Rúvið falsaði álit lögfræðinganefndarinnar um Icesave-III

Það er komið í ljós og sést vel í viðtengdri frétt, þannig að sama daginn og Rúvarar falsa álit InDefence-hópsins, Icesave-stjórnvöldum í hag, þá fölsuðu þeir líka álitsgerð lögfræðinganna  fjögurra sem fjárlaganefnd bað þá um! Þó á Ruv að heita í eigu þjóðarinnar og þjóna bæði henni og sannleikanum!

Fjórir lögfræðingar, sem sendu fjárlaganefnd Alþingis álitsgerð um hugsanlegar niðurstöður dómsmála tengdra Icesave, segja að skiptar skoðanir séu í þeirra röðum um hver yrði líkleg dómsniðurstaða í máli, sem Eftirlitsstofnun EFTA kynni að höfða gegn Íslendingum.
„Sum okkar telja að talsverðar líkur séu á að slíkt mál vinnist en aðrir telja að þær líkur séu að sama skapi litlar. Við öll teljum þó að ekki verði útilokað að Íslandi verði dæmt áfall í slíku máli," segja lögfræðingarnir Stefán Már Stefánsson prófessor, Benedikt Bogason, héraðsdómari og dósent, Dóra Guðmundsdóttir aðjúnkt og Stefán Geir Þórisson hrl. í álitsgerðinni. (Mbl.is.)

Já, takið eftir þessu: „Sum okkar telja að talsverðar líkur séu á að slíkt mál vinnist." – Það er sem sé ekki aðeins Stefán Már Stefánsson, prófessor í lögum og sérfræðingur í Evrópurétti, sem hefur verið fulltrúi þess viðhorfs, heldur a.m.k. einn annar lögfræðingur í nefndinni. Þó er alveg vitað, að meirihluti fjárlaganefndar hefur ekki tekið þá áhættu að hafa einungis óháða lögfræðinga í nefndinni. Þess vegna hefur einum Svartapétrinum, Stefáni Geir Þórssyni, verið laumað í hana, en hann hafði á sínum tíma gert sig harla vanhæfan um slíka nefndarsetu með illa unnu, hlutdrægu áliti sínu í Icesave-málinu – þar mælti hann með fyrri Icesave-samningi með margfalt hærri höfuðstól en hér er talað um!

• Fram kemur í álitsgerðinni það mat lögfræðinganna, að ef Icesave-samkomulagið, sem nú er til meðferðar hjá Alþingi, verði ekki staðfest muni Bretar og Hollendingar mögulega höfða mál gegn Íslandi og Eftirlitsstofnun EFTA muni að öllum líkindum fara af stað með samningsbrotamál gegn Íslandi. (Sama Mbl.is-frétt.)

En hér verða menn líka að hafa í huga, að talað hefur verið um, að ESA gæti farið í slíkt mál þrátt fyrir að ráðamenn hér létu svínvbeygja sig með því að skrifa upp á Icesave-III-samninginn.

Svo er hér sífellt verið að spá í, hvað geti „mögulega" gerzt, þrátt fyrir að jafnvel framkvæmdastjíorn ESB hafi viðurkennt, að það er engin ríkisábyrgð á tryggingasjóðum innistæðueigenda á Evrópska efnahagssvæðinu, og norskur þjóðréttarfræðiprófessor bent á, að við megum ekki einu sinni gera samning sem gengur út á ríkisábyrgð á skuldbindingum TIF (um allt þetta hefur verið fjallað hér í greinum hér á vef Þjóðarheiðurs). Þar að auki er augljóst, að Bretar eru með kröfum sínum að brjóta enn ein lög, þ.e. jafnræðisreglur EES-samningsins, sem myndu fyrir dómi ónýta kröfu þeirra um 3,3% vexti á Icesave-III-gerviláninu til TIF/Íslands.

Tvær undantekningar gerði framkvæmdastjórnin frá nefndri reglu um ríkisábyrgð, og höfum við fjallað um það í greinum hér í sumar og haust, hvernig þær undantekningar reyndust við faglega athugun vera tilbúningur og fyrirsláttur, en vitaskuld sýna þær samt hug valdsins í Brussel til Íslendinga í þessu máli, ekkert síður en það löndunarbann sem sama Brusselvald lagði á íslenzk makrílveiðiskip i gær!

Skoðið þetta í fréttinni (leturbr. hér):

• Lögfræðingarnir telja fremur litlar líkur á að neyðarlögunum verði hnekkt með dómi þótt það sé ekki útilokað. Þeir segja síðan í lok álitsins, að versta niðurstaðan af Icesave-samningnum sé sú, að hann geti leitt til mikilla skuldbindinga fyrir íslenska ríkið um mörg ókomin ár. Ólíklegt sé þó að til þess komi. Besta niðurstaðan sé sú, að ríkið þurfi aðeins að greiða óverulegar fjárhæðir eða alls ekki neitt.  

Þetta er svolítið merkilegt! Þetta síðastnefnda verður alls ekki tryggt með því að skrifa upp á þennan ólögvarða samning. Við höfum ekkert fyrir okkur annað en skilanefnd Landsbankans, að næstum því nóg sé til í þrotabúinu til að borga þetta. Ef Bretar segja það jafnvel líka, ættu þeir fyrir fram að láta sér það nægja, en vitaskuld treysta þeir því ekki, og þeim mun síður ættum við það – 200 sinnum fámennari þjóð en sú brezka – að treysta því. Fráleitt er líka af lögfræðingum að viðra skoðanir á slíkum gersamlega óvissum fjárhagsmálum, enda eru þeir hvorki hagfræðingar né með heimild til að skoða og meta upplýsingar skilanefndarinnar.

Hvers vegna þessi eilífa leynd á mikilvægum upplýsingum?

Þeir ættu að svara því, Icesave-þjónar og Bretavinnumenn í ríkisstjórninni.

• Þá sé líklegt að Bretar og Hollendingar, og jafnvel fleiri þjóðir, muni halda uppi svipuðu andófi gegn Íslandi og íslenskum hagsmunum og hingað til.

Það gagnast þeim lítið, og Bretar hafa hingað til ekki getað verið án þess að kaupa fisk frá Íslandi.

• Lögfræðingarnir segja ekki hægt að útiloka að Íslendingar verði dæmdir til að greiða Icesave-inneignir að fullu. Hins vegar verði að telja, að erfitt geti orðið fyrir Breta og Hollendinga að ná fram dómi um ábyrgð íslenska ríkisins á innistæðum umfram þær rúmu 20 þúsund evrur, sem kveðið er á um í tilskipun Evrópusambandsins um innlánstryggingakerfi.

Þessar bollaleggingar um, að ekki sé hægt að útiloka slíkan dóm, eru ekki ýkja trúverðugar, þvert gegn því sem vitað er um öll lög og reglur um þetta mál. Ertu lögfræðingarnir að gera því skóna, að framið verði dómsmorð á íslenzku þjóðinni?

• Lögfræðingarnir telja mögulegt að kröfur Breta og Hollendinga verði teknar til greina fyrir dómstólum að því er varðar lágmarksinnistæðutryggingu hvers innistæðueigenda, það er rúmlega 20 þúsund evrur. En þeir telja einnig mögulegt að sú niðurstaða fáist, að kröfur Breta og Hollendinga verði ekki teknar til greina. „Af framangreindu leiðir, að kostirnir við að halda málaferlum til streitu eru helstir þeir, að við það fæst lögfræðileg úrlausn sem hugsanlega hefði þau áhrif að íslenska ríkið þyrfti ekki að greiða. Ókostirnir eru aftur á móti þeir, að málið gæti tapast sem myndi að öllum líkindum setja Ísland í verri samningsstöðu en nú er fyrir hendi og gæti leitt til óhagstæðari niðurstöðu. (Mbl.is.)

Þetta síðastefnda var líka sagt í kringum allt brölltið með Icesave-I og II. Icesave-hetjurnar Svavar, Indriði og Steingrímur hömruðu á þessum hræðsluáróðri. En hvað er komið í ljós nú? Tókuð þið eftir því í mati InDefence-hópsins að "þessi kostnaður verði að hámarki um 140 milljarðar, tapist málið algjörlega og Ísland dæmt til að tryggja allar innistæður í Icesave að fullu" (sjá hér hjá Friðrik Hansen Guðmundssyni? – en sami maður sagði í gær í annarri ágætri grein (Umsögn Seðlabankans um Icesave 3 gagnslaust plagg):

• Er það þannig að ef við töpum málinu algjörlega fyrir dómstólum þá verður kostnaðurinn sem fellur á þjóðina amt margfalt lægri en ef við hefðum samþykkt Icesave 2? Dr. Jón Daníelsson sýnir í þessari grein fram á að 507 milljarðar hefðu fallið á þjóðina hefði hún samþykkt Icesave 2.
• Er dómstólaleiðin þá ekki mjög fýsileg leið? ...

Þannig eru menn enn að benda á allt aðrar leiðir í málinu en Bretavinirnir í Stjórnarráðinu.

Jón Valur Jensson. 

Í VINNSLU, nánar á eftir!  

 

Skiptar skoðanir lögfræðinga um Icesave

Icesave-síbrotamenn, erlendir sem innlendir, halda áfram að þjarma að íslenzku þjóðinni

"Fjármálaráðuneytið áætlar að ríkissjóður þurfi að greiða 58,9 milljarða vegna Icesave fram til ársins 2016, þar af 26,1 milljarð á þessu ári og 10,4 á næsta ári."

Við þökkum ekki fyrir okkur! En gott er að upplýst sé um svikræði stjórnvalda, ágætt að hafa þetta í huga þegar fólk efnir enn til fjöldamótmæla mánudaginn 17. þessa mánaðar. Upplýsingarnar hér efst komu fram í umbeðinni umsögn fjármálaráðuneytisins til fjárlaganefndar. Greinilega eru forsendur fjárlaga þessa árs brostnar.

Í umsögn ráðuneytisins er sízt verið að bæta neinu við það mat, sem sett var fram í byrjun, þegar Icesave-III-samningurinn komst á netið (sjá tengla í þessari grein), því að í mati ráðuneytisins er ekki einu sinni tekið tillit til þess, sem fram er komið í fréttum, að mat stjórnvalda í desember sl., 47 milljarðar, var vanmat um a.m.k. 10 milljarða króna. Samt er hér enn verið að reikna með 47 milljörðum!

Svo er þess enn að geta, að tilgátur um væntanlegt söluverð á Iceland-keðjunni, sem er í eigu þrotabús Landsbankans, eru enn á getgátustigi og ekkert á þeim byggjandi.

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson lagði réttilega áherzlu á það í Kryddsíldinni á gamlársdag, að rangt væri að flýta þessu máli nú, enda eigi margt eftir að koma í ljós í þessum eignamálum bankans, ennfremur vegna þess að réttaróvissa um sum þeirra hverfur ekki fyrr en að útkljáðum nokkrum málum sem bíða dóms í sumar.

Ekki er nóg með, að óvissa ríki vegna þessa, heldur eykst hún enn með gengisóvissu, en gengi krónunnar gæti hæglega sigið eða hrunið, m.a. vegna afléttingar gjaldeyrishaftanna, og það gæti stórhækkað heildargreiðslur TIF (Tryggingasjóðs innstæðueigenda og fjárfesta), sem krafizt er (ólöglega) að ríkið ábyrgist – gæti jafnvel aukið þær um hundruð milljarða, eins og fram kom strax í desember með útreikningum stærðfræðings, sem birtir voru í Morgunblaðinu.

Áætlanir fjármálaráðuneytisins um greiðslur til Breta og Hollendinga koma hér fram í þessum texta í formlegri umsögn þess:

Að því gefnu að forsendur fyrir mati samninganefndarinnar gangi eftir er gert ráð fyrir að heildargreiðslur úr ríkissjóði til tryggingasjóðsins fram til ársins 2016 verði rúmir 47 mia. [milljarða] kr. Því til viðbótar er 3 mia. kr. greiðsla vegna útlagðs kostnaðar Breta og Hollendinga við útgreiðslur til innstæðueigenda á sínum tíma [vel smurt á "þjónustu" sem við báðum ekki um! – innsk. jvj.], en samið var um tiltekna hlutdeild í þeim kostnaði. Gert er ráð fyrir að ríkissjóður þurfi að leggja TIF til 26,1 mia.kr. á árinu 2011, þar af 9 mia.kr. vegna áranna 2009–2010 umfram þá 20 mia.kr. sem sjóðurinn sjálfur getur staðið undir og 17,1 mia.kr. vegna vaxtagreiðslna á þessu ári. Áætlanir gera ráð fyrir að greiðslur áranna 2011–2016 verði eftirfarandi:

• 2011:  26,1 mia.kr.
  
• 2012:  10,4 mia.kr.
  
• 2013:  8,6 mia.kr.
  
• 2014:  7,0 mia.kr.
  
• 2015:  5,0 mia.kr.
  
• 2016:  1,8 mia.kr.
  
• Alls: 58,9 mia.kr.

Eins og áður segir, er strax vanreiknað þarna um 10 milljarða höfuðstól í byrjun. Miðað við þessar forsendur gæti upphæðin farið í 70 milljarða króna, nema hlutir bregðist í mati á eignasafninu, eins og auðveldlega getur gerzt, sem og vegna gengissigs/gengisfalls.

Þetta er í ætt við rússneska rúllettu að taka þá áhættu, þvert gegn evrópskum og íslenzkum lögum og skyldum okkar, að skrifa upp á þennan samning, sem enn ber hin fyrri merki um krumluförin eftir ofbeldisvön nýlenduveldi. Meðal annars er þar gerð krafa um ólöglega (margfaldlega of háa) vexti, sem standast ekki EES-jafnræðisreglur. Verður um það fjallað í sérstakri grein hér á morgun.

Og lesið þetta í frétt Mbl.is:

• Í fjárlögum sem samþykkt voru í desember er ekki gert ráð fyrir neinum greiðslum vegna Icesave. Fjármálaráðuneytið segir að ástæðan sé sú að Alþingi sé ekki búið að afgreiða málið. Verði Icesave-samningarnir samþykktir á Alþingi þurfi að leita heimildar Alþingis að greiða það sem fellur á ríkissjóð. Fjármálaráðuneytið segir að vegna undirbúnings fjárlagafrumvarps vegna ársins 2012 verði fjögurra ára áætlun í ríkisfjármálum endurskoðuð með tilliti til Icesave-skuldbindinganna.

Fjögurra ára áætlun Steingríms J. Sigfússonar verður þá ekki mikið meira til að byggja á en fimm ára áætlanir í Sovétinu í gamla daga.

Svo bendi ég lesendum á nýbirta grein Lofts Þorsteinssonar á þessum sama vef: Icesave-blekkingar og meiri Icesave-blekkingar.

Jón Valur Jensson. 

Umsögn fjármálaráðuneytisins um Icesave

Greiða þarf 26,1 milljarð vegna Icesave í ár

Hver sagði þetta?

• Í tilviki Icesave er vart hægt að færa lagaleg rök fyrir ríkisábyrgð og alls ekki á grundvelli sanngirni. Blessum íslensku þjóðina sem gerði uppreisn í þjóðaratkvæðagreiðslu í mars s.l. gegn því að að verða sett í skuldafangelsi vegna heimsku hins gjaldþrota Landsbanka. Bretar og Hollendingar halda Íslendingum í gíslingu [með Icesave-3] þar til skuldin er greidd. Þetta er leitt, því það ýtir undir núverandi tísku að leggja bönkum til ótakmarkaðar ríkisábyrgðir.

Hvar voru öll þessi ummæli? Jú, í leiðara Financial Times 15. desember sl., en hann fjallaði um Icesave-málið.

Eftirfarandi grein af Vísisbloggi undirritaðs 15. des. sl. virðist vera full þörf á að endurbirta, ekki sízt fyrir stjórnmálastéttina og alla þá fjölmiðlamenn, henni háða, sem ólæsir virðast á grundvallarstaðreyndir þessa máls. En heimsblaðið í Lundúnum hefur ítrekað tekið málstað Íslendinga, þótt okkar eigin Icesave-stjórnvöld geri það ekki!

Greinin getur ennfremur hjálpað þeim mikla meirihluta manna, sem ekki þekkja Icesave-III-samninginn nýja og hafa því ekki myndað sér skoðun á honum.

Icesave-3 var birtur á netinu í nótt. Financial Times tekur málstað Íslendinga

„Blessum íslensku þjóðina sem gerði uppreisn í þjóðaratkvæðagreiðslu í mars s.l. gegn því að að verða sett í skuldafangelsi vegna heimsku hins gjaldþrota Landsbanka," segir í leiðara Financial Times í dag og fjallar þar um Icesave-málið.

Fyrst skal þess þó getið, að hópur sem kallar sig Samtök áhugafólks um opna stjórnsýslu hlóð í nótt pdf-afritum af Icesave3-samningnum á vefsíðuna www.icesave3.wordpress.com, og þar má nálgast skjölin, sjá einnig (með þeim sundurliðuðum) á vefsíðu Þjóðarheiðurs – samtaka gegn Icesave.

En lítum aftur á endursögn Vísis.is á leiðaranum í FT:

• Í leiðaranum segir að engin ágreiningur sé um að tryggingarsjóður innistæðna á Íslandi er ábyrgur fyrir Icesave-innlögnum í Bretlandi og Hollandi. Sjóðurinn hafi hinsvegar reynst algerlega ófær um að ráða við fall eins af stórum bönkunum á Íslandi, hvað þá þeirra allra þriggja. Deilan sé um hvort ríkissjóður Íslands eigi að borga reikninginn sem tryggingarsjóðurinn geti ekki. Bretar og Hollendingar krefjist ríkisábyrgðar á endurgreiðslum á innistæðunum sem skoluðust niður með falli Landsbankans.
• Í leiðaranum er síðan fjallað um hið nýja samkomulag í Icesave-deilunni sem er mun betra fyrir Íslendinga en sá samningur sem þjóðin hafnaði í mars s.l. Eftir sem áður muni Bretar og Hollendingar halda Íslendingum í gíslingu þar til skuldin er greidd.
• Financial Times telur þetta leitt, því það ýtir undir núverandi tísku um að leggja bönkum til ótakmarkaðar ríkisábyrgðir. Í tilviki Icesave er vart hægt að færa lagaleg rök fyrir ríkisábyrgð og alls ekki á grundvelli sanngirni. Bresk og hollensk stjórnvöld myndu aldrei endurgreiða kröfur erlendra innistæðueigenda sem næmu þriðjungi af landsframleiðslu þeirra, færi svo að einn af stóru bönkunum í löndunum tveimur yrði gjaldþrota. (Feitletrun JVJ.)

Þá segir í leiðaranum "að kannski sé það best fyrir Íslendinga að samþykkja hinn nýja Icesave-samning, í ljósi þeirra bolabragða sem þeir hafa mátt sæta, hversu ófullnægjandi sem hann er."

Það er ekki nýtt, að Financial Times tali þarna um "bolabrögð" af hendi Bretastjórnar (sem incidentally var kölluð Jón boli í gamla daga), því að eins talaði þetta virta blað um sama mál fyrir tíu mánuðum, sbr. þetta rapport mitt á mínu enska vefsetri: The Bullying Brown.

„Íslendingar eiga betra skilið en þeir fengu," segir í leiðaranum, sem nánar er rakinn hér á Vísir.is: Leiðari FT: Blessum íslensku þjóðina. En mikið er það gott, að ýmsir eru að sansast. Okkur skjátlaðist, segir gamli Icesave-sinninn Guðmundur Andri Thorsson og á við þann minnihluta landsmanna sem vildi "ljúka Icesave." Jafnvel Steingrímur J. var með afar fréttnæma yfirlýsingu í gær, sem virðist hafa farið fyrir ofan garð og neðan hjá vandlega þjálfuðum Rúvurum.

En ekki gera Bretar það endasleppt við okkur: Bretar og ESB á barmi viðskiptastríðs við Ísland og Færeyjar, þetta er ein nýjasta fréttin á Vísir.is, en þarna er verið að segja frá fréttaflutningi The Independent, en ESB vill að Bretar og Norðmenn hirði 90% alls makrílafla í NA-Atlantshafi á næsta ári.

Stundum er gott að rifja upp gamla hluti. Þó er þessi grein aðeins fjögurra vikna gömul. En glæný grein birtist svo heldur seinna í kvöld.

Jón Valur Jensson.

Hörð gagnrýni í áliti InDefence-hópsins á Icesave-III-samning og frumvarp: samþykkir þetta EKKI, eins og það liggur fyrir

InDefence hefur sent fjárlaganefnd umsögn um Icesave-III. Álitið er rangtúlkað af Rúv. Sannarlega það rétt kröfuáherzla InDefence að tryggt verði "að ísl. tryggingasjóðurinn fái forgangsrétt til eigna úr þrotabúi Landsbankans," en þetta er bara ein af fleiri kröfum hópsins og felur þar að auki ekki í sér neina viðurkenningu á greiðsluskyldu íslenzka ríkisins og almennings, enda er TIF (Tryggingasjóður innstæðueigenda og fjárfesta) einn lögaðili og ríkið annar; ríkið ber enga ábyrgð á Icesave og hefur aldrei gert – jafnvel heimild, sem meirihluti Alþingis gaf (með rangindum og stjórnarskrárbroti) fjármálaráðherranum Steingrími til að gefa út með undirskrift sinni ríkisábyrgð á Icesave, í lok ágúst 2009, gat hann ekki nýtt sér, vegna þess að skilmáli hennar var sá, að Bretar og Hollendingar samþykktu fyrirvara þeirra ólaga – en sem betur fer gerðu þeir það ekki, getum við sagt nú!

Villandi fréttaflutningur Rúv, sem kynnir álitið með þeim fyrstum orðum, að InDefence álíti Icesacve-III-samninginn "betri" en hina fyrri, kemur ekki neinum á óvart, sem fylgzt hafa með ötulli Bretavinnu á þeim bænum síðustu misserin. Ótal álitsgjafa hafa þeir t.d. fengið til að mæla með Icesave-I (Svavars-samningnum sem og fyrirvaralögunum), Icesave-II (ársloka-ólögunum 2009, þeim sem þjóðin felldi 6. marz 2010, með mestu hneisu fyrir ábyrgðarmenn þess samnings) og Icesave-III, en ALDREI virt okkur viðlits í Þjóðarheiðri, 80 manna samtökum, sem eru fulltrúar eindregnustu réttindasjónarmiða Íslendinga og eru þau einu sem eru 100% sammála meirihluta þjóðarinnar í þessu máli!

 Á fréttartenglinum hér fyrir neðan geta lesendur séð og stækkað myndina af InDefence-mönnum.

 

Það er samt ótrúlegt að upplifa það við krufningu á 18-fréttum sjálfs Ríkisútvarpsins, að þar sé enn reynt að sjanghaja álitsgerðir þjóðhollra manna í þágu stjórnvalda – að rangfæra þær í þá átt, að gefið sé í skyn, að þær feli fyrst og fremst í sér samþykki við nýgerðum svikasamningum. Álit InDefence-hópsins felur það alls ekki í sér, eins og sést af því, að ef eftir því yrði farið, gæti greiðsla ríkisins hugsanlega orðið engin, vegna þess að forgangsréttur TIF til eignasafnsins myndi e.t.v. duga til að borga upp allar kröfur til TIF. Þá væri jafnframt engin pressa lengur á íslenzka ríkið að ábyrgjast greiðslur TIF, enda var það aldrei í samræmi við íslenzk né evrópsk lög um málið.

En víkjum nú huganum frá Rúvinu, vinnubrögðin þar eru ekki svo uppörvandi.

Lesið þetta í Mbl.is-fréttinni um álit InDefence-manna:

• Í umsögninni um nýja samninginn, sem gerður var nú í desember, segir að hann feli í sér ýmsar úrbætur frá fyrri samningi. Helstu áhættu- og óvissuþættir séu þó enn til staðar frá fyrri samningum. Einnig verði að hafa í huga að lögmæt greiðsluskylda að baki kröfunum sé ekki fyrir hendi. (Leturbr. Þjh.)

Þeir hnykkja sem sé á þessu grundvallaratriði, að greiðsluskyldan er engin! Þá taka þeir eftirfarandi fram (eins og við höfum líka gert ítrekað hér á vef Þjóðarheiðurs síðan í desember; leturbr. jvj):

• Helstu áhættuþættirnir lúti að gengisáhættu og áhættu á matsverði eigna þrotabús Landsbanka Íslands, þótt óvissa um virði eigna Landsbankans sé minni en áður. Auk þeirrar áhættu viti enginn raunverulega á þessu stigi hve langt sé í að greiðslur inn á höfuðstól skuldarinnar hefjist.

Lesum áfram (leturbr. jvj):

• Þá segir InDefence, að við meðferð fjárlaganefndar á fyrirliggjandi frumvarpi sé algjört grundvallaratriði að farið verði ýtarlega ofan í álit starfshóps fjárlaganefndar undir forystu Stefáns Más Stefánssonar lagaprófessors. Komi í ljós að áhættan sé viðunandi við að láta reyna á það grundvallaratriði hvort greiðsluskylda íslenskra skattgreiðenda á tugum milljarða sé yfirleitt fyrir hendi áður en sú greiðsluskylda er samþykkt með samningi, eigi það að vera fyrsti kostur íslenskra stjórnvalda að láta reyna á lögmæti krafnanna.

Ekki verður sagt að þetta hafi beinlínis verið óvönduð vinnubrögð hjá InDefence, en hitt er þá seinheppni og raunar stórundarlegt, ef hinn sami Stefán Már Stefánsson hefur nú snúið við blaðinu, eins og einhverjum gæti dottið í hug við að hlusta á fréttir í kvöld. Hneykslandi frétt Rúv kl. 18 er reyndar hér á vefnum með grófri yfirskrift starfsmanna útvarpsins: Nýr Icesave samningur betri (sic!!!), og þar er ekki aðeins sagt og skrökvað af áliti InDefence, heldur einnig birt þetta um álit fjögurra lögfræðinga, sem einnig var í fréttum kl. 18:

• Fjárlaganefnd bað fjóra lögfræðinga, Stefán Má Stefánsson lagaprófessor, Stefán Geir Þórisson hæstaréttarlögmann, Dóru Guðmundsdóttur sérfræðing í Evrópurétti og Benedikt Bogason héraðsdómara, að skila áhættumati, færi Icesave-deilan fyrir EFTA-dómstólinn – samkvæmt heimildum fréttastofu telur þessi hópur vafa leika á um hvort greiðsluskylda sé fyrir hendi, en jafnframt að ekkert meini Alþingi að taka ákvörðun um Icesave-samninginn. Hópurinn telur einnig að áhættan af því að fara með málið fyrir dóm sé of mikil, skárri kostur væri að semja. 

Getur verið, að Stefán Már Stefánsson álíti, að dómsmáls-kostirnir standi nú hallari fæti vegna þess, að Steingrímur J. Sigfússon sveikst um að senda ESA rökstutt álit og höfnun á gagnrýni þeirrar Eftirlitsstofnunar EFTA? Getur verið, að hann taki of mikið þann pól í hæðina, að málið yrði að fara fyrir EFTA-dómstólinn? Ljóst er, að ef við neitum að greiða penný eða evrucent (enda orðið fyrir nægum skaða nú þegar af öllu þessu þrúgandi "samninga"-þófi), þá geta Bretar ekki dregið okkur nauðuga fyrir EFTA-dómstólinn, þeir yrðu að sækja málið hér. Ef þeir reyna að áfrýja því til erlends dómstóls, sem við vitum nú þegar að er hlutdrægur gegn okkur í málinu, þvert gegn lögum ESB, þá getum við gert eins og í landhelgismálinu, þegar ríkistjórn Íslands neitaði að láta fara með það mál fyrir alþjóðadómstólinn í Haag. Það er auðvelt að réttlæta með þjóðarhagsmunum; fyrir því er alþjóðleg lagahefð.

Í framhaldi af fyrrgreindu í Mbl.is-fréttinni segir þar:

• Sé það mat starfshópsins [þ.e. starfshóps fjárlaganefndar undir forystu Stefáns Más Stefánssonar lagaprófessors] að áhætta af dómsmáli sé mikil og feli í sér verulega skerðingu á hagsmunum þjóðarinnar, megi mæta stærstu áhættuþáttum samningsins með þeirri breytingu, að hann kveði á um að íslenski innistæðutryggingasjóðurinn hafi forgangsrétt til eigna úr þrotabúi Landsbankans. [Sbr. efst hér í þessu bloggi, jvj.]

Og bætt er við orðrétt í áliti InDefence:

• „Hér er um að ræða réttmæta og eðlilega breytingu á fyrirliggjandi samningsdrögum, sem felur ekkert annað í sér en að samningsaðilar fari að gildandi lögum og skráðum leikreglum evrópsku innstæðutilskipunarinnar sem allt Icesave-málið byggir á. Þetta á að vera krafa íslenskra stjórnvalda ef gera á samning án þess að skorið sé úr um lögmæti greiðsluskyldunnar."

Svo ber að vekja athygli á því, að í áðurnefndum hópi lögfræðinga hefur Stefán Már sennilega verið milli steins og sleggju. Meðal þeirra fjögurra var Stefán Geir Þórisson hrl., sem þegar hafði gert sig að ómerkingi í þessu máli með "lögfræðiáliti" dags. 8. nóvember 2008, varðandi ábyrgð vegna Icesave-reikninga Landsbanka Íslands í Bretlandi og Hollandi. Álitið er reyndar horfið á tveimur stöðum, þar sem það var að finna á neti stjórnvalda, "líklega til að geta endurnýtt Stefán Geir," eins og segir í bréfi nú í kvöld til undirritaðs, þar sem þetta eru lokaorðin: "Það er skömm að því að hann skuli koma nú með álit um hvað Icesave-samningarnir eru góðir !"

Eftirfarandi atriði (inndregið hér fyrir neðan) í áliti InDefence er býsna skondið að skoða fyrir þá, sem endalaust leyfa sér að fullyrða, að neitun og jafnvel tafir á því að semja um Icesave-gerviskuldina leiði til þess, að lánshæfismat íslenzkra fyrirtækja minnki eða að þau fái jafnvel ekki lán! (undirritaður var fyrir skemmstu að svara rugli um það HÉR á ágætri vefsíðu Friðriks Hansen Guðmundssonar):

• InDefence-hópurinn leggur jafnframt á það áherslu að áður en núverandi samningsdrög um Icesave verði afgreidd af Alþingi verði þau borin undir lánsmatshæfisfyrirtækin, til að full vissa fáist um það fyrirfram að lánshæfismat Íslands muni ekki lækka verði samningsdrögin staðfest.

Endilega lesum öll þessa nýju umsögn InDefence til Alþingis, hún er heilar 65 blaðsíður vergar! Mjög fróðlegt er að "blaða" í henni á netinu, og þar er fjöldi gagnrýnisþátta sem beinast að stjórnvöldum lýðveldisins Íslands. 

Þið megið búast við fleiri greinum um þetta álit InDefence, þegar við höfum komizt yfir að lesa það í heild.

Jón Valur Jensson. 

Fái forgangsrétt til eigna Landsbanka

Leiðin út úr vandanum: "... Í fjórða lagi þarf að tilkynna Bretum og Hollendingum að ríkið muni ekki greiða Icesave-skuld þrotabús Landsbankans ..."

Hafið þið lesið jafn-þrumugóða greiningu í örstuttu máli á ríkisfjármálum og efnahagsástandi Íslands og þessa hér á eftir? Þar er með djörfum hætti tekið á megin-vanda og -verkefnum lýðveldisins og ekki hikað við að leggja öxina að rót hinna sýktustu trjáa í garði okkar. –Ég fagna því að geta birt þessa snjöllu grein hér á síðu Þjóðarheiðurs – samtaka gegn Icesave. –JVJ.

Leiðin út úr vandanum

Pistill [Morgunblaðið, 4. janúar 2011]

  Ívar Páll Jónsson, viðskiptablaðamaður á Mbl.

 

Sá sem þetta ritar hefur hér á þessum vettvangi reynt að benda á þau vandamál sem að þjóðarbúinu steðja. Mikil skuldasöfnun ríkissjóðs, gjaldeyrishöft sem koma í veg fyrir að hagkerfið lagi sig að aðstæðum, ábyrgð ríkissjóðs á krónueignum erlendra aðila á Íslandi, skuldir þjóðarbúsins í erlendri mynt sem ekki er til gjaldeyrir til að standa straum af, skortur á erlendri fjárfestingu vegna stjórnmálaóvissu og hafta; allt eru þetta aðkallandi vandamál sem núverandi stjórnvöld virðast ekki ráða við.

    

Til þess að finna varanlegar lausnir þarf að grípa til róttækra og sársaukafullra aðgerða. Í fyrsta lagi þarf að gera upp við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn og segja upp samvinnunni við sjóðinn. Seðlabankinn skuldar honum 140 milljarða króna í gjaldeyri. Þessa fjárhæð þarf að reiða af hendi og einnig gera upp við erlend ríki. Hætt er við að gjaldeyrir Seðlabankans fari langleiðina með að klárast við þetta útflæði.

Í annan stað þarf að afnema gjaldeyrishöftin í einu vetfangi, um leið og ríkið neitar að nota gjaldeyrisforðann til að bjarga erlendum krónueigendum. Líklega yrði þetta til þess að gengi krónunnar lækkaði umtalsvert, með tilheyrandi verðbólguskoti og hækkun erlendra lána. Það er sársauki sem við verðum að þola. Ef bankarnir þola ekki afnám haftanna verða þeir að fara á hausinn, sem myndi þýða að fjölmargir töpuðu innistæðum.

Í þriðja lagi þarf að leita nauðasamninga hjá öðrum erlendum lánardrottnum íslenska ríkisins – einkaaðilum sem eiga skuldabréf á ríkið – og gera þeim ljóst að ekki sé til fé til endurgreiðslu samkvæmt skilmálum.

Í fjórða lagi þarf að tilkynna Bretum og Hollendingum að ríkið muni ekki greiða Icesave-skuld þrotabús Landsbankans. Ef þeir telji sig eiga kröfu á íslenska ríkið geti þeir leitað réttar síns fyrir íslenskum dómstólum.

Í fimmta lagi þarf að vinda almennilega ofan af hallarekstri ríkissjóðs, því skuldir ríkisins eru nú 109% af landsframleiðslu. Hætt er við því að vaxtagreiðslur verði ríkissjóði ofviða, hækki vextir svo nokkru nemi. Lækka þarf skatta og hefja alvöru niðurskurð, þrátt fyrir þrýsting sérhagsmunahópa.

Víst væru ofangreindar aðgerðir harkalegar. Grundvallarhugsunin á bakvið þær er hins vegar sú, að með öllu er óréttlætanlegt að láta skattgreiðendur standa straum af óráðsíu einkaaðila. Þeir, sem skuldsetja sig of mikið í erlendri mynt, verða að gjalda þess með því að verða gjaldþrota. Með höftunum höldum við gengi krónunnar óeðlilega háu og flytjum meira inn og minna út en ella. Skuldasöfnunin heldur áfram, og eftir því sem við bíðum lengur verður höggið þyngra sem við þurfum óhjákvæmilega að taka á okkur.

Ef við förum þessa leið fullyrði ég að við yrðum skotfljót að ná okkur á strik á ný. Fjárfesting myndi snaraukast, útflutningur (í krónum talið) sömuleiðis og lífskjör yrðu betri á Íslandi en víðast annars staðar.

[e-mail]

 

Ívar Páll Jónsson

Ólína Þorvarðardóttir talar gegn sannleikanum, ekki í fyrsta, en vonandi síðasta sinn

"Nú er öllum [sic!!!] orðið það ljóst að það borgar sig að semja sig í gegnum þetta," sagði Ólína Þorvarðardóttir í lok þáttar á Bylgjunni rétt fyrir hádegið, hélt þannig áfram að skrökva freklega um Icesave-málið. Lilja Mósesdóttir vill hins vegar fara vel yfir málið, ekki gefa sér það fyrir fram, að semja eigi (með augljósri sneið til Samfylkingar), heldur skoða framlagðan samning vandlega, án þess að gefa sér hver niðurstaðan af þeirri athugun verður.

En meirihluti þjóðarinnar hefur þegar gert upp við sig, að við eigum EKKERT að borga til Breta og Hollendinga vegna Icesave-reikninga Landsbankans:

59,4% aðspurðra sögðu í skoðanakönnun, að Íslendingar ættu alls ekki að ábyrgjast greiðslur til innstæðueigenda hjá Landsbanka Íslands (Icesave) í Bretlandi og Hollandi. 37,3% sögðu, að Íslendingar ættu að ábyrgjast greiðslurnar að hluta til, og 3,3% sögðu, að Íslendingar ættu að ábyrgjast greiðslur til innstæðueigendanna að fullu.

Frá þessari könnun MMR (Markaðs- og miðlarannsókna) segir nánar HÉR í pdf-skjali, en hún fór fram 3.–5. marz 2010 og var birt 8. marz, svarfjöldi: 932 einstaklingar. Sjá nánar hér: Hartnær 60% aðspurðra segja: Við viðurkennum alls enga ábyrgð Íslendinga á Icesave-greiðslum til Bretlands og Hollands! Þessi niðurstaða kom í raun ekki á óvart, eftir hin afgerandi glæsilegu úrslit þjóðaratkvæðagreiðslunnar um Icesave-II-ólögin tveimur dögum fyrr, 6. marz.

En Bretavinnumenn eins og Ólína Þorvarðardóttir halda áfram að berja höfði við steininn. Við skulum vona, að hún og aðrir fái ekki heilahristing af því linnulausa framferði sínu! Við ættum virkilega að vona, að þessum múlbundnu Icesave-sinnum auðnist að taka sinnaskiptum – að senn fari vanhelg samstaðan í stjórnarflokkunum um þetta óþrifamál Steingríms og Jóhönnu að bresta.

Og hættu að skrökva, Ólína Þorvarðardóttir, þetta var einum of augljóst!

Jón Valur Jensson. 

Staðfesta alls þorra þjóðarinnar – sem fylgja þarf eftir

Það er tímabært að rifja hér upp ágæta yfirlýsingu, sem Þjóðarheiður sendi frá sér eftir þjóðaratkvæðið 6. marz 2010.

 

 

Þjóðarheiður – samtök gegn Icesave óskar Íslendingum til hamingju með úrslit þjóðaratkvæðisins.

1.   Þau úrslit, þar sem 98,1% þeirra, sem tóku afstöðu, sögðu NEI við Icesave-lögunum frá 30.desember, eru merkur atburður í sögu þjóðarinnar. Því ber að fagna að svo afgerandi meirihluti lét andstöðu sína í ljós. Það er mikilvægur áfangi í varnarbaráttu almennings gegn yfirgangi erlendra ríkja.

2.   Um leið og samtökin gleðjast yfir staðfestu meirihluta þjóðarinnar, fordæma þau stjórnvöld fyrir linkind gagnvart erlendri ásælni. Ríkisstjórnin hefur gerst sek um þau afglöp að láta undir höfuð leggjast að tala máli okkar, og hún hefur ekki komið þjóðinni til varnar gegn kúgun annarra ríkja.

3.   Þjóðaratkvæðagreiðslan var nýtt upphaf að baráttu meirihluta Íslendinga fyrir algerri höfnun á kröfum Bretlands og Hollands. Þessi árangur hefði ekki náðst án baráttu hins þögla meirihluta, sem sýndi styrk sinn á þessum merka degi, 6. marz 2010.

4.   Réttur almennings til að hafna ólögmætum álögum hefur nú verið staðfestur. Þrautseig þjóð, sem stendur bjargföst á lagalegum grundvallaratriðum og heldur þeim fram af rökvísi, verður ekki sigruð.Jón Sigurðsson forseti hefði verið hreykinn af þjóð sinni á þessum tímamótum.

5.   Sérstakar þakkir hlýtur forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, sem sannaði að fullveldi þjóðarinnar er í höndum hennar sjálfrar og kom í veg fyrir að Ísland yrði gert að skattlandi tveggja gamalla nýlenduvelda. Með þjóðaratkvæðinu var stjórnarskrá lýðveldisins heiðruð. Framvegis þarf að koma í veg fyrir að ólýðræðislegu þingræði verði flaggað sem eðlilegu stjórnarfari á Íslandi. Lýðræðið á sér þann grundvöll að fullveldið er hjá þjóðinni. Það mun ekki verða látið af hendi.

6.   Þjóðarheiður hafnar alfarið gjaldskyldu ríkisins vegna Icesave-reikninga Landsbankans. Þar skiptir engu hve langt ráðamenn okkar voru reiðubúnir að ganga, þvert á móti ákvæðum stjórnarskrárinnar, til að láta ríkissjóð borga gríðarlegar fjárfúlgur vegna máls þessa á fyrri stigum þess, undir óbilgjörnum þrýstingi frá ríkjum sem notuðu sér neyð landsins til að beygja ráðamenn okkar til hlýðni.

7.   Nú skiptir mestu að hvika hvergi frá rétti okkar og lagalegri stöðu. Samtökin Þjóðarheiður standa eitilhörð gegn öllum samningaumleitunum við Breta og Hollendinga vegna hinnar ólögvörðu kröfu þeirra að veitt verði ríkisábyrgð vegna erlendra skulda banka í einkaeigu.

8.   Allar samningaviðræður ríkisins við Bretland og Holland eru misráðnar og hafa leitt til langvarandi deilna og reiptogs sem hefur sett Alþingi Íslendinga í gíslingu, á sama tíma og fjölskyldur og atvinnuvegir glíma við mestu efnahagskreppu síðari áratuga.

9.   Samkvæmt skoðanakönnun, sem MMR gerði og var birt 8. marz, telja um 60% landsmanna að Íslendingum beri alls ekki að ábyrgjast kröfur Bretlands og Hollands. Heilbrigð skynsemi segir okkur að almenningur í þessu landi hafi engar skyldur til að greiða himinháar kröfur frá ríkissjóðum 250 sinnum stærri þjóða. Það eru tryggingasjóðir og bankar í þessum löndum sem bera ábyrgð á umræddum kostnaði með iðgjöldum sínum. Kröfugerð Bretlands og Hollands á okkar hendur er hrein fjárkúgun.

10.  Lög nr. 96 frá 28. ágúst 2009 gefa Bretum og Hollendingum færi á því að skuldsetja lýðveldið vegna Icesave með því að þeir fallist á þá fyrirvara sem settir eru í lögunum. Því er brýnt að umrædd lög verði felld úr gildi. Ríkisábyrgð á Icesave-skuld Landsbankans samræmist hvorki stjórnarskrá, evrópskum lögum, þjóðarhag né almennu réttlæti.Þjóðarheiður krefst þess að lög nr. 96/2009 verði afnumin og Alþingi fari þannig að þjóðarvilja.

Lilja Mósesdóttir: Icesave-III fari í þjóðaratkvæðagreiðslu, ef ekki verði mikill meirihluti Alþingis meðmæltur frumvarpinu

Þetta kom fram í viðtali Sigga storms við hana á Útvarpi Sögu í morgun. Lilja telur útlit fyrir, að meirihlutinn geti orðið verulegur á þingi. Hún segir vaxtakjörin t.d. "betri", en þó sé ýmislegt óöruggt og áhættusamt við Icesave-III-samningnum. Tiltók hún sérstaklega þetta: að íslenzki tryggingasjóðurinn (TIF) hafi þar ekki forgang að eignum þrotabús Landsbankans. Ef hann hefði það, þá væri ekki eins mikil áhætta fólgin í honum.

Sigurður bað hana að setja þetta fram á auðskilinn hátt. Hún sagði þá, að kröfurnar á þrotabúið megi flokka í þrennt:

1. kröfu frá hinum íslenzka Tryggingasjóði innstæðueigenda og fjárfesta,
2. kröfu frá brezka ríkinu,
3. kröfu frá hollenzka ríkinu.

Í Icesave-III-samningnum væru þessar kröfur gerðar jafnstæðar. En ef kröfur TIF fengju forgang, þá fengi hann bæði meira og fyrr greitt úr þrotabúinu.

Lilja hljómaði líkleg til að samþykkja þetta frumvarp, kannski með breytingum, en hún var mjög ákveðin í því, að ef ekki yrði drjúgur meirihluti fyrir því á þingi, þá ætti það að fara í þjóðaratkvæði eins og Icesave-II-lögin.

JVJ. 

Skúli Thoroddsen í Starfsgreinasambandinu reynir enn að misbeita áhrifum sínum

Hann var enn að mæla með Icesave í Rúv í kvöld, talaði um Icesave-3 sem "miklu betri" samning – en miklu "betri" en hvað?! – Jú, "betri" en sá samningur sem hann mælti eindregið með 5. jan. fyrir ári!!! Hann fór þá með stóryrði um forsetann, um áhrif þess, að hann beitti 26. grein stjórnarskrárinnar, gleymdi ekki að klína ýmsu á hann í leiðinni, auk þess sem hann fór með fáránlegar hræðsluáróðurs-hrakspár sem hafa EKKI rætzt!

Um þennan Icesave-III-samning sagði Skúli: "gefur von" ! – á sama tíma og fagmenn í fjármálum eru eindregið að vara við honum. Og þar að auki er hann ólögvarinn, ólöglegur og brot á stjórnarskránni!

Fjallað verður nánar um hina hraksmánarlegu spádómsgáfu Skúla í grein hér á morgun. Hefði hann verið í Stéttarfélagi stjörnuspámanna, væri löngu búið að reka hann úr félaginu.

En svona karlar hafa lengi verið í uppáhaldi hjá Ríkisútvarpinu. Af hverju skyldi það nú vera?

Jón Valur Jensson. 

Orð forsetans um Icesave-málið í áramótaávarpi. Boðar hann þjóðaratkvæðagreiðslu á ný?

Í nýársávarpi sínu sagði forseti Íslands ýmislegt um Icesave-málið. Það verður birt hér, ennfremur sú útlegging stj´rnmálafræðings í DV-vitali, að þar hafi forsetinn talað "á þann veg að hann muni boða þjóðaratkvæðagreiðslu um nýjan Icesave-samning."

En þannig talaði forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, í dag: 

• "Íslendingar lyfta grettistaki þegar við leggjumst öll á árar. Á liðnu ári sýndi þjóðin að hún getur tekið forystuna. Atkvæðagreiðslan 6. mars var afdráttarlaus vitnisburður um hve vel stjórnskipun lýðveldisins virkar þegar mest á reynir, að þjóðin er fullfær um að fara með valdið sem henni ber. Allt tókst það vel þótt ýmsir spáðu öðru."

Og seinna, í sambandi við stjórnarskrárgerð, segir hann: 

"Það er fólkið í landinu, þjóðin sjálf, sem fer með æðsta valdið."

Ennfremur:

• "Kjarni lýðræðisins er vilji fólksins. Svo einfalt er það, hvað sem líður kenningum eða visku spekinganna. Hinn eindregni þjóðarvilji hefur á örlagastundum reynst Íslendingum býsna vel ..."

Áramótaávarpið í heild, í stafrænu formi, er að finna HÉR!

Í frétt DV, FORSETI VÍS TIL AÐ BOÐA ÞJÓÐARATKVÆÐAGREIÐSLU UM ICESAVE, er viðtal við Birgi Guðmundsson, lektor í fjölmiðlafræði við Háskólann á Akureyri. Hann segir, að skilja megi nýársávarp forseta Íslands á þann veg að hann muni boða þjóðaratkvæðagreiðslu um nýjan Icesave-samning. ,,Áhersla hans á að þjóðin ráði og að lýðræðislegt umboð sé sótt til þjóðarinnar var mikil," segir Birgir í samtalinu við DV.is.

• Hann segir að miðað við hversu ríka áherslu forsetinn lagði á að lýðræðislegt umboð sé sótt til þjóðarinnar þá væri hann vís til að synja nýjum Icesave-samningi og að þjóðinn fái úrslitavald um samninginn.
• Í ávarpinu sagði forsetinn að þjóðin hefði verið fullfær um að fara með valdið sem henni bæri. Hann sagði að allir kjörnir menn, hvort sem er á Alþingi, stjórnlagaþingi eða á Bessastöðum hefðu í huga að þeir væru þjónar þjóðarinnar. ,,Það er fólkið í landinu, þjóðin sjálf, sem fer með æðsta valdið," sagði Ólafur Ragnar.

Þetta eru góð tíðindi, en samt má enginn sofna hér á verðinum. Veita þarf Alþingi allt það aðhald og andstöðu við Icesave-III-samninginn, sem við framast megnum.

JVJ tók saman. 

Gleðilegt nýtt ár, félagsmenn Þjóðarheiðurs, lesendur síðunnar og landsmenn allir!

„Tímabært að láta af illmælgi"