Fremstum allra hefði Lofti Altice Þorsteinssyni borið hæsta viðurkenning vegna Icesave-baráttunnar

Verðugur var Sigurður Hannesson, f.h. félaganna í InDefence, að fá Fálkaorðuna vegna baráttunnar gegn Icesave. Annar, ekki síður verður slíkrar viðurkenningar, var LOFTUR ALTICE ÞORSTEINSSON verkfræðingur, einn leiðtogi þessara samtaka.

Hafa ber þá í heiðri sem drengilega og af atorku hafa unnið í þágu þjóðarhags og landsmanna allra. Engan veit undirritaður hafa barizt með ötulli og upplýstari hætti fyrir hagsmuni og réttindi þjóðarinnar í Icesave-málinu en LOFT ALTICE, sem skrifaði fjölda blaðagreina (einkum í Morgunblaðið) og vefgreina um málið, byggðar á ótrúlega mikilli og vandvirkri heimildavinnu hans, ekki sízt meðal erlendra sérfræðinga, fjármálablaða, Englandsbanka, fjármálaeftirlits Hollands o.fl. stofnana, sjá m.a. nánar á https://thjodarheidur.blog.is/blog/thjodarheidur/entry/2212516/

 

Loftur var frá upphafi varaformaður Þjóðarheiðurs, samtaka gegn Icesave, og sat í framkvæmdaráði Samstöðu þjóðar gegn Icesave, sem stóð að undirskriftasöfnun á vefnum Kjósum.is gegn Buchheit-samningnum (lokahnykknum í Icesave-svikasamningunum). Barátta Lofts fór ekki sízt fram á vefsetrinu thjodarheidur.blog.is, á hans eigin bloggi altice.blog.is og (framan af) á vefnum https://samstada-thjodar.blog.is/

 

Þöggunarstefnu beitti hin rammhlutdræga Fréttastofa RÚV gegn Lofti, lokaði á að ræða við fulltrúa Þjóðarheiðurs, og jafnvel í Hádegismóum var hið gríðarlega dýrmæta vefsetur hans altice.blog.is ÞURRKAÐ ÚT!!! af ótrúlegri ófyrirleitni (með árangrinum af hans Icesave-rannsóknum), en ástæðan, sem gefin var, að eðlileg gamanmál hans á allt öðru sviði fóru fyrir brjóstið á róttækum sósíalista sem falin voru æðstu dagldeg völd á blog.is!!!

 

Loft hefði átt að heiðra að verðleikum fyrir rökvísa baráttu hans gegn Icesave-ólögunum, mörgum öðrum fremur, með Fálkaorðunni, eins og ég hvatti til, en ráðamenn tóku ekki við sér með það, meðan hans naut við, en hann lézt 26. febrúar 2018. Blessuð sé minning þessa ómetanlega landvarnarmanns.

 

Jón Valur Jensson

Fékk fálkaorðu vegna InDefence

Guðni Th. Jóhannesson beitti sér ÞVERT GEGN hagsmunum og lagalegum rétti þjóðarinnar í Icesave-málinu!

eins og undirritaður benti á með skýrum rökum í Frétta­blaðs­grein 24. júní 2016: Icesave og Guðni Th. Jóhannesson -- Sjá einnig þessa stuttu, en skýru grein í Viðskipta­blaðinu 16. maí 2016: Guðni Th. og Icesave

Vegna Icesave-borgunarstefnu sinnar var Guðni aldrei verðugur forseta­frambjóðandi. Afhjúpaður stóð hann uppi sem einn þeirra sem töldu sig kallaða til að berjast fyrir því að þjóðin yrði pínd til að borga þessa ólögvörðu kröfu gamalla nýlenduvelda.

Rök fyrir þessu hefur undirritaður fært í fyrrnefndri Fréttablaðs­grein daginn fyrir forsetakosningarnar 2016. 

Þetta ætti einfaldlega að ganga frá Guðna Th. sem frambjóðanda, stórskaða trúverðugleik hans, hvorft heldur 2016 í vanhugsuðu mótframboði við Ólaf Ragnar Grímsson og yfirhöfuð í öllum saman­burði við hann, eins og hér ljóst af orðum Guðna í Grape­vine frá Icesave-baráttu­árunum, enginn skörungur sem talaði hér:

• „I’m glad that I’m not in the Icelandic government. I wouldn’t know what to do, I wouldn’t know if I should accept this agreement or not. Guðni Thorlacius Jóhannesson.“

Um fyrsta Icesave-samninginn, sem almennt er viðurkennt að hafi verið sá vitlausasti þeirra allra, sagði Guðni Th.:

„We might not like the Icesave deal, but the alternative is much worse, and maybe this is the best we or anyone else could get. Take it or leave it, that’s the message we got. I think anyone criticizing the negotiations team for being weak are ignoring, wilfully or not, the incredibly difficult position the Icelandic authorities find themselves in.“

Þarna talar maður sem hafði kokgleypt áróðurinn og skalf af hræðslu.

Dettur nokkrum manni sem þetta les í hug að Guðni hefði sem forseti staðið með þjóðinni þegar mest lá við? Nei.

Eins og bent var á í Reykjavíkurbréfi 6.5. 2016, sagðist Guðni "þakklátur fyrir að vera ekki í ríkisstjórn sem þarf að fást við þetta stórmál."

"Mega ekki Íslendingar vera mun þakklátari fyrir það, að hann var ekki á Bessastöðum þá?" var bætt við þetta í nefndu Reykja­víkurbréfi.

Guðni náði ekki að vinna trúverðugleik meirihluta þjóðarinnar í þessu máli; hann var einn þeirra sem brugðust og mötuðu þjóðina á málflutningi sem til þess var fallinn að draga úr henni hugmóð og kjark. En Ólafur Ragnar gaf sig ekki, hann stóð eins og klettur í baráttunni.

Kotroskinn var Guðni, í krafti stuttrar ævi og engrar reynslu af því að fást við erfið og viðkvæm stjórnmál, að setja sig samt á háan hest yfir forsetann Ólaf Ragnar. Og ekki eru allir viðhlæjendur vinir. Þau pólitísku öfl, sem öttu Guðna fram 2016, tóku ekkert tillit til þeirrar áhættu sem hann var í vegna fyrri orða sinna; en hann átti að vita betur! Áhættan kom m.a. í ljós, þegar hann náði ekki nema rétt rúmum 39% atkvæða þrátt fyrir spádóma um mun meira fylgi. Sú uppljóstrun, sem fólst í grein undirritaðs í Frétta­blaðinu á Jónsmessu 2016, hefur vísast haft áhrif á ýmsa, sem þá voru á leið í kjörklefann, og ekki er ólíklegt, að undirrituðum formanni Þjóðarheiðurs, samtaka gegn Icesave, hafi þar með tekizt að minnka atkvæðafylgi Guðna niður fyrir 40 prósentin.

Augljóst var, að Guðni naut einkum stuðnings vinstri manna 2016, sem og vinstra áróðurs­apparatsins á RÚV, upphitun á framboði hans var þar í fullum gangi frá því um áramótin þar á undan, en Rúvarar höfðu nbrotið hlutleysis­reglur með umfjöllun sinni um Icesave-málið, tekið afstöðu með stjórn Steingríms og Jóhönnu og lokað á að andmæl­endur Icesave-samninga fengju að heyrast, m.a. í Speglinum á Rás 1.

Guðni hefði átt að biðjast afsökunar á skrifum sínum 1) gegn lögvörðum réttindum þjóðarinnar í Icesave-málinu og 2) gegn forseta Íslands, því að 30. des. 2015 veittist Guðni óvirðulega að Ólafi Ragnari, skrifandi þá sjálfur á launum hjá Kjarnanum, enn sem oftar í þágu fjölmiðils sem hallast að stjórn­mála­öflum vinstri stjórnarinnar. (Jafnvel sá hinn sami ofdirfsku­fulli fjáraflamaður (og frændi undirritaðs), sem varð að segja af sér gjaldkera­stöðu í Samfylkingunni, varð einnig að segja af sér sem stjórnarmaður í Kjarnanum, þar sem hann átti þó hátt í sjöttung hlutafjár, og jafnvel eftir það komu fram óskammfeilnari ósannindi hans í aflandseyjamálum. Var Kjarninn kannski meðfram fjármagnaður þaðan?)

Augljóst var, að mikið var í lagt í grein Guðna í Kjarnanum 30. des. 2015, greinin afar löng og frágangur mjög góður, og naumast hefur hann látið hana ókeypis af hendi, heldur hugsanlega þegið til hennar laun frá Kjarnanum, enda eftirspurn þaðan eftir því, sem hugsanlega gæti kastað ryki á jakkaboðung höfðingjans á Bessa­stöðum. Það væri þá að vísu leiðinleg tilviljun, ef aflandsfé var með í því að fjármagna skrif Guðna, en reyndar er það einungis aukaatriði hér og þetta aðalmálið: Stefna hans í Icesave-málinu hefur verið afhjúpuð, eins og sést hér ofar, og margir munu eiga eftir að hrista höfuðið yfir því, að hann hafi jafnvel látið sér detta í hug að fara í framboð gegn einmitt hinum sitjandi forseta, Ólafi Ragnari, bjargvætti okkar frá yfirgangi löglausra brezkra og hollenzkra kröfugerðar-stjórnvalda!

Augljóslega hafði Guðni ekki bein í nefinu í Icesave-málinu, heldur lyppaðist niður og hefði aldrei tekið afstöðu gegn 70% þingmanna til þess í staðinn að taka afstöðu með þjóðinni; en þá er hann heldur ekki verðugur embættisins.

Já, það var alla tíð frágangssök fyrir FORSETAEFNI að hafa verið í flokki þeirra sem unnu gegn þjóðarhag í þessu tilbúnings-laga­máli; sér í lagi var ankannalegt af honum að ganga fram fyrir skjöldu 2016, berja sér á brjóst og þykjast meiri þjóðskör­ungur en helzti varnarmaður okkar í því máli !

Og nú hefur Guðni, beinlínis sem forseti, haft tækifæri til þess á nýliðnu ári að bæta ráð sitt með því að taka afstöðu með aðild þjóðarinnar að ákvörðunartöku um Þriðja orkupakkann, eins og þúsundir skoruðu á hann að gera, þ.e. að vísa því máli í þjóðar­atkvæði, því að svo gríðarlegir hagsmunir almennings og fyrir­tækja liggja þar við. En það var eins og við steininn mælt að biðja Guðna að gefa þjóðinni færi á að fá að ráða um það mál. Og sjálfur hefði hann aldrei vísað Icesave-máli 70% þingmanna í þjóðar­atkvæði. Þetta er allt á eina bókina lært hjá þeim manni, sem nú hyggst bjóða sig aftur fram til æðstu valda, til 2024! 

Jón Valur Jensson.

Guðni gefur kost á sér til endurkjörs

ICESAVE-sinnar reyna enn að krafsa yfir eigin atlögur að hagsmunum og lagalegum rétti þjóðarinnar

Guðmundur Gunnarsson í Rafiðnaðarsambandinu, hinn harði ESB-innlimunarsinni, má hafa það hugfast,

1) að við hefðum aldrei lent í neinum hrellingum vegna neins Icesave-máls nema fyrir þá eina sök, að Ísland var komið inn á EES-svæðið (og gjöldum þess líka nú með afar íþyngjandi skuldbindingum orkupakkanna),

2) að EFTA-dómstóllinn úrskurðaði réttilega undir janúarlok 2013, að Íslandi var alls óskylt að borga eitt einasta penný eða evrucent vegna Icesave-máls Landsbankans, einkabanka sem ríkið bar enga ábyrgð á. En Guðmundur Gunnarsson er hér á mynd með þjóðsvikamönnum í Icesave-málinu (sem um er fjallað í grein): https://thjodarheidur.blog.is/.../thjodarh.../entry/1286385/

3) Að þrotabú Landsbankans greiddi af höfuðstól Icesaveskuldanna var bara eðlilegt og var ekki í sjálfu sér greitt af þjóð okkar. Hins vegar hafði Steingrímur J. framið það brot gegn þjóðarhag að dæla stórfé úr ríkissjóði í það þrotabú, án þess að ríkinu bæri nein skylda til þess!

4) Endanlegu vaxtakröfurnar væru enn, samkvæmt Buchheit-samningnum, að tikka inn vexti handa Bretum og Hollendingum, hefði EFTA-dómstóllinn ekki úrskurðað okkur í hag, og væri nú búið að greiða yfir 80 milljarða króna, en greiðslutímanum alls ekki lokið. ÁFRAM-hópurinn, sem Guðmundur Gunnarsson sat í ásamt m.a. Viðreisnar-manninum Benedikt Jóhannessyni, Margréti Kristmannsdóttur, Herði Torfasyni, Árna Finnssyni, Sveini Hannessyni í SA o.fl., vildi eindregið Buchheit-samninginn og agiteraði fyrir honum og náði til þess a.m.k. 20 milljónum króna (https://thjodarheidur.blog.is/.../thjodarh.../entry/1286385/) til auglýsingamennsku fyrir þessum ólögmætu Icesave-kröfum í þágu Breta og Hollendinga! Ekki kannski að undra af hálfu ESB-þjóna, eins og ýmsir þarna hafa verið, en Evrópusambandið sótti mjög hart og óvægið og margvíslega að stjórnvöldum hér til að fá okkur til að undirgangast Icesave-ólögin á öllum stigum þeirra!

Þess vegna er þessi grein Guðmundar Gunnarssonar á vef Stundarinnar einfaldlega tilraun til að moka yfir ófagra fortíð þessara aðila, meðvirkra aula með ólögvörðum kröfum æðstu valdamanna tveggja gamalla nýlenduvelda!

Helztu menn ÁFRAM-hópsins. Þarna er Guðmundur Gunnarsson lengst til vistri!

Og heilsíðu-hræðsluáróður hópsins í íslenzkum og ekki svo íslenzkum blöðum:

 

Nánari upplýsingar um hópinn fáránlega er að finna á þessari vefsíðu félagsskaparins Samstöðu þjóðar. En þar segir Loftur Altice Þorsteinsson m.a.:

• Skömmu eftir stofnun Áfram-hópsins bárust fréttir af því, að heldstu styrktaraðilar Icesave-vinanna væru Samtök fjármálafyrirtækja (SFF), Samtök atvinnulífsins (SA) og Samtök iðnaðarins (SI). Sem start-gjald, veittu þessi samtök Áfram-hópnum milljón krónur, hvert fyrir sig. Alls munu styrkir sem Áfram-hópurinn þáði hjá fyrirtækjum og almanna-samtökum hafa numið 20 milljónum króna. Til samanburðar fekk Samstaða þjóðar gegn Icesave um 20 þúsund krónur frá fyrirtækjum og almanna-samtökum.

Jón Valur Jensson.

Minnisstæð ummæli Icesave-áhangenda (meðal þeirra voru Dagur B. og Guðni Th.; þessu þarf að halda til haga!)

Kúbu-Gylfi Magnússon viðskiptaráðhr. sagðist ekki geta hugsað þá hugsun til enda, færi svo að Icesave-samningurinn yrði felldur.

Þá væri bara ein­fald­lega allt í uppnámi, öll samskipti okkar við erlend ríki, áætlun Alþjóða­gjald­eyris­sjóðsins, lánasamningarnir frá Norðurlöndum og raunar líka bara hversdags­legir hlutir eins og alþjóðleg bankaviðskipti ...Við værum bara eiginlega búin að einangra okkur frá umheiminum, komin aftur á ein­hvers konar Kúbu-stig, við yrðum svona Kúba norðursins (!!!). (Viðtal við hann á Stöð 2, 26. júní 2009.) *)

https://youtu.be/au_Xtkvaa1Y

Þórólfur Matthíasson, prófessor í hagfræði, var í viðtali hjá Stöð 2 um Icesave-samninginn. Hann sagði að ef Icesave yrði ekki samþykkt mundi "krónan hrynja og fara niður fyrir allt sem við höfum þekkt, og lífskjör hér hrynja gjörsamlega, atvinnuleysi eykst, þannig að við erum með alveg hrikalega sviðsmynd..." Og Þórólfur gekk enn lengra, sagði í Fréttablaðinu 26. júní 2009: "Samþykki Alþingi ekki ríkisábyrgð á Icesave-lánið gæti skapast stríðsástand í efnahagslífinu hérlendis, Ísland fengi hvergi fyrirgreiðslu, fyrirtæki færu unnvörpum í þrot og við yrðum sett á sama stall í samfélagi þjóðanna og Kúba og Norður-Kórea"!!

Kallast þetta kannski að gera sig að fífli frammi fyrir alþjóð?

Fleiri áberandi menn gerðust heldur betur spakvitrir um þetta mál á árunum 2008-12, þar á meðal Jón Gnarr, Dagur B. Eggertsson og  Guðni Th. Jóhannesson. Við fáum að sjá þeirra ummæli hér í næstu grein, væntanlega um helgina.

*) "No, I don´t think the referendum is helpful," sagði Gylfi líka í viðtali 23. marz 2012 við Bloomberg og var þar að tala um þjóð­ar­atkvæða­greiðsl­una! Nei, nei, ekki hjálpleg til að losna við ólögvarðar kröfur Gordons Brown og félaga!! En báðar þjóð­ar­atkvæða­greiðsl­urnar vörðuðu einmitt leiðina að EFTA-dómstóls-úrskurðinum, þar sem Ísland var sýknað af öllum kröfum brezkra og hollenzkra stjórnvalda! Og svo sannarlega fórum við ekki niður á stig Kúbu eða Norður-Kóreu vegna þess! -- og heldur ekki niður á stig Búrma (Myanmar), Guðni forseti!

Jón Valur Jensson.

Hefði þýtt að Icesave-málið hefði tapast

Það þarf glöggskyggni, skilning og nennu til að kynna sér að gagni ákvæði viðamikilla alþjóða­samninga, í stað þess að meðtaka þá í von og óvon í trausti á flokksforingja og suma lögfræðinga!

Vafalítið hefði Loftur heitinn Altice Þor­steinsson, verkfræðingur og vara­formað­ur Þjóðarheiðurs, samtaka gegn Icesave, auðveldlega getað lesið og túlkað Orkupakka-3 rétt, þ.e. um skuld­bindingu pakkans um að leyfa hér sæstreng og hleypa þannig lausum verðhækkunum og verðbólgu,  ofur­fjárfest­ingum í virkjunum stórum og smáum og heilu skógunum af vindorkugörðum eins og þeim sem Ásmundur Einar Daðason áformar (og erlendir fjárfestar hans), sem og að stuðla að hruni ýmissa innlendra atvinnu­greina og íþyngja öllum raforku­kaupendum hér.

Já, þetta hefði Loftur auðveldlega getað skilið og séð fyrir, alveg eins og hann skildi rétt þá orðanna hljóðan í tilskipun Evrópu­sambands­ins, 94/19/EC, sem fríaði okkur (þrátt fyrir andstæðan vilja ráðandi Brussel-bossa!) við sekt og ábyrgð á Icesave-málinu.

Loftur hikaði ekki við að standa með Íslandi, þótt jafnvel flestir þingmenn Sjálfstæðisflokksins brygðust í málinu (og 75% allra alþingismanna, þegar greidd voru atkvæði um Buchheit-samn­inginn). Loftur, sællar minningar, hafði alla vitsmunalega skerpu til að sjá fyrir sigur okkar fyrir rétti, gersamlega ólíkt þeim sem tregðast til að lesa með skilningi hin skelfilegu ákvæði þriðja orku­pakk­ans, þau sem hér eru rakin í nýlegri samantekt undirritaðs: 

Samþykkt þriðja orkupakkans felur í sér opið framtíðar-samþykki við raforku-sæstreng (með viðauka)

JVJ.

Vantraust á stjórnmálafólk

Úr Icesave-sögunni: Þorvaldur vildi borga ICESAVE, þó það væri lögleysa...

Hvernig getur Þorvaldur Gylfa­son ný­skip­aður formaður Lýðræðis­vakt­arinnar ætlast til þess að þjóðin treysti honum? Þetta er nefni­lega sami Þorvaldur Gylfa­son og vildi allt frá byrjun, allan tímann og alltaf að allar ICESAVE-kröfurnar yrðu greiddar Bretum og Hollend­ingum refjalaust og skuldaklafinn allur með vöxtum og kostnaði lagður á íslensku þjóðina. Já meira að segja ætti þjóðin að borga, nánast alveg sama hvað !

Því hann vildi að þjóðin yrði látin greiða ICESAVE kröfurnar alveg í botn, alveg sama þó svo að jafnvel einhver dómstóll fengist til þess að dæma þær kröfur ólöglegar, eins og nú hefur reyndar vitanlega gerst. [29.1.2013]

Nei Þorvaldur hélt því alltaf fram að þrátt fyrir allt þá ætti íslenska þjóðin samt alltaf að greiða allar þessar ólögvörðu ICESAVE kröfur alveg í botn. Ekki af því að það væri löglegt, nei það skipti ekki máli að mati Þorvaldar, heldur af því að það væri "siðlegt" eins og þessi sjálfskipaði snillingur orðaði það í grein sem hét " Löglegt ? Siðlegt ? " í Fréttablaðinu þann 25. júní 2009 þar sem hann sagði opinberlega og fullum fetum að Íslendingum bæri siðferðileg skylda til þess að axla skuldir Landsbankans alveg sama hvað lögunum liði.  www.visir.is/ExternalData/pdf/fbl/090625.pdf  

Ef svo illa vildi til að Þorvaldur og fylgdarlið hans á Lýðræðisvaktinni kæmst nú til áhrifa og valda í íslensku samfélagi að loknum kosningum, gætum við þá búist við því að þetta lið beitti sér fyrir því að þeir létu íslensku þjóðina greiða skilyrðislaust allar ítrustu ICESAVE kröfur Breta og Hollendinga upp í topp með vöxtum og vaxtavöxtum og leggja þær skuldabyrðar á íslensku þjóðina af því að þó svo að það væri löglaust þá væri það samt svona "siðlegt". 
Er það kannski "siðlega" smáa letrið í samþykktum lýðræðisvaktarinnar sem Þorvaldur Gyfason samdi sjálfur en þjóðin veit samt ekkert um og það fæst ekki einu sinni rætt? 

Alveg eins og það fæst heldur ekki rætt hvað Lýðræðisvaktin raunverulega vill í ESB málinu, þó að allir viti það, þá má samt bara alls ekki ræða það!

Því að þó svo að Lýðræðsvaktin vilji umfram allt, halda áfram með ESB umsóknina, alveg sama hvað, þá vilja þeir á sama tíma helst ekkert ræða það frekar og vilja jafnvel að allir aðrir stjórnmálaflokkar séu beittir þöggun og skoðanakúgun til þess að kæfa niður allar stjórnmálaumræður um ESB hérlendis !  

Þeir toppa svo algerlega lýðræðishugtakið sitt þegar þeir segjast svo gera þetta allt í nafni lýðræðisins. Samkvæmt því sem Þorvaldur Gyfason sjálfskipaður vaktstjóri Lýðræðisvaktarinnar segir þá vill hann helst ekki leyfa lýðræðislegum stjórnmálaöflum og hreyfingum þeirra hérlendis að ræða um eða að hafa opinberar skoðanir á ESB umsókninni eða ESB málum yfirleitt.  Til þess hafi þeir ennþá ekkert leyfi segir Þorvaldur Gylfason reiðilega. 
Er þessi svokallaða lýræðisvakt þeirra þannig hugsuð að frjálsborið fólk og samtök þeirra þurfi virkilega sérstakt leyfi frá Þorvaldi og félögum til þess að ræða þessi ESB mál og hafa jafnvel hverja þá skoðun á þeim sem það vill?

Aftur á móti vill hann sjálfsagt ekki að sama opinbera skoðanabannið verði látið gilda yfir áróðursmiðstöð Evrópusambandsins hér á landi þ.e. hina svokölluð Evrópustofu, sem fjármögnuð er með hundruðum milljóna króna af framkvæmdastjórn ESB árlega. Meðan landsmenn og frjáls samtök þeirra skulu bara gjöra svo vel að þegja þá má ESB stofan náttúrulega áfram fá hér algerlega frjálsar hendur við að kynna meintar dýrðir ESB aðildar og beita hér skefjalausum áróðri fyrir tafarlausri og skilyrðislausri ESB aðild.

Hvernig ætti þjóðin eiginlega að geta treyst Þorvaldi Gylfasyni og þessari svokölluðu lýðræðisvakt hans? 

Þessi grein birtist á Moggabloggi Vinstrivaktarinnar 19.2.2013, er þar enn, en er endurbirt hér sem sögulegur fróðleiksmoli eins og fleiri greinar sem rifja upp furðulega afstöðu margra til Icesave-málsins. JVJ.

PS. Á vefsíðu Vinstrvaktarinnar kemur eftirfarandi m.a. fram:

Ábyrgðarmaður Ragnar Arnalds. Netfang: [e-mail]

Ices­a­ve-samn­ing­ar Svavars, Steingríms J. og Jóhönnu voru skrifaðir "á óviðeigandi máli Versala-samn­ing­anna, tungutaki einræðis". Afhjúpandi viðtal við lykilmann!

Svo ein­hliða voru samn­ing­arn­ir að sögn Carls Bau­den­bacher, forseta EFTA-dóm­stólsins þegar dóm­ur féll í Ices­a­ve-mál­inu 28. janú­ar 2013. Fram­kv.­stjórn ESB tók þátt í máli Bretlands og Hollands gegn Íslandi, "og því fylgdi viss pressa," segir hann í afar fróðlegu viðtali við Morg­un­blaðið í dag, bls. 34-35.

Með þessu er enn betur staðfest en áður, hve sterk réttarstaða Íslands var og hve réttsýn var andstaðan hér við Icesave-samningana, andstætt stefnu Jóhönnustjórnar, sem vildi láta bjóða sér þvílíka uppgjafarsamninga. Þetta voru hennar "Versalasamningar" (við vitum hve illa fór með þá fyrri, urðu jafnvel átylla heimsstyrjaldar!).

Gegn þessu landsöluliði stóð almenningur, grasrótarsamtök eins og InDefence, Þjóðarheiður, samtök gegn Icesave, og Samstaða þjóðar gegn Icesave, sem nutu velvildar og ómetanlegs tilstyrks forseta Íslands, herra Ólafs Ragnars Grímssonar. Þess ber að minnast á þessum tíma, og þar rís nafn Ólafs Ragnars hæst, en einnig Lofts Altice Þorsteinssonar verkfræðings, sem af óþreytandi elju og vísindalegri nákvæmni rannsakaði allan grundvöll málsins í erlendum skjölum, reglu­gerðum og reglum fjármálastofnana, skrifum beztu fræðimanna vestan og austan hafs og með bréfaskiptum við þá. Og í þriðja lagi ber að heiðra hér leiðtoga og aðra baráttumenn eina stjórn­mála­flokksins sem barðist gegn öllum Icesave-samning­unum á þingi, en sá leiðandi maður (tengdur InDefence-hópnum) var Sigmundur Davíð Gunn­laugs­son, þáverandi formaður Framsóknar­flokksins, en nú Miðflokksins. Síðasti Icesave-samning­urinn frá Alþingi, kenndur við Buchheit, var samþykktur af þremur fjórðu allra alþingis­manna, og er alveg ljóst, að ef Framsóknar­flokkurinn hefði ekki barizt gegn þeim samningi, hefði forsetinn haft lítið svigrúm sem ekkert til að synja lögunum undir­skriftar sinnar, með kannski 90% þingmanna á móti sér.

Mesta hetjan var Ólafur Ragnar Grímsson, sem virkjaði ekki aðeins 26. grein stjórnar­skrárinnar til að hafna því að staðfesta þessi Icesave-ólög, heldur hafði einnig barizt glæsilega, víða á erlendum vettvangi virtustu fjölmiðla, í þágu þjóðarinnar og íslenzkra landsréttinda.

Öll var sú barátta réttmæt og í samræmi við ýtrasta lagabókstaf, þótt andstæð­ingar okkar héldu öðru fram í lágkúrulegri þjónkun sinni bæði við eigin flokka hér heima og við ógnandi ríkisstjórnir Bretlands og Hollands, sem nutu samstöðu sjálfs Evrópu­sambandsins í málinu (og ekki aðeins í formi meðaðildar ESB að málshöfðun UK og Hollands til EFTA-dómstólsins; hefur sú saga verið rakin á þessu vefsetri og er ávallt tiltæk; menn geta jafnvel smellt hér á mánaðarleg yfirlit vefgreina okkar Þjóðar­heiður­smanna, neðst í dálkinum hér til vinstri, t.d. smellt á Janúar 2013, og rakið alla þessa sögu fram og til baka, síðan þessi samtök voru stofnuð í febrúar 2010).

Og ekki ber að gleyma hér sjálfri þjóðinni, sem tvívegis hafnaði Icesave-samningum með stolti og neytti þar réttar síns í þjóðar­atkvæða­greiðslum í boði herra Ólafs Ragnars! Ríkissjóður Íslands og þjóðin sjálf hefur verið hreinsuð af lögbrota-ásökun Gordons Brown og fjármála­ráðherra hans, Alistairs Darling, ríkisstjórnar Hollands og framkvæmda­stjórnar sjálfs Evrópu­sambandsins! Og það er ekki lítils vert að geta borið hér hreinan skjöld, eins og við gerum, en jafnframt höfum við losnað við yfir 80 milljarða vaxta­greiðslur, sem við hefðum orðið að bera hingað til (meira seinna) vegna Buchheit-samningsins, og ennfremur leyst okkar bankamál með langtum glæsilegri hætti en ýmis ESB-löndin (sjá hér neðst).

Já, við höfum ekki enn tæmt hér alla lærdómana af viðtali Baudenbachers dómara við Morgunblaðið í dag. Dagljóst er af orðum hans, að rétturinn var allur okkar megin: "Ég taldi alltaf að við [dómararnir við EFTA-dómstólinn] hefðum tekið rétta ákvörðun. Eftir á að hyggja get ég staðfest það."

Carl Bau­den­bacher, forseti EFTA-dómstólsins 2003-2018 (ljósm. Mbl.: Eggert)

 

Með ákvörðun sinni sýndi EFTA-dómstóllinn fram á sjálfstæði sitt, að sögn Baudenbachers.

Hann er spurður af blaðamanni Morgunblaðsins, Baldri Arnarsyni:

– Hver voru viðbrögð Hol­lend­inga og Breta eft­ir Ices­a­ve-dóm­inn?

„Eft­ir Ices­a­ve-dóm­inn var sá fræðilegi mögu­leiki að Evr­ópu­sam­bandið mót­mælti niður­stöðunni og færi fram á sáttameðferð en ég var ávallt þeirr­ar skoðunar að dóm­ur EFTA-dóm­stóls­ins hefði verið skýr og ef dóm­ur­inn væri vel rök­studd­ur yrði Evr­ópu­sam­bandið aldrei í stöðu til að gera þetta. Það yrði þá enda fyr­ir álits­hnekki.“

Og þetta var ekkert smámál fyrir neina hlutaðeigendur; grípum aftur niður í grein Baldurs og svör dómarans fyrrverandi:

Ices­a­ve eitt stærsta málið í sögu EFTA-dóm­stóls­ins

Bau­den­bacher seg­ir Ices­a­ve-málið eitt það stærsta, ef ekki stærsta sem hafi komið til kasta dóm­stóls­ins. Nefna þurfi til­tek­in sam­keppn­is­mál til sam­an­b­urðar.

Dóms­málið hafi vakið at­hygli um all­an heim og fjöl­miðlar í Banda­ríkj­un­um, Asíu og víðar sagt frá því.

„Það var ekki aðeins vegna staðreynda máls­ins. Það var líka dæmi um smáríki sem þorði að standa á rétti sín­um og dæmi um lít­inn dóm­stól sem fór sína eig­in leið.“

Þessi kafli er einnig rosalega afhjúpandi um málið allt, um góða frammistöðu nokkurra okkar manna fyrir EFTA-réttinum (einn Íslendingur tilgreindur), snilld forseta okkar, fjandskap ESB við okkur í málinu o.fl.:

Á máli Versala-samn­ings­ins

– Hvernig héldu Íslend­ing­ar að þínu mati á Ices­a­ve-mál­inu í upp­hafi?

„Upp­haf­lega voru þeir til­bún­ir að semja og fall­ast á skuld­bind­ing­ar. Þeir voru und­ir mikl­um þrýst­ingi. Ég sá Ices­a­ve-samn­ing­ana. Þeir voru mjög ein­hliða og skrifaðir á óviðeig­andi máli.“

– Hvernig þá?

„Það var tungu­tak ein­ræðis. Það var á máli Versala-samn­ing­anna. Á viss­um tíma­punkti áttaði for­seti ykk­ar sig á því að tæki­færi væri að skap­ast fyr­ir hann og hann kallaði til þjóðar­at­kvæðagreiðslu,“ seg­ir Bau­den­bacher og bæt­ir við að lög­fræðing­ar Íslands í Ices­a­ve-deil­unni hafi staðið sig vel. Þ.m.t. Tim Ward mál­flytj­andi, Migu­el Poiares Maduro, og Kristján Andri Stef­áns­son. (Leturbr. JVJ)

Hann vitn­ar svo í nýja bók sína, Judicial In­dependence, nán­ar til­tekið til­vitn­un í full­trúa ESB þess efn­is að Ices­a­ve-málið hefði farið á ann­an veg ef það hefði farið fyr­ir Evr­ópu­dóm­stól­inn. Þ.e.a.s. tap­ast.

„Hér er und­ir­liggj­andi ásök­un um að við höf­um gert Íslandi greiða.“

– Með því að fara gegn meg­in­regl­unni um eins­leitni?

„Svar mitt er í bók­inni – þetta er rang­ur skiln­ing­ur á eins­leitni,“ seg­ir Bau­den­bacher og rifjar upp stuðning dag­blaða á borð við Guar­di­an og Fin­ancial Times við málstað Íslands.

– Skipti sá stuðning­ur máli. Lög eru lög?

„Lög eru lög, en í slíku máli er einnig alltaf póli­tísk vídd.“

Að lokum ein perla enn:

– Fjöldi ríkja hef­ur glímt við skulda­vanda. Gæti Ices­a­ve-málið átt við þeirra stöðu?

„Eitt af vanda­mál­um sem ríki ESB standa frammi fyr­ir í þessu efni er að þau björguðu öll bönk­um sín­um. Og þau eru enn að hluta að borga til baka skuld­ir en Íslend­ing­ar gerðu það ekki. Þeir gátu það ekki og frá efna­hags­leg­um sjón­ar­hóli var það held­ur ekki rétt. Ekki all­ir spari­fjár­eig­end­ur Ices­a­ve-reikn­ing­anna voru fá­tækt fólk. Þar voru líka á ferð stór­ar stofn­an­ir sem höfðu fjár­fest. Annaðhvort erum við í markaðshag­kerfi, og þá þurf­um við að taka af­leiðing­um gerða okk­ar, eða við erum það ekki.“ (Og dómarinn fyrrverandi fer síðan nánar út í það atriði.)

Hjartans þakkir, Baldur Arnarson, fyrir þetta frábæra viðtal. Morgunblaðið er í fjöldreifingu í dag, þar geta allir lesið það. 

Jón Valur Jensson.

Icesave var á máli Versala-samninga

Fróðlegur Ólafur Ragnar Grímsson í viðtali við Loga í Sjón­varpi Sím­ans í gærkvöldi

 Ólaf­ur ræddi "Ices­a­ve-málið í viðtal­inu og hvernig [nánast] öll Evr­ópa ásamt Banda­ríkj­un­um sner­ist gegn okk­ur vegna máls­ins. Rifjaði hann upp hvernig hann hefði nán­ast einn varið málstað Íslands í fjöl­miðlum er­lend­is."

Hér má gera þá athugasemd, að Færeyingar veittu okkur vel þegna aðstoð með láni sínu, og einnig voru pólsk og rússnesk stjórnvöld fús til hjálpar, en ríkisstjórn Geirs Haarde heldur sein til að þiggja það.

Önnur athugasemd: Loftur Altice Þorsteinsson, verkfræðingur og varaformaður Þjóðarheiðurs, var geysiöflugur að verki við að skrifa í erlenda fjölmiðla um málstað Íslands í Icesave-málinu, auk þess að leita gagna víða í tryggingasjóðum, hjá seðlabönkum og stjórnvöldum og að hafa samráð við fróðustu viðskipta­blaðamenn, hagfræðinga o.fl. sérfræð­inga, en það var síðar en sú fyrsta björgunar­viðleitni sem forsetinn okkar var strax farinn að vinna að á árinu 2008. Loftur var vara­formaður Þjóðar­heiðurs, samtaka gegn Icesave, frá stofnun, í febrúar 2010, og mun mikið af starfi hans erlendis að þessu máli hafa átt sér stað eftir þann tíma, en auðveldara væri um það að fullyrða, ef afar vandaður Moggabloggvefur hans (altice.blog.is) væri enn til staðar, en vinstri­sinnaður forráðamaður Blog.is hjá Árvakri tók þá ótrúlegu ákvörðun að þurrka út gervallan bloggvef Lofts vegna óskylds máls og í raun algerlega að ósekju! --Loftur átti einnig fjölda greina í Morgun­blaðinu um Icesave-málið sem og hér á þessu bloggsetri og á vefnum Samstaða þjóðar.

Áfram segir Ólafur Ragnar frá:

Hann sagðist einnig hafa farið á lokaða fundi með helstu seðlabanka­stjór­um og fjár­málaráðherr­um heims á ár­legri viðskiptaráðstefnu Alþjóðaefna­hags­ráðsins í Dav­os í Sviss þegar Ices­a­ve-málið var í há­marki. Sagði hann það hafa verið mikla prófraun að sitja á móti þeim á klapp­stól­um í lokuðu her­bergi og flytja málsstað Íslands.

Eft­ir einn slík­an fund hafi Dom­in­ique Strauss-Khan, þáver­andi fram­kvæmda­stjóri Alþjóðagjald­eyr­is­sjóðsins, komið til hans og sagt að þetta væri allt rétt hjá hon­um. Það væri stórt vanda­mál í stjórn sjóðsins að Evr­ópu­rík­in væru á móti því að hjálpa Íslandi þótt starfs­fólk sjóðsins vildi það." (Mbl.is, feitletr.jvj).

Það var ágætt að þetta kom fram. En þrátt fyrir andstöðu Evrópuríkjanna (sem lesa ber hér sem andstöðu ESB-ríkjanna fyrst og fremst, Noregs þó líka), þá skipti verulegu máli, að ráðamenn Kína tóku ekki sömu afstöðu, heldur beittu sér á sjálfstæðan hátt með Íslandi, eins og forsetinn segir hér í raun frá í fyrsta sinn með ýtarlegum hætti, og er vert að sú frásögn geymist hér á vef Þjóðarheiðurs:

"Kín­verj­ar stóðu með Íslandi gegn of­sókn­um Evr­ópu­ríkja

Ólaf­ur sagði einnig frá því þegar hann skrifaði for­seta Kína bréf og óskaði kurt­eis­lega eft­ir sam­ræðu um ein­hvers kon­ar aðstoð vik­urn­ar eft­ir hrun. Bréfið var af­hent sendi­herra Kína á Bessa­stöðum á laug­ar­dags­kvöldi. Að sögn Ólafs hófu hann og Geir H. Haar­de, þáver­andi for­sæt­is­ráðherra, í kjöl­farið að skrifa bæði for­sæt­is­ráðherra og for­seta Kína bréf vik­um sam­an, sem sendi­herr­ann svaraði svo munn­lega. Þetta hafi leitt til þess að gerður var gjald­eyr­is­skipta­samn­ing­ur á milli seðlabanka ís­lands og seðlabanka Kína. Sagði hann ýmis Evr­ópu­ríki hafa litið upp í kjöl­far heim­sókn­ar seðlabanka­stjóra Kína til lands­ins og hugsað með sér að það væri eins gott að fara að sinna Íslend­ing­um aft­ur.

Þá sagðist hann hafa fengið að heyra það frá seðlabanka­stjór­an­um í heim­sókn sinni til Kína árið 2016, hvernig for­seti Kína hefði gefið þau fyr­ir­mæli að full­trúi Kína í stjórn Alþjóðagjald­eyr­is­sjóðsins skyldi ávallt styðja Ísland gegn of­sókn­um Evr­ópu­ríkja.

„Hvort sem mönn­um lík­ar það bet­ur eða eða verr í umræðunni um Kína, þá skal því haldið til haga að þegar Banda­rík­in og öll ríki Evr­ópu voru á móti okk­ur þá voru Kín­verj­ar til­bún­ir, á mjög fágaðan hátt að senda þau skila­boð til um­heims­ins að Ísland skipti máli, án þess að hafa óskað eft­ir neinu í staðinn."

Fleira bitastætt er í þessu viðtali Loga við Ólaf Ragnar og verður bætt við hér síðar. En Ólafur Ragnar hefur einnig tekið þá góðu ákvörðun að láta dagbækur sínar og minnisbækur, sem hann hélt í sinni forsetatíð, renna til Þjóðskjalasafns Íslands, og hér er hann sjálfur höfðinginn:

Ólaf­ur Ragn­ar af­henti Þjóðskjala­safni 250 kassa af dag­bók­um til varðveislu. mbl.is/Golli

 

Jón Valur Jensson.

Dagbækur Ólafs varpa ljósi á Icesave

Bæði Bretastjórn og Icesave-stjórnvöld okkar plottuðu um að svipta okkur þjóðar­atkvæða­greiðslunni skv. bandarísku leyniskjali!

Áður birt á öðrum vef 18.2.2010.

Þetta var að gerast um viku eftir synjun forsetans. Sam Watson, æðstráðandi í bandaríska sendiráðinu, fjallar um þetta í leyniskjali eftir við­ræður hans við brezka sendi­herrann hérlendis og fulltrúa stjórnvalda hér, m.a. Kristján Guy Burgess. Svo sagði Kristinn Hrafnsson frá rétt áðan í Speglinum á Rúv! Og þar kennir margra merkilegra grasa, svo sannarlega!

Samsæri Bretanna var sér á báti. Þeir vildu fá Norðmenn til að lána Íslendingum fyrir Icesave-gerviskuldinni, þá gætu allir lýst yfir sigri, Bretar og Hollendingar fengju sitt og Íslendingar sæmilega hagstætt lán í Noregi. Sem betur fer varð ekkert af þessu!

Annað stórt atriði í þessari frétt var, að íslenzk stjórnvöld leituðu til Banda­ríkja­manna og nánast sárbændu þá um að liðsinna okkur í deilunni, en þeir svöruðu, að þeir væru hlutlausir. Þá sögðu þeir Kristján Guy, að það gæti enginn verið hlutlaus í þessu máli, þar sem um ofbeldiseinelti væri að ræða

Jón Valur Jensson. 

Fylgiskjal:

Leyniskjal úr sendiráði Bandaríkjanna 18. febr. 2010 | 7:00 pm Ríkisútvarpið vefur

• Inngangur:  Breski sendiherrann tjáði bandarískum starfsbróður sínum fyrir mánuði að bresk stjórnvöld gætu fallist á leiðir sem kæmu í veg fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu um Icesave.
• Þetta kemur fram í leyniskjali úr bandaríska sendiráðinu sem fréttastofa hefur undir höndum. Það fjallar meðal annars um beiðni íslenskra stjórnvalda til Bandaríkjamanna um stuðning.
• Breski sendiherrann á Íslandi reyndi fyrir mánuði að fá Norðmenn til að axla ábyrgð á Icesave-skuldinni. Þetta kom fram í viðræðum breska sendi­herr­ans við starfsbróður sinn í bandaríska sendiráðinu sem aftur gerði grein fyrir þessu í leynilegu minnisblaði sem sent var til Bandaríkjanna.
• Þetta minnisblað ritaði Sam Watson, sem veitir bandaríska sendiráðinu forstöðu um þessar mundir þar sem Bandaríkjamenn hafa enn ekki skipað sendiherra á Íslandi. Minnisblaðið er merkt trúnaðarmál og á ekki að koma fyrir almenningssjónir. Það er dagsett 13. janúar, viku eftir að forsetinn neitaði að staðfesta Icesave-lögin og vísaði þeim í þjóðaratkvæðagreiðslu.
• Sam Watson greinir frá fundum sem hann á með fulltrúum íslenskra stjórnvalda um Icesave-málin og með Ian Whiting, sendiherra Bretlands á Íslandi. Fram kemur í endursögn af fundum þeirra að breski sendiherrann segi að eigin stjórn gæti verið reiðubúin til að skoða kosti sem yrðu til þess að koma í veg fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu um Icesave. Whiting greindi Sam Watson frá því að hann væri að kanna lausn deilunnar sem fælist í að Norðmenn myndu veita lán til Íslendinga fyrir allri Icesave skuldinni; í raun axla ábyrgðina á henni. Norðmenn myndu svo semja við Íslendinga um endurgreiðslur. Breski sendiherrann taldi að með þessu gætu báðir deiluaðilar lýst yfir sigri; Bretar og Hollendingar fengju peningana sína og Íslendingar gætu greitt skuldir sínar á hagstæðari kjörum. Breski sendiherrann tjáði bandarískum starfsbróður sínum að hann myndi ræða þessa leið sama dag við Margit Fredrikke Tveiten, sendiherra Noregs.
• Í þessu leynilega minnisblaði er einnig greint frá fundum sem bandaríski sendi­erindrekinn átti með Einari Gunnarssyni, ráðuneytisstjóra í utanríkis­ráðuneytinu og Kristjáni Guy Burgess, aðstoðarmanni utanríkis­ráðherra. Greinir hann frá því að þeir Einar og Kristján hafi lýst efnahagslegum hörmungum ef Icesave málið færi í þjóðaratkvæðagreiðslu og yrði fellt. Hafi þeir lagt ofuráherslu á að Banda­ríkja­menn myndu styðja Íslendinga opinberlega í málinu. Þegar því var hafnað og bent á að Banda­ríkja­menn væru hlutlausir í málinu svörðu þeir því til að hlutleysi væri ekki valkostur; það jafngilti því að fylgjast með einelti ofbeldis­hrotta án þess að grípa inn í. Þriðji fundurinn sem fjallað er um er með Bandaríska sendi­fulltrúanum og Hjálmari Hannessyni, sendiherrar Íslands í Bandaríkjunum. Hjálmar skóf ekkert af því og trúði Watson fyrir því að stjórnarkreppa yrði á Íslandi ef þjóðin felldi Icesave í þjóðar­atkvæða­greiðslu. Höfnun í þjóðar­atkvæða­greiðslu þýddi vantraust á ríkis­stjórnina og með því hefði forsetanum, sem ætti að vera ópólitískur, tekist að fella lýðkjörna ríkisstjórn. Hjálmar sagðist þekkja Ólaf Ragnar vel og sagði að hann væri óút­reikn­an­legur. Fréttastofa [Rúv] fékk þetta skjal fyrir milligöngu Wikileaks sem birtir það á vef sínum innan skamms.
• Textavarp Textavarpssíða:  104 Texti fyrir Textavarp:  Breski sendiherrann á Íslandi reyndi fyrir mánuði að fá Norðmenn til að axla ábyrgð á Icesave-skuldinni. Þetta kom fram í viðræðum breska sendiherrans við starfsbróður sinn í bandaríska sendiráðinu sem aftur gerði grein fyrir þessu í leynilegu minnisblaði sem sent var til Bandaríkjanna. Þetta minnisblað ritaði Sam Watson, sem veitir bandaríska sendiráðinu forstöðu um þessar mundir þar sem Bandaríkjamenn hafa enn ekki skipað sendiherra á Íslandi. Minnisblaðið er merkt trúnaðarmál. Nánar á ruv.is 

Áður birt á krist.blog.is 18. febrúar 2010. Þetta á sannarlega heima hér ásamt fleiri sögulegum heimildum.

Útför Lofts Altice Þorsteinssonar

var gerð frá Áskirkju kl. 3 í dag. Hann var um árabil öflug­asti baráttu­maður landsins gegn Icesave-ólögunum.

Hafa ber þá í heiðri sem drengilega og af atorku hafa unnið í þágu þjóðarhags og landsmanna allra.

Loftur Altice Þorsteinsson

Loftur Altice Þorsteinsson er eftirminnilegur baráttumaður gegn Icesave-smánarsamningum ríkisstjórnar Steingríms J. og Jóhönnu. Greinar hans í Morgunblaðinu, á eigin bloggi og á thjodarheidur.blog.is voru með því bezta sem birtist um málið, enda leitaði hann víða efnisfanga með eigin rannsóknum og bréfaskiptum við erlend yfirvöld, fjármála­eftirlit Breta og Hollendinga, Englandsbanka, Seðlabanka Hollands, fjármála­sérfræð­inga við efnahags- og háskóla­stofnanir og blöð eins og Financial Times, Wall Street Journal og þýzk og hollenzk blöð. Þannig aflaði hann mikilvægra gagna sem hann vann úr og birti, ekki sízt í mörgum greinum í Mbl. Höfðu þær víðtæk áhrif í andófs­hreyfingunni, fengu jafnvel viður­kenningu þáv. viðskipta­ráðherra, Árna Páls, á fundi hans, Kristrúnar Heimisd. o.fl. með fulltrúum andstæðinga Icesave-frumvarpanna.

Ósíngjarnt og ævinlega ólaunað var framlag Lofts til félaga sem börðust í Icesave-málinu: Þjóðar­heiðurs, þar sem hann var frá upphafi varaformaður og einn afkastamesti skriffinnur vefsins thjodarheidur.blog.is sem fjallaði nær daglega um málið árum saman, einnig með samráðsfundum stjórnar félagsins við fulltrúa InDefence (samtaka sem áttu heiðurinn af fyrri undirskriftasöfnun gegn Icesave-ruglinu) og síðar með þátttöku hans meðal leiðandi manna í Samstöðu þjóðar gegn Icesave, regnhlífarsamtökum þar sem félagar úr nefndum samtökum o.fl. lögðu drög að vel heppnaðri undirskriftasöfnun á vefnum Kjósum.is, með áskorun á Ólaf forseta, sem á endanum hafnaði seinustu Icesave-löggjöfinni (Buchheit-samningnum) og ruddi því braut, með samsinni 60% meirihluta í þjóðaratkvæðagreiðslu, að málið fór fyrir EFTA-dómstólinn. Þar unnu Íslendingar sigur, sýknaðir 100% af ólögvörðum kröfum Breta, Hollendinga og ESB, þurftu jafnvel ekki að borga eigin málskostnað! Sparaði þetta þjóðinni a.m.k. 80 milljarða króna í beinar, óafturkræfar vaxtagreiðslur í pundum og evrum!

Undirritaður kynntist Lofti um 1990 sem áhugaverðum spjallfélaga í steinapottinum í Laugardal, en hann var fróðleiksmaður um uppruna og forsögu norrænnar menningar. Síðar, í febr. 2010, stofnuðum við með fjölda annarra Þjóðarheiður, samtök gegn Icesave. Ég hlýt að þakka honum hér samstöðu og vináttu um árabil, mikla vinnu við stjórnarfundi okkar, aðgerðir og skrif. Þrátt fyrir útilokun RÚV á okkur og moldviðri vinstrimanna gegn Þjóðarheiðri og Samtökum þjóðar gegn Icesave fór almenningur og þjóðarbúið að endingu með sigur af hólmi í þessu mikilvæga grundvallar- og fordæmismáli. Það varðaði mestu. Þá var hann ennfremur ötull baráttu­maður gegn Evrópu­sambands-aðild og skrifaði um það vekjandi greinar á vef Samstöðu þjóðar og í Morgunblaðið. Má vænta hér síðar yfirlits um greinaskrif hans þar.

Sorgarefni er, að þessi mikli vitmaður og fjörugi andi varð að lúta í lægra haldi fyrir illvígum MND-sjúkdómi sem hafði m.a. áhrif á talfæri hans. Vel gat hann þó rætt mörg mál og var fram undir seinustu tíð hress vitsmunalega, sem sjá mátti á blaðagreinum hans og skrifum á Moggabloggi Samstöðu þjóðar.

Loft hefði mátt heiðra að verðleikum, mörgum öðrum fremur, með fálkaorðunni eða öðrum hætti. En eitt er víst að þakklátir fylgja samherjarnir honum síðasta spölinn og biðja honum fararheilla inn í aðra veröld.

Jón Valur Jensson.