Hörð gagnrýni í áliti InDefence-hópsins á Icesave-III-samning og frumvarp: samþykkir þetta EKKI, eins og það liggur fyrir

InDefence hefur sent fjárlaganefnd umsögn um Icesave-III. Álitið er rangtúlkað af Rúv. Sannarlega það rétt kröfuáherzla InDefence að tryggt verði "að ísl. tryggingasjóðurinn fái forgangsrétt til eigna úr þrotabúi Landsbankans," en þetta er bara ein af fleiri kröfum hópsins og felur þar að auki ekki í sér neina viðurkenningu á greiðsluskyldu íslenzka ríkisins og almennings, enda er TIF (Tryggingasjóður innstæðueigenda og fjárfesta) einn lögaðili og ríkið annar; ríkið ber enga ábyrgð á Icesave og hefur aldrei gert – jafnvel heimild, sem meirihluti Alþingis gaf (með rangindum og stjórnarskrárbroti) fjármálaráðherranum Steingrími til að gefa út með undirskrift sinni ríkisábyrgð á Icesave, í lok ágúst 2009, gat hann ekki nýtt sér, vegna þess að skilmáli hennar var sá, að Bretar og Hollendingar samþykktu fyrirvara þeirra ólaga – en sem betur fer gerðu þeir það ekki, getum við sagt nú!

Villandi fréttaflutningur Rúv, sem kynnir álitið með þeim fyrstum orðum, að InDefence álíti Icesacve-III-samninginn "betri" en hina fyrri, kemur ekki neinum á óvart, sem fylgzt hafa með ötulli Bretavinnu á þeim bænum síðustu misserin. Ótal álitsgjafa hafa þeir t.d. fengið til að mæla með Icesave-I (Svavars-samningnum sem og fyrirvaralögunum), Icesave-II (ársloka-ólögunum 2009, þeim sem þjóðin felldi 6. marz 2010, með mestu hneisu fyrir ábyrgðarmenn þess samnings) og Icesave-III, en ALDREI virt okkur viðlits í Þjóðarheiðri, 80 manna samtökum, sem eru fulltrúar eindregnustu réttindasjónarmiða Íslendinga og eru þau einu sem eru 100% sammála meirihluta þjóðarinnar í þessu máli!

 Á fréttartenglinum hér fyrir neðan geta lesendur séð og stækkað myndina af InDefence-mönnum.

 

Það er samt ótrúlegt að upplifa það við krufningu á 18-fréttum sjálfs Ríkisútvarpsins, að þar sé enn reynt að sjanghaja álitsgerðir þjóðhollra manna í þágu stjórnvalda – að rangfæra þær í þá átt, að gefið sé í skyn, að þær feli fyrst og fremst í sér samþykki við nýgerðum svikasamningum. Álit InDefence-hópsins felur það alls ekki í sér, eins og sést af því, að ef eftir því yrði farið, gæti greiðsla ríkisins hugsanlega orðið engin, vegna þess að forgangsréttur TIF til eignasafnsins myndi e.t.v. duga til að borga upp allar kröfur til TIF. Þá væri jafnframt engin pressa lengur á íslenzka ríkið að ábyrgjast greiðslur TIF, enda var það aldrei í samræmi við íslenzk né evrópsk lög um málið.

En víkjum nú huganum frá Rúvinu, vinnubrögðin þar eru ekki svo uppörvandi.

Lesið þetta í Mbl.is-fréttinni um álit InDefence-manna:

• Í umsögninni um nýja samninginn, sem gerður var nú í desember, segir að hann feli í sér ýmsar úrbætur frá fyrri samningi. Helstu áhættu- og óvissuþættir séu þó enn til staðar frá fyrri samningum. Einnig verði að hafa í huga að lögmæt greiðsluskylda að baki kröfunum sé ekki fyrir hendi. (Leturbr. Þjh.)

Þeir hnykkja sem sé á þessu grundvallaratriði, að greiðsluskyldan er engin! Þá taka þeir eftirfarandi fram (eins og við höfum líka gert ítrekað hér á vef Þjóðarheiðurs síðan í desember; leturbr. jvj):

• Helstu áhættuþættirnir lúti að gengisáhættu og áhættu á matsverði eigna þrotabús Landsbanka Íslands, þótt óvissa um virði eigna Landsbankans sé minni en áður. Auk þeirrar áhættu viti enginn raunverulega á þessu stigi hve langt sé í að greiðslur inn á höfuðstól skuldarinnar hefjist.

Lesum áfram (leturbr. jvj):

• Þá segir InDefence, að við meðferð fjárlaganefndar á fyrirliggjandi frumvarpi sé algjört grundvallaratriði að farið verði ýtarlega ofan í álit starfshóps fjárlaganefndar undir forystu Stefáns Más Stefánssonar lagaprófessors. Komi í ljós að áhættan sé viðunandi við að láta reyna á það grundvallaratriði hvort greiðsluskylda íslenskra skattgreiðenda á tugum milljarða sé yfirleitt fyrir hendi áður en sú greiðsluskylda er samþykkt með samningi, eigi það að vera fyrsti kostur íslenskra stjórnvalda að láta reyna á lögmæti krafnanna.

Ekki verður sagt að þetta hafi beinlínis verið óvönduð vinnubrögð hjá InDefence, en hitt er þá seinheppni og raunar stórundarlegt, ef hinn sami Stefán Már Stefánsson hefur nú snúið við blaðinu, eins og einhverjum gæti dottið í hug við að hlusta á fréttir í kvöld. Hneykslandi frétt Rúv kl. 18 er reyndar hér á vefnum með grófri yfirskrift starfsmanna útvarpsins: Nýr Icesave samningur betri (sic!!!), og þar er ekki aðeins sagt og skrökvað af áliti InDefence, heldur einnig birt þetta um álit fjögurra lögfræðinga, sem einnig var í fréttum kl. 18:

• Fjárlaganefnd bað fjóra lögfræðinga, Stefán Má Stefánsson lagaprófessor, Stefán Geir Þórisson hæstaréttarlögmann, Dóru Guðmundsdóttur sérfræðing í Evrópurétti og Benedikt Bogason héraðsdómara, að skila áhættumati, færi Icesave-deilan fyrir EFTA-dómstólinn – samkvæmt heimildum fréttastofu telur þessi hópur vafa leika á um hvort greiðsluskylda sé fyrir hendi, en jafnframt að ekkert meini Alþingi að taka ákvörðun um Icesave-samninginn. Hópurinn telur einnig að áhættan af því að fara með málið fyrir dóm sé of mikil, skárri kostur væri að semja. 

Getur verið, að Stefán Már Stefánsson álíti, að dómsmáls-kostirnir standi nú hallari fæti vegna þess, að Steingrímur J. Sigfússon sveikst um að senda ESA rökstutt álit og höfnun á gagnrýni þeirrar Eftirlitsstofnunar EFTA? Getur verið, að hann taki of mikið þann pól í hæðina, að málið yrði að fara fyrir EFTA-dómstólinn? Ljóst er, að ef við neitum að greiða penný eða evrucent (enda orðið fyrir nægum skaða nú þegar af öllu þessu þrúgandi "samninga"-þófi), þá geta Bretar ekki dregið okkur nauðuga fyrir EFTA-dómstólinn, þeir yrðu að sækja málið hér. Ef þeir reyna að áfrýja því til erlends dómstóls, sem við vitum nú þegar að er hlutdrægur gegn okkur í málinu, þvert gegn lögum ESB, þá getum við gert eins og í landhelgismálinu, þegar ríkistjórn Íslands neitaði að láta fara með það mál fyrir alþjóðadómstólinn í Haag. Það er auðvelt að réttlæta með þjóðarhagsmunum; fyrir því er alþjóðleg lagahefð.

Í framhaldi af fyrrgreindu í Mbl.is-fréttinni segir þar:

• Sé það mat starfshópsins [þ.e. starfshóps fjárlaganefndar undir forystu Stefáns Más Stefánssonar lagaprófessors] að áhætta af dómsmáli sé mikil og feli í sér verulega skerðingu á hagsmunum þjóðarinnar, megi mæta stærstu áhættuþáttum samningsins með þeirri breytingu, að hann kveði á um að íslenski innistæðutryggingasjóðurinn hafi forgangsrétt til eigna úr þrotabúi Landsbankans. [Sbr. efst hér í þessu bloggi, jvj.]

Og bætt er við orðrétt í áliti InDefence:

• „Hér er um að ræða réttmæta og eðlilega breytingu á fyrirliggjandi samningsdrögum, sem felur ekkert annað í sér en að samningsaðilar fari að gildandi lögum og skráðum leikreglum evrópsku innstæðutilskipunarinnar sem allt Icesave-málið byggir á. Þetta á að vera krafa íslenskra stjórnvalda ef gera á samning án þess að skorið sé úr um lögmæti greiðsluskyldunnar."

Svo ber að vekja athygli á því, að í áðurnefndum hópi lögfræðinga hefur Stefán Már sennilega verið milli steins og sleggju. Meðal þeirra fjögurra var Stefán Geir Þórisson hrl., sem þegar hafði gert sig að ómerkingi í þessu máli með "lögfræðiáliti" dags. 8. nóvember 2008, varðandi ábyrgð vegna Icesave-reikninga Landsbanka Íslands í Bretlandi og Hollandi. Álitið er reyndar horfið á tveimur stöðum, þar sem það var að finna á neti stjórnvalda, "líklega til að geta endurnýtt Stefán Geir," eins og segir í bréfi nú í kvöld til undirritaðs, þar sem þetta eru lokaorðin: "Það er skömm að því að hann skuli koma nú með álit um hvað Icesave-samningarnir eru góðir !"

Eftirfarandi atriði (inndregið hér fyrir neðan) í áliti InDefence er býsna skondið að skoða fyrir þá, sem endalaust leyfa sér að fullyrða, að neitun og jafnvel tafir á því að semja um Icesave-gerviskuldina leiði til þess, að lánshæfismat íslenzkra fyrirtækja minnki eða að þau fái jafnvel ekki lán! (undirritaður var fyrir skemmstu að svara rugli um það HÉR á ágætri vefsíðu Friðriks Hansen Guðmundssonar):

• InDefence-hópurinn leggur jafnframt á það áherslu að áður en núverandi samningsdrög um Icesave verði afgreidd af Alþingi verði þau borin undir lánsmatshæfisfyrirtækin, til að full vissa fáist um það fyrirfram að lánshæfismat Íslands muni ekki lækka verði samningsdrögin staðfest.

Endilega lesum öll þessa nýju umsögn InDefence til Alþingis, hún er heilar 65 blaðsíður vergar! Mjög fróðlegt er að "blaða" í henni á netinu, og þar er fjöldi gagnrýnisþátta sem beinast að stjórnvöldum lýðveldisins Íslands. 

Þið megið búast við fleiri greinum um þetta álit InDefence, þegar við höfum komizt yfir að lesa það í heild.

Jón Valur Jensson. 

Fái forgangsrétt til eigna Landsbanka

Leiðin út úr vandanum: "... Í fjórða lagi þarf að tilkynna Bretum og Hollendingum að ríkið muni ekki greiða Icesave-skuld þrotabús Landsbankans ..."

Hafið þið lesið jafn-þrumugóða greiningu í örstuttu máli á ríkisfjármálum og efnahagsástandi Íslands og þessa hér á eftir? Þar er með djörfum hætti tekið á megin-vanda og -verkefnum lýðveldisins og ekki hikað við að leggja öxina að rót hinna sýktustu trjáa í garði okkar. –Ég fagna því að geta birt þessa snjöllu grein hér á síðu Þjóðarheiðurs – samtaka gegn Icesave. –JVJ.

Leiðin út úr vandanum

Pistill [Morgunblaðið, 4. janúar 2011]

  Ívar Páll Jónsson, viðskiptablaðamaður á Mbl.

 

Sá sem þetta ritar hefur hér á þessum vettvangi reynt að benda á þau vandamál sem að þjóðarbúinu steðja. Mikil skuldasöfnun ríkissjóðs, gjaldeyrishöft sem koma í veg fyrir að hagkerfið lagi sig að aðstæðum, ábyrgð ríkissjóðs á krónueignum erlendra aðila á Íslandi, skuldir þjóðarbúsins í erlendri mynt sem ekki er til gjaldeyrir til að standa straum af, skortur á erlendri fjárfestingu vegna stjórnmálaóvissu og hafta; allt eru þetta aðkallandi vandamál sem núverandi stjórnvöld virðast ekki ráða við.

    

Til þess að finna varanlegar lausnir þarf að grípa til róttækra og sársaukafullra aðgerða. Í fyrsta lagi þarf að gera upp við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn og segja upp samvinnunni við sjóðinn. Seðlabankinn skuldar honum 140 milljarða króna í gjaldeyri. Þessa fjárhæð þarf að reiða af hendi og einnig gera upp við erlend ríki. Hætt er við að gjaldeyrir Seðlabankans fari langleiðina með að klárast við þetta útflæði.

Í annan stað þarf að afnema gjaldeyrishöftin í einu vetfangi, um leið og ríkið neitar að nota gjaldeyrisforðann til að bjarga erlendum krónueigendum. Líklega yrði þetta til þess að gengi krónunnar lækkaði umtalsvert, með tilheyrandi verðbólguskoti og hækkun erlendra lána. Það er sársauki sem við verðum að þola. Ef bankarnir þola ekki afnám haftanna verða þeir að fara á hausinn, sem myndi þýða að fjölmargir töpuðu innistæðum.

Í þriðja lagi þarf að leita nauðasamninga hjá öðrum erlendum lánardrottnum íslenska ríkisins – einkaaðilum sem eiga skuldabréf á ríkið – og gera þeim ljóst að ekki sé til fé til endurgreiðslu samkvæmt skilmálum.

Í fjórða lagi þarf að tilkynna Bretum og Hollendingum að ríkið muni ekki greiða Icesave-skuld þrotabús Landsbankans. Ef þeir telji sig eiga kröfu á íslenska ríkið geti þeir leitað réttar síns fyrir íslenskum dómstólum.

Í fimmta lagi þarf að vinda almennilega ofan af hallarekstri ríkissjóðs, því skuldir ríkisins eru nú 109% af landsframleiðslu. Hætt er við því að vaxtagreiðslur verði ríkissjóði ofviða, hækki vextir svo nokkru nemi. Lækka þarf skatta og hefja alvöru niðurskurð, þrátt fyrir þrýsting sérhagsmunahópa.

Víst væru ofangreindar aðgerðir harkalegar. Grundvallarhugsunin á bakvið þær er hins vegar sú, að með öllu er óréttlætanlegt að láta skattgreiðendur standa straum af óráðsíu einkaaðila. Þeir, sem skuldsetja sig of mikið í erlendri mynt, verða að gjalda þess með því að verða gjaldþrota. Með höftunum höldum við gengi krónunnar óeðlilega háu og flytjum meira inn og minna út en ella. Skuldasöfnunin heldur áfram, og eftir því sem við bíðum lengur verður höggið þyngra sem við þurfum óhjákvæmilega að taka á okkur.

Ef við förum þessa leið fullyrði ég að við yrðum skotfljót að ná okkur á strik á ný. Fjárfesting myndi snaraukast, útflutningur (í krónum talið) sömuleiðis og lífskjör yrðu betri á Íslandi en víðast annars staðar.

[e-mail]

 

Ívar Páll Jónsson

Ólína Þorvarðardóttir talar gegn sannleikanum, ekki í fyrsta, en vonandi síðasta sinn

"Nú er öllum [sic!!!] orðið það ljóst að það borgar sig að semja sig í gegnum þetta," sagði Ólína Þorvarðardóttir í lok þáttar á Bylgjunni rétt fyrir hádegið, hélt þannig áfram að skrökva freklega um Icesave-málið. Lilja Mósesdóttir vill hins vegar fara vel yfir málið, ekki gefa sér það fyrir fram, að semja eigi (með augljósri sneið til Samfylkingar), heldur skoða framlagðan samning vandlega, án þess að gefa sér hver niðurstaðan af þeirri athugun verður.

En meirihluti þjóðarinnar hefur þegar gert upp við sig, að við eigum EKKERT að borga til Breta og Hollendinga vegna Icesave-reikninga Landsbankans:

59,4% aðspurðra sögðu í skoðanakönnun, að Íslendingar ættu alls ekki að ábyrgjast greiðslur til innstæðueigenda hjá Landsbanka Íslands (Icesave) í Bretlandi og Hollandi. 37,3% sögðu, að Íslendingar ættu að ábyrgjast greiðslurnar að hluta til, og 3,3% sögðu, að Íslendingar ættu að ábyrgjast greiðslur til innstæðueigendanna að fullu.

Frá þessari könnun MMR (Markaðs- og miðlarannsókna) segir nánar HÉR í pdf-skjali, en hún fór fram 3.–5. marz 2010 og var birt 8. marz, svarfjöldi: 932 einstaklingar. Sjá nánar hér: Hartnær 60% aðspurðra segja: Við viðurkennum alls enga ábyrgð Íslendinga á Icesave-greiðslum til Bretlands og Hollands! Þessi niðurstaða kom í raun ekki á óvart, eftir hin afgerandi glæsilegu úrslit þjóðaratkvæðagreiðslunnar um Icesave-II-ólögin tveimur dögum fyrr, 6. marz.

En Bretavinnumenn eins og Ólína Þorvarðardóttir halda áfram að berja höfði við steininn. Við skulum vona, að hún og aðrir fái ekki heilahristing af því linnulausa framferði sínu! Við ættum virkilega að vona, að þessum múlbundnu Icesave-sinnum auðnist að taka sinnaskiptum – að senn fari vanhelg samstaðan í stjórnarflokkunum um þetta óþrifamál Steingríms og Jóhönnu að bresta.

Og hættu að skrökva, Ólína Þorvarðardóttir, þetta var einum of augljóst!

Jón Valur Jensson. 

Staðfesta alls þorra þjóðarinnar – sem fylgja þarf eftir

Það er tímabært að rifja hér upp ágæta yfirlýsingu, sem Þjóðarheiður sendi frá sér eftir þjóðaratkvæðið 6. marz 2010.

 

 

Þjóðarheiður – samtök gegn Icesave óskar Íslendingum til hamingju með úrslit þjóðaratkvæðisins.

1.   Þau úrslit, þar sem 98,1% þeirra, sem tóku afstöðu, sögðu NEI við Icesave-lögunum frá 30.desember, eru merkur atburður í sögu þjóðarinnar. Því ber að fagna að svo afgerandi meirihluti lét andstöðu sína í ljós. Það er mikilvægur áfangi í varnarbaráttu almennings gegn yfirgangi erlendra ríkja.

2.   Um leið og samtökin gleðjast yfir staðfestu meirihluta þjóðarinnar, fordæma þau stjórnvöld fyrir linkind gagnvart erlendri ásælni. Ríkisstjórnin hefur gerst sek um þau afglöp að láta undir höfuð leggjast að tala máli okkar, og hún hefur ekki komið þjóðinni til varnar gegn kúgun annarra ríkja.

3.   Þjóðaratkvæðagreiðslan var nýtt upphaf að baráttu meirihluta Íslendinga fyrir algerri höfnun á kröfum Bretlands og Hollands. Þessi árangur hefði ekki náðst án baráttu hins þögla meirihluta, sem sýndi styrk sinn á þessum merka degi, 6. marz 2010.

4.   Réttur almennings til að hafna ólögmætum álögum hefur nú verið staðfestur. Þrautseig þjóð, sem stendur bjargföst á lagalegum grundvallaratriðum og heldur þeim fram af rökvísi, verður ekki sigruð.Jón Sigurðsson forseti hefði verið hreykinn af þjóð sinni á þessum tímamótum.

5.   Sérstakar þakkir hlýtur forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, sem sannaði að fullveldi þjóðarinnar er í höndum hennar sjálfrar og kom í veg fyrir að Ísland yrði gert að skattlandi tveggja gamalla nýlenduvelda. Með þjóðaratkvæðinu var stjórnarskrá lýðveldisins heiðruð. Framvegis þarf að koma í veg fyrir að ólýðræðislegu þingræði verði flaggað sem eðlilegu stjórnarfari á Íslandi. Lýðræðið á sér þann grundvöll að fullveldið er hjá þjóðinni. Það mun ekki verða látið af hendi.

6.   Þjóðarheiður hafnar alfarið gjaldskyldu ríkisins vegna Icesave-reikninga Landsbankans. Þar skiptir engu hve langt ráðamenn okkar voru reiðubúnir að ganga, þvert á móti ákvæðum stjórnarskrárinnar, til að láta ríkissjóð borga gríðarlegar fjárfúlgur vegna máls þessa á fyrri stigum þess, undir óbilgjörnum þrýstingi frá ríkjum sem notuðu sér neyð landsins til að beygja ráðamenn okkar til hlýðni.

7.   Nú skiptir mestu að hvika hvergi frá rétti okkar og lagalegri stöðu. Samtökin Þjóðarheiður standa eitilhörð gegn öllum samningaumleitunum við Breta og Hollendinga vegna hinnar ólögvörðu kröfu þeirra að veitt verði ríkisábyrgð vegna erlendra skulda banka í einkaeigu.

8.   Allar samningaviðræður ríkisins við Bretland og Holland eru misráðnar og hafa leitt til langvarandi deilna og reiptogs sem hefur sett Alþingi Íslendinga í gíslingu, á sama tíma og fjölskyldur og atvinnuvegir glíma við mestu efnahagskreppu síðari áratuga.

9.   Samkvæmt skoðanakönnun, sem MMR gerði og var birt 8. marz, telja um 60% landsmanna að Íslendingum beri alls ekki að ábyrgjast kröfur Bretlands og Hollands. Heilbrigð skynsemi segir okkur að almenningur í þessu landi hafi engar skyldur til að greiða himinháar kröfur frá ríkissjóðum 250 sinnum stærri þjóða. Það eru tryggingasjóðir og bankar í þessum löndum sem bera ábyrgð á umræddum kostnaði með iðgjöldum sínum. Kröfugerð Bretlands og Hollands á okkar hendur er hrein fjárkúgun.

10.  Lög nr. 96 frá 28. ágúst 2009 gefa Bretum og Hollendingum færi á því að skuldsetja lýðveldið vegna Icesave með því að þeir fallist á þá fyrirvara sem settir eru í lögunum. Því er brýnt að umrædd lög verði felld úr gildi. Ríkisábyrgð á Icesave-skuld Landsbankans samræmist hvorki stjórnarskrá, evrópskum lögum, þjóðarhag né almennu réttlæti.Þjóðarheiður krefst þess að lög nr. 96/2009 verði afnumin og Alþingi fari þannig að þjóðarvilja.

Lilja Mósesdóttir: Icesave-III fari í þjóðaratkvæðagreiðslu, ef ekki verði mikill meirihluti Alþingis meðmæltur frumvarpinu

Þetta kom fram í viðtali Sigga storms við hana á Útvarpi Sögu í morgun. Lilja telur útlit fyrir, að meirihlutinn geti orðið verulegur á þingi. Hún segir vaxtakjörin t.d. "betri", en þó sé ýmislegt óöruggt og áhættusamt við Icesave-III-samningnum. Tiltók hún sérstaklega þetta: að íslenzki tryggingasjóðurinn (TIF) hafi þar ekki forgang að eignum þrotabús Landsbankans. Ef hann hefði það, þá væri ekki eins mikil áhætta fólgin í honum.

Sigurður bað hana að setja þetta fram á auðskilinn hátt. Hún sagði þá, að kröfurnar á þrotabúið megi flokka í þrennt:

1. kröfu frá hinum íslenzka Tryggingasjóði innstæðueigenda og fjárfesta,
2. kröfu frá brezka ríkinu,
3. kröfu frá hollenzka ríkinu.

Í Icesave-III-samningnum væru þessar kröfur gerðar jafnstæðar. En ef kröfur TIF fengju forgang, þá fengi hann bæði meira og fyrr greitt úr þrotabúinu.

Lilja hljómaði líkleg til að samþykkja þetta frumvarp, kannski með breytingum, en hún var mjög ákveðin í því, að ef ekki yrði drjúgur meirihluti fyrir því á þingi, þá ætti það að fara í þjóðaratkvæði eins og Icesave-II-lögin.

JVJ. 

Skúli Thoroddsen í Starfsgreinasambandinu reynir enn að misbeita áhrifum sínum

Hann var enn að mæla með Icesave í Rúv í kvöld, talaði um Icesave-3 sem "miklu betri" samning – en miklu "betri" en hvað?! – Jú, "betri" en sá samningur sem hann mælti eindregið með 5. jan. fyrir ári!!! Hann fór þá með stóryrði um forsetann, um áhrif þess, að hann beitti 26. grein stjórnarskrárinnar, gleymdi ekki að klína ýmsu á hann í leiðinni, auk þess sem hann fór með fáránlegar hræðsluáróðurs-hrakspár sem hafa EKKI rætzt!

Um þennan Icesave-III-samning sagði Skúli: "gefur von" ! – á sama tíma og fagmenn í fjármálum eru eindregið að vara við honum. Og þar að auki er hann ólögvarinn, ólöglegur og brot á stjórnarskránni!

Fjallað verður nánar um hina hraksmánarlegu spádómsgáfu Skúla í grein hér á morgun. Hefði hann verið í Stéttarfélagi stjörnuspámanna, væri löngu búið að reka hann úr félaginu.

En svona karlar hafa lengi verið í uppáhaldi hjá Ríkisútvarpinu. Af hverju skyldi það nú vera?

Jón Valur Jensson. 

EITTHVAÐ AF ENGU ER EKKERT.

Fyrir utan það að ég skilji ekki að enn skuli finnast menn í landinu sem eru viljugir að borga ICESAVE, hef ég aldrei getað skilið að menn sem þó eru andvígir nauðunginni og vilji eðlilega ekki að við borgum eyri, skuli aftur og aftur og sífellt fara NIÐUR á það plan að ræða og skrifa um kjör og vexti af ólöglegri kröfunni gegn íslenska ríkissjóðnum og okkur.

Í nóvember sl, eftir að mér blöskraði skrifin og umræðan um kjör og vexti af fullkomlega ólögvarinni nauðunginni, skrifaði ég þessi orð í eftirfarandi pistli og víðar:

Gerum ekki þau mistök að fara niður á plan vinnumanna rukkaranna að vera að ræða um útreikninga af vöxtum af nauðung eins og hefur sést.  Eins og við vitum verður eitthvað af engu alltaf ekkert og neðar okkar manndómi að ræða það einu einasta orði.  0,1% af engu er jafn vitlaust og 190 þúsund%.
HALDIÐ ÞIÐ Í ALVÖRU AÐ VIÐ LÁTUM KÚGA OKKUR??

Hversu alvarlegur er höfundur eftirfarandi pistils um að við eigum ekki að borga 1 einasta eyri??  Við getum ekki og megum ekki borga 1 eyri í ólöglegri rukkun.  Og ég er sammála Arnari Geir og Lofti og var akkúrat að skrifa nokkur orð um það þegar Loftur kom þarna inn:
Icesave: Þriðja leiðin leysir vandann.

Gerum ekki þessi mistök.  Ólögleg ICESAVE rukkun er jafn ólögleg þó innheimtan hafi minnkað.  Við ættum að vera í skaðabótamáli við bresku og hollensku stjórnirnar fyrir ólögmætar þvinganir af þeirra hálfu, ekki borga þeim fyrir skaðann sem þeir hafa valdið okkur.  Hættum að ræða kjara- og vaxta-kjaftæði af fjárkúgun.   Það er neðar okkar æru að fara niður á það plan.  Ærulausir menn borga fjárkúgun og skiptir þar ENGU hvað upphæðin er lág. 

ENGIN RÍKISÁBYRGÐ Á ICESAVE.

Directive 94/19/EC:
Whereas this Directive may not result in the Member States' or their competent authorities' being made liable in respect of depositors if they have ensured that one or more schemes guaranteeing deposits or credit institutions themselves and ensuring the compensation or protection of depositors under the conditions prescribed in this Directive have been introduced and officially recognized.

77. gr. íslensku STJÓRNARSKRÁRINNAR:
Skattamálum skal skipað með lögum. Ekki má fela stjórnvöldum ákvörðun um hvort leggja skuli á skatt, breyta honum eða afnema hann. Enginn skattur verður lagður á nema heimild hafi verið fyrir honum í lögum þegar þau atvik urðu sem ráða skattskyldu.

E.S.: Verð að játa að ég varð hissa og vonsvikin með svar Gunnlaugs I. í síðunni og í fyrsta sinn að ég viti að ég er honum fullkomlega ósammála.  Málið snýst nefnilega ekki um ódýrustu leiðina, heldur réttlæti og æru.  Og minni hann á að Evrópuveldið hefur líka verið að kúga okkur í ICESAVE málinu.  Sigurbjörn Svavarsson kom svo seinna með ærlegt svar.  Félagsmaður benti á að Jóhannes Þór Skúlason, sem kom inn í umræðuna, hafi verið einn af InDefence-mönnum.  Skyldi engan undra, InDefence hefur alltaf viljað semja um ICESAVE og þó við skuldum ekki eyri og krafan sé ólögleg.   

Elle Ericsson.

ERU ÞESSIR MENN AF JÖRÐINNI?

Hví finnast enn ICESAVE-SINNAR eftir alla endalausu umræðuna og lagaútskýringar fræðimanna og lögmanna gegn nokkurri ríkisábyrgð íslenska ríkisins á ICESAVE-FJÁRKÚGUN bresku, hollensku og íslensku ríkisstjórnanna, ICESAVE-STJÓRNARINNAR og Evrópusambandsveldisins gegn íslenskri alþýðu, æsku landsins, foreldrum og gamalmennum?  Já, þrælasamningi sem gæti staðið yfir öldum saman og við skuldum ekki eyri í? 

Hver sem enn efast getur farið yfir alla pistla okkar samtaka gegn ICESAVE og yfir allar meðfylgjandi lagaskýringarnar og rök fræðimanna og lögmanna. 

Með ólíkindum var að lesa ´rökin´ frá

 

Ágústi Borgþóri Sverrissyni

 OG

Ragnari Thorissyni og ótrúlegan vilja þeirra til að koma ICESAVE yfir okkur.  Hví borga hinir undarlegu menn ekki sjálfir ef þeim finnst eðlilegt að borga ólöglega kröfu kúgara? 

Og Ragnar Thorisson varð sér líka til óendanlegrar minnkunar með almennu skítlegu orðalagi og endurteknu grjótkasti í forsetann okkar, sama mann og bjargaði okkur frá ICESAVE 2 þann 5. jan sl.  Ömurlegt var að lesa illvilja og rökleysu mannanna 2ja, en gleðilegt hvað komu sterk mótrök þar gegn þeim vegvilltu mönnum.  Þar af eru nokkrir félagar og stjórnarmenn okkar samtaka gegn nauðunginni: http://www.dv.is/frettir/2011/1/1/forseti-vis-til-ad-boda-thjodaratkvaedagreidslu-um-icesave/

 

ENGIN RÍKISÁBYRGÐ

Á ICESAVE.

77. gr. íslensku STJÓRNARSKRÁRINNAR:
Skattamálum skal skipað með lögum. Ekki má fela stjórnvöldum ákvörðun um hvort leggja skuli á skatt, breyta honum eða afnema hann.
Enginn skattur verður lagður á nema heimild hafi verið fyrir honum í lögum þegar þau atvik urðu sem ráða skattskyldu.

 

Elle Ericsson.

Orð forsetans um Icesave-málið í áramótaávarpi. Boðar hann þjóðaratkvæðagreiðslu á ný?

Í nýársávarpi sínu sagði forseti Íslands ýmislegt um Icesave-málið. Það verður birt hér, ennfremur sú útlegging stj´rnmálafræðings í DV-vitali, að þar hafi forsetinn talað "á þann veg að hann muni boða þjóðaratkvæðagreiðslu um nýjan Icesave-samning."

En þannig talaði forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, í dag: 

• "Íslendingar lyfta grettistaki þegar við leggjumst öll á árar. Á liðnu ári sýndi þjóðin að hún getur tekið forystuna. Atkvæðagreiðslan 6. mars var afdráttarlaus vitnisburður um hve vel stjórnskipun lýðveldisins virkar þegar mest á reynir, að þjóðin er fullfær um að fara með valdið sem henni ber. Allt tókst það vel þótt ýmsir spáðu öðru."

Og seinna, í sambandi við stjórnarskrárgerð, segir hann: 

"Það er fólkið í landinu, þjóðin sjálf, sem fer með æðsta valdið."

Ennfremur:

• "Kjarni lýðræðisins er vilji fólksins. Svo einfalt er það, hvað sem líður kenningum eða visku spekinganna. Hinn eindregni þjóðarvilji hefur á örlagastundum reynst Íslendingum býsna vel ..."

Áramótaávarpið í heild, í stafrænu formi, er að finna HÉR!

Í frétt DV, FORSETI VÍS TIL AÐ BOÐA ÞJÓÐARATKVÆÐAGREIÐSLU UM ICESAVE, er viðtal við Birgi Guðmundsson, lektor í fjölmiðlafræði við Háskólann á Akureyri. Hann segir, að skilja megi nýársávarp forseta Íslands á þann veg að hann muni boða þjóðaratkvæðagreiðslu um nýjan Icesave-samning. ,,Áhersla hans á að þjóðin ráði og að lýðræðislegt umboð sé sótt til þjóðarinnar var mikil," segir Birgir í samtalinu við DV.is.

• Hann segir að miðað við hversu ríka áherslu forsetinn lagði á að lýðræðislegt umboð sé sótt til þjóðarinnar þá væri hann vís til að synja nýjum Icesave-samningi og að þjóðinn fái úrslitavald um samninginn.
• Í ávarpinu sagði forsetinn að þjóðin hefði verið fullfær um að fara með valdið sem henni bæri. Hann sagði að allir kjörnir menn, hvort sem er á Alþingi, stjórnlagaþingi eða á Bessastöðum hefðu í huga að þeir væru þjónar þjóðarinnar. ,,Það er fólkið í landinu, þjóðin sjálf, sem fer með æðsta valdið," sagði Ólafur Ragnar.

Þetta eru góð tíðindi, en samt má enginn sofna hér á verðinum. Veita þarf Alþingi allt það aðhald og andstöðu við Icesave-III-samninginn, sem við framast megnum.

JVJ tók saman. 

Gleðilegt nýtt ár, félagsmenn Þjóðarheiðurs, lesendur síðunnar og landsmenn allir!

„Tímabært að láta af illmælgi"

Ummæli um Icesave í Kryddsíld Stöðvar 2

"Það er engin lagaskylda fyrir hendi til að greiða þetta, fyrir því eru engin lög," sagði Bjarni Ben. jr. "Það liggur alveg fyrir, að það er ekki lagaleg skylda [fyrir því að greiða þessa kröfu]," sagði Sigmundur Davíð, talaði þó um möguleika á að kaupa okkur undan hótunum.

Bjarni sagði ennfremur, aðspurður hvort hann myndi samþykkja nýja Icesave-III-frumvarpið: "Ef við metum það svo, að lagalega og fjárhagslega sé áhættan ..." – og hér náði undirritaður ekki framhaldinu orðréttu, en inntakið var, að ef þetta teldist hugsanlegt með tilliti til áhættu af málsókn – þrátt fyrir að hann endurtæki skýrt fyrirvara sína: "þegar það er engin lagaleg skuldbinding þess að greiða þetta" – þá myndi hann og hans flokkur hugsanlega samþykkja frumvarpið. Fram kom hjá honum aðspurðum, að hann "býst ekki við að segja pass," þ.e. sitja hjá við afgreiðslu málsins.

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson talaði, eins og áður sagði, um hótanir og þar af leiðandi um möguleikann á því að kaupa sig undan þeim. "Hversu mikið erum við tilbúin að borga?" spurði hann.

En þjóðin hefur svarað: EKKERT! Við verðum ekki meiri menn á því að láta undan hótunum rangsleitinna ríkisstjórna, sem láta ekki af kröfum sínum, af því einfaldlega að þær vilja ekki missa anditið, enda værum við með slíkri meðvirkni við yfirgang þeirra ekki aðeins að brjóta okkar eigin stjórnarskrá og reglur ESB), heldur værum við líka að ýta þessu gríðarlega gerviskuldarmáli yfir á næstu og þarnæstu kynslóð.

Hér skal þó minnt á skýrari hluti í máflutningi Sigmundar Davíðs. Hann benti á, að mikil áhætta væri til staðar um kröfuuphæðina í raun, en þegar í ljós komi úrslit fyrir dómstólum í málum kröfuhafa, eftir nokkra mánuði, verði komnar nýjar forsendur til að meta þessa líklegu upphæð. Þess vegna, sagði hann, "eigum við að taka okkur tíma í þetta, ekki láta taka okkur á taugum" með því að flýta afgreiðslu málsins. Ekkert liggi á því. 

Hann sagði einnig: "Það er ekki rétt [hermt], að þetta mál hafi komi í veg fyrir erlendar fjárfestingar" hér á landi.

"Menn verða að gæta að íslenzkum hagsmunum, ekki bara að" óttast hótanir eða láta undan þeim, sagi hann.

Öðrum (Þór Saari, Jóhönnu, Steingrími) náði undirritaður ekki í þessari umræðu.

Gleðilegt nýtt ár, félagsmenn Þjóðarheiðurs, lesendur síðunnar og landsmenn allir! 

Jón Valur Jensson. 

Stormur í vatnsglasi