Málflutningur Evrópskra nýlenduvelda gegn Íslandi

Fréttablaðið birti 17. marz 2011 ritgerð eftir Margréti Einarsdóttur, undir fyrirsögninni »Icesave-lagalegar afleiðingar synjunar«. Þar sem Margrét er forstöðumaður Evrópuréttarstofnunar HR, sem kostuð er af ESB, verður að telja hana vera erindreka ESB og frá Brussel er ekki langt til London og Haag. 
 
Ekki kemur því á óvart að Margrét býður lesendum upp á einhliða málflutning sem einkennist fremur af rangfærslum ríkisstjórnar Íslands en hófstilltu mati fræðimanns. Margrét virðist telja að landsmenn hafi ekki heyrt af Icesave-málinu og þekki ekki grunnröksemdir sem það varða. Ég leyfi mér að vera á öndverðum meiði við Margréti varðandi öll atriði Icesave-málsins. 
 
1. Margrét byrjar ritgerð sína á upprifjun um hótunarbréf ESA frá
    26. maí 2010. Ef Margrét hefði viljað koma á framfæri hlutlausum
    upplýsingum, hefði hún nefnt að ESA sendi frá sér úrskurð
    varðandi Icesave frá 15. desember 2010. Með þeim úrskurði ógilti
    ESA veigamestu hótanirnar frá 26. maí. Ólíkt hótunarbréfinu sem
    Margrét telur svo mikilvægt, er álit ESA frá 15. desember vel
    rökstutt og niðurstaðan ótvíræð. 
 
2. ESA úrskurðaði að engir samningar, lög eða tilskipanir hefðu verið
    brotin, varðandi mikilvægustu atriði málsins: Fullkomlega var
    löglegt að veita innistæðueigendum forgang, eins og gert var með
    Neyðarlögunum. Einnig úrskurðaði ESA að framkvæmd FME á
    millifærslum úr gömlu bönkunum yfir í þá nýju var fullkomlega
    eðlileg. Lagasetning og réttarframkvæmd Neyðarlaganna er því
    traust, svo framarlega sem lögsögu Íslands er ekki varpað fyrir
    borð með Icesave-III-samningunum. 
 
3. Margrét tekur alvarlega hótanir Per Sanderud um að verði
    Icesave-lögin ekki samþykkt í þjóðaratkvæðinu 9. apríl 2011,
    muni hann sjá til þess að ESA sendi frá sér skaðlegan úrskurð
    fyrir Ísland. Sanderud hótar einnig að hann muni ákæra Ísland
    fyrir EFTA-dómstólnum. Ætli Margrét verði ekki hissa þegar í
    ljós kemur að ESA mun sýkna Ísland um öll brot á EES-
    samningnum? Sanderud til afsökunar má nefna að endurteknar
    hótanir hans eru bara endursýningar á gömlum myndböndum
    sem gerð voru fyrir úrskurðinn 15. desember. 
 
4. Sannleikurinn er sá að örsmáar líkur eru fyrir ákæru frá ESA,
    enda tilefnið ekkert. Flestar stofnanir ESB og sérfræðingar á
    vegum Evrópuríkisins hafa gefið yfirlýsingar um afdráttarlaust
    bann við ríkisábyrgðum á innistæðutrygginga-kerfum Evrópska
    efnahagssvæðisins. Í þessu sambandi má nefna að yfirlýsingar
    ríkisstjórnarinnar, um að allar bankainnistæður á Íslandi séu
    ríkistryggðar, er fullkominn þvættingur. Einungis Alþingi með
    samþykki fullveldishafans-almennings getur veitt slíkar
    tryggingar. 
 
5. Margrét virðist ekki vita að Landsbankinn var með fullar
    innistæðutryggingar í Bretlandi og Hollandi, sem voru mun
    hærri en lágmarkstrygging ESB. Þetta hefur fjármálaeftirlit
    Bretlands staðfest og þess má geta að Landsbankinn fékk
    starfsleyfi í Bretlandi í desember 2001 og hann fekk
    viðbótartryggingu hjá FSCS fyrir Icesave í júlí 2006
    (FSA No. 207250). 
 
6. Margrét virðist ekki heldur vita að Neyðarlögin frá 6. október
    2008 fjölluðu ekkert um mismunun, heldur um eftirfarandi tvö
    atriði:

a) Heimild til ríkisins að stofna nýja banka og
b) Forgang krafna frá innistæðueigendum í þrotabú banka. 
       
    Úrskurður ESA frá 15. desember fjallaði einmitt um að
    Neyðarlögin standast alla skoðun. Þótt Per Sanderud léti verða
    af hótunum sínum mun EFTA-dómstóllinn einungis úrskurða
    um hugsanlegt brot á EES-samningnum en alls ekki um
    skaðabótaábyrgð. 
 
7. Eina afleiðing Neyðarlaganna sem ESA notar ennþá til hótana er
    óbein mismunun því að um beina mismunun var sannanlega
    ekki að ræða. Engin skilyrði eru fyrir sektardómi vegna óbeinnar
    mismununar, einfaldlega vegna þess að ekki verður sýnt fram á
    að neinn innistæðueigandi hafi orðið fyrir fjártjóni. Tryggingasjóðir
    Bretlands og Hollands greiddu þessar kröfur enda var það þeirra
    verkefni. 
 
8. Margrét japlar á þeirri gömlu tuggu að stjórnvöld á Íslandi.

»hafi ekki séð til þess að hér á landi væri komið á fót
     innistæðu-tryggingakerfi sem virkaði«.
 
    Evrópusambandið sjálft hefur viðurkennt að tryggingakerfið á
    Íslandi var með sama hætti og í öðrum EES-ríkjum og í
    fullkomnu samræmi við Tilskipun 94/19/EB. Eftirlit með þessu
    hafði ESA í 15 ár, án athugasemda. Sérfræðingar ESB, eins og
    Tobias Fuchs hafa staðfest þetta í ritrýndum fræðigreinum, án
    nokkurra athugasemda. 
 
Margrét og aðrir erindrekar ríkisstjórnarinnar reyna að hræða almenning til að samþykkja greiðslur á forsendulausum Icesave-kröfum. Allur málflutningur þessa fólks einkennist af rangfærslum og blekkingum. Gengið er svo langt að misnota opinberar stofnanir til að dreifa villandi fullyrðingum, sem oft er búið að hrekja með traustum rökum. Enginn væntir mikils af Evrópuréttarstofnun HR, en að aðilar eins og Lagastofnun Háskóla Íslands skuli taka þátt í þessum ljóta leik, veldur mörgum Íslendingum sárum vonbrigðum.

>> Margrét virðist ekki vita að Landsbankinn var með
>> fullar innistæðutryggingar í Bretlandi og Hollandi,
>> sem voru mun hærri en lágmarkstrygging ESB 

Morgunblaðið
Miðvikudaginn 06. apríl, 2011.
Loftur Altice Þorsteinsson

http://altice.blogcentral.is/blog/2011/4/6/malflutningur-evropskra-nylenduvelda-gegn-islandi/ 

Mjög mikill kjörsókn

Athugasemdir

[Daníel Sigurðsson, 9.4.2011 kl. 12:50]

Já þetta með rangfærslurnar í s.b.v. innstæðutryggingarnar er auðvitað stórmál.

Í niðurlagi eftirfarandi pistils kem ég inná það rétta í málinu. Í þessu máli hefur Loftur Altice verið drjúgur og gert mjög skilmerkilega grein fyrir í greinum í blöðum, bloggsíðum og víðar.

http://dansig.blog.is/blog/dansig/entry/1157695



Framan af pistlinum tek ég til skoðunar annað mál en það varðar aulýsingablekkingar JÁ-liðsins sem eru alveg forkastanlegar og ekki seinna vænna að benda á.