Valur Jensson. 

Er enn verið að reyna að svíkjast á bak við þjóðina með samning um greiðslu á risavaxinni gerviskuld?

Svo má ætla á fréttum. Margir telja, að ef þetta er tilboð brezkra og hollenzkra ráðamanna um að falla frá einhliða skilmálum þeirra um Icesave, þá sé það til þess eins að blekkja okkur til samninga. Vitaskuld bætti synjun forsetans og þjóðaratkvæðagreiðslan vígstöðu Íslendinga, og í skoðanakönnun birtri tveimur dögum seinna kom í ljós, að 3/5 manna telja, að okkur beri alls ekki að ábyrgjast Icesave-greiðslurnar. Þetta er varnarlína þjóðarinnar, og þeir pólitíkusar, sem ætla sér að fara út fyrir hana og gera samninga við óvininn, munu ekki uppskera þakklæti né vinsældir fyrir þau ónytjuverk sín, sem svo sannarlega væri ástæða til að kalla óhæfuverk.

1. Samkvæmt tilskipun Evrópubandalagsins 94/19/EC ber ríkinu EKKI að ábyrgjast innistæðurnar.
2. Bretar og Hollendingar þora ekki að leyfa dómstólum að úrskurða um þetta mál.
3. Bretar hafa beitt okkur efnahags- og viðskiptastríðs-aðferðum allt frá hausti 2008 til að kúga okkur í málinu.
4. Áður höfðu ráðherrar landanna reynt að narra og knýja fram játningar ráðherra hér, að íslenzka ríkinu bæri að styðja og (síðar) jafnvel ábyrgjast Tryggingasjóð innstæðueigenda og fjárfesta, þvert gegn okkar eigin lögum frá 1999 og tilskipun EU frá 1994.
5. Brezk og hollenzk stjórnvöld hafa misbeitt Alþjóðagjaldeyrissjóðnum í viðleitni sinni til að fjárkúga okkur.
6. Vinstri stjórnin íslenzka hefur hagað sér ósæmilega í máli þessu, og þess sér enn stað í yfirlýsingum fjármálaráðherra og annarra valdamanna hér.
7. Þjóðin hafnaði með yfir 93% atkvæða smánarlögunum frá 30. des. 2009. Ef aðeins eru taldir þeir, sem afstöðu tóku í þjóðaratkvæðagreiðslunni, var meirihlutinn 98,1%.

Falla frá einhliða skilmálum

Nokkrar nýlegar Icesave-greinar

Dæmi um pistla á vefsíðum félagsmanna: Svavar Gestsson skrökvar massíft um Icesave-málið í aprílgabbi – Lokaatlaga breta gegn íslenskri þjóð er hafin – KETTIRNIR Í ÓRÓLEGU DEILD VG – The “pointless” referendum which brought shame on the colonial powers – eftir formanninn, Ómar Norðfirðing, Elle ritara og Loft varaformann (í réttri röð): innbyrðis ólíkar greinar sem snúast þó um sömu baráttu fyrir rétti og hagsmunum lands og þjóðar.

Steingrímur tjaldar sínum Pótemkíntjöldum

Steingrímur segir ráðamenn hér telja sig hafa „fullnægjandi“ stuðning „áhrifamikilla aðila“ í AGS við næstu endurskoðun efnahagsáætlunar sjóðsins, en forðast eins og heitan eldinn að nefna Bandaríkin á nafn. Hann er sem fyrri daginn uppfullur af orðum – hver man ekki eftir ferð hans til Istanbúl? – og nú er enn verið að dreifa sínu bjartsýnishjali sama dag og Dominique Strauss-Kahn viðrar óbeinar hótanir fyrir hönd áhrifamikilla ríkisstjórna sem eiga fulltrúa í stjórn Alþjóðagjaldeyrissjóðsins og eru reiðubúnar að nota AGS sem tæki í fjárkúgunarviðleitni sinni gagnvart Íslendingum.

En í stað þess að standa í lappirnar og mótmæla þessum yfirgangi gegn lýðveldi okkar, sem var eitt af stofnríkjum AGS og á fullan rétt á óvilhallri málsmeðferð þar og stuðningi sjóðsins, þá heldur Steingrímur áfram örvæntingarfullum tilraunum til að láta hlutina líta vel út á yfirborðinu. „Þetta er ekki þannig að við göngum um með einhver loforð upp á vasann,“ segir hann til dæmis – og: „En við höfum verið að skoða hvernig landið liggur" o.s.frv. o.s.frv.

Í stað þess, sem eðlilegt væri, að tala með tveimur hrútshornum við ríkisstjórnir sem hér mátti afhjúpa í lágkúrulegri viðleitni þeirra til að berja okkur undir beltisstað til hlýðni við ólögmætar kröfur þeirra, þá heldur Steingrímur áfram sínum hræðslugæðum gagnvart brezkum og hollenzkum stjórnvöldum! Í stað þess að segja eitthvað bitastætt, sem töggur og hald er í, segir hann það eitt, að ráðamenn hér séu „bærilega bjartsýnir á að það séu a.m.k. alger minnihlutaviðhorf ef menn reyna að andæfa því að endurskoðunin fari fram."

Þetta hefði Lenín þótt slappt, herra Steingrímur, og kallað Pótemkíntjöld valdamanna sem eiga ekki lengur yfir vopnabúri að ráða eða kunna ekki með það að fara.

Jón Valur Jensson. 

„Bærilega bjartsýnir“

Orðsending til Íslendinga

Bloggsíða Þjóðarheiðurs – samtaka gegn Icescave er svo ný, að hún var ekki komin til sögunnar þegar við sendum frá okkur þá orðsendingu, sem hér er full ástæða til að ítreka:

• Þjóðarheiður – samtök gegn Icesave óskar Íslendingum til hamingju með úrslit þjóðaratkvæðagreiðslunnar.

1. Þau úrslit, þar sem 98,1% þeirra, sem tóku afstöðu, sögðu NEI við Icesave-lögunum frá 30. desember, eru merkur atburður í sögu þjóðarinnar. Því ber að fagna að svo afgerandi meirihluti lét andstöðu sína í ljós. Það er mikilvægur áfangi í varnarbaráttu almennings gegn yfirgangi erlendra ríkja. Um leið og samtökin gleðjast yfir staðfestu meirihluta þjóðarinnar, fordæma þau stjórnvöld fyrir linkind gagnvart erlendri ásælni. Ríkisstjórnin hefur gerst sek um þau afglöp að láta undir höfuð leggjast að tala máli okkar, og hún hefur ekki komið þjóðinni til varnar gegn kúgun annarra ríkja.
2. Þjóðaratkvæðagreiðslan var nýtt upphaf að baráttu meirihluta Íslendinga fyrir algerri höfnun á kröfum Bretlands og Hollands. Þessi árangur hefði ekki náðst án baráttu hins þögla meirihluta, sem sýndi styrk sinn á þessum merka degi, 6. marz 2010.
3. Réttur almennings til að hafna ólögmætum álögum hefur nú verið staðfestur. Þrautseig þjóð, sem stendur bjargföst á lagalegum grundvallaratriðum og heldur þeim fram af rökvísi, verður ekki sigruð. Jón Sigurðsson forseti hefði verið hreykinn af þjóð sinni á þessum tímamótum.
4. Sérstakar þakkir hlýtur forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, sem sannaði að fullveldi þjóðarinnar er í höndum hennar sjálfrar og kom í veg fyrir að Ísland yrði gert að skattlandi tveggja gamalla nýlenduvelda. Með þjóðaratkvæðinu var stjórnarskrá lýðveldisins heiðruð. Framvegis þarf að koma í veg fyrir að ólýðræðislegu þingræði verði flaggað sem eðlilegu stjórnarfari á Íslandi. Lýðræðið á sér þann grundvöll að fullveldið er hjá þjóðinni. Það mun ekki verða látið af hendi.
5. Þjóðarheiður hafnar alfarið gjaldskyldu ríkisins vegna Icesave-reikninga Landsbankans. Þar skiptir engu hve langt ráðamenn okkar voru reiðubúnir að ganga (þvert á móti ákvæðum stjórnarskrárinnar!) til að láta ríkissjóð borga gríðarlegar fjárfúlgur vegna máls þessa á fyrri stigum þess, undir óbilgjörnum þrýstingi frá ríkjum sem notuðu sér neyð landsins til að beygja ráðamenn okkar til hlýðni.
6. Nú skiptir mestu að hvika hvergi frá rétti okkar og lagalegri stöðu. Samtökin Þjóðarheiður standa eitilhörð gegn öllum samningaumleitunum við Breta og Hollendinga vegna hinnar ólögvörðu kröfu þeirra að veitt verði ríkisábyrgð vegna erlendra skulda banka í einkaeigu.
7. Allar samningaviðræður ríkisins við Bretland og Holland eru misráðnar og hafa leitt til langvarandi deilna og reiptogs sem hefur sett Alþingi Íslendinga í gíslingu, á sama tíma og fjölskyldur og atvinnuvegir glíma við mestu efnahagskreppu síðari áratuga.
8. Samkvæmt skoðanakönnun, sem MMR gerði og var birt 8. marz, telja um 60% landsmanna að Íslendingum beri alls ekki að ábyrgjast kröfur Bretlands og Hollands. Heilbrigð skynsemi segir okkur að almenningur í þessu landi hafi engar skyldur til að greiða himinháar kröfur frá ríkissjóðum 250 sinnum stærri þjóða. Það eru tryggingasjóðir og bankar í þessum löndum sem bera ábyrgð á umræddum kostnaði með iðgjöldum sínum. Kröfugerð Bretlands og Hollands á okkar hendur er hrein fjárkúgun.
9. Lög nr. 96 frá 28. ágúst 2009 gefa Bretum og Hollendingum færi á því að skuldsetja lýðveldið vegna Icesave með því að þeir fallist á þá fyrirvara sem settir eru í lögunum. Því er brýnt að umrædd lög verði felld úr gildi. Ríkisábyrgð á Icesave-skuld Landsbankans samræmist hvorki stjórnarskrá, evrópskum lögum, þjóðarhag né almennu réttlæti. Þjóðarheiður krefst þess að lög nr. 96/2009 verði afnumin og Alþingi fari þannig að þjóðarvilja.

Ofangreind orðsending, samþykkt miðvikudaginn 10. marz 2010, var send öllum helztu fjölmiðlum. Hún reyndist vera þögguð niður nánast kerfisbundið, jafnvel í markvissari mæli en átti sér stað um yfirlýsingu um málstað Íslands frá sömu samtökum.

Við hvetjum fólk til að lesa aðrar nýlegar greinar hér:

• Hartnær 60% aðspurðra segja: Við viðurkennum alls enga ábyrgð Íslendinga á Icesave-greiðslum til Bretlands og Hollands!
  
• Indriði H. Þorláksson veldur uppnámi í VG með ásökunum og Icesave-fordómum í Smugugrein sem síðan er dregin til baka! 
  
• "Áður en þjóðaratkvæðagreiðslan varð, var ekkert óskaplega langt á milli aðila"! 
  
• Skilyrðislaus uppgjöf í Icesave-máli?!