Dagur B. Eggertsson skrifar hér til varnar Icesave-samningnum 2009, mælti með honum, gegn stjórnarandstöðu sem væri að "þvælast fyrir málinu"!

Hans eigin orð (feitletr. hér): 

"Allar ríkisstjórnir frá hruni hafa metið það svo eina leiðin í Icesave-málinu séu samningar. Allt annað í endurreisninni (aðgangur að erlendu lánsfé og þar með framkvæmdir og fjárfesting), vaxtakjör (og þar með endurfjármögnun allra fyrirtækja) ofl. ofl. hangir á þessu. Mér finnst algert ábyrgðarleysi af stjórnarandstöðunni að þvælast fyrir málinu. Það væri feigðarflan að ætla sé að aðra tafsama samningalotu. Það er margt erfitt og skítt – og það er ekki fyrir fólk sem hræðist óvinsælar ákvarðanir að vinna að því að loka fjárlagahallanum. Það er hins vegar forsenda vaxtalækkunar og ég held að það sé samstaða um að það sé forgangsverkefni. Það er enginn hrifinn af skattahækkunum, frekar en efnhagshruninu sem er ástæða þeirra – eða efnahagsstefnunni sem kom okkur í þessa þröngu stöðu – eða hvað. Frestur á erfiðum ákvörðunum eykur fyrst og fremst vaxtakostnaðinn og mín skoðun er sú að okkar kynslóð verður að hreinsa til – en ekki ýta þessum vanda yfir á börnin okkar. Það er engin tilviljun að allar ríkisstjórnir frá hruni hafa metið það svo eina leiðin í Icesave-málinu séu samningar. Margt í endurreisninni hangir á því að þeir takist, svo sem aðgangur að erlendu lánsfé (og þar með framkvæmdir og fjárfesting), skapleg vaxtakjör (og þar með endurfjármögnun allra fyrirtækja) og þannig mætti áfram telja. Það væri að mínu mati feigðarflan að ætla okkur í aðra tafsama samningalotu fyrir óljósan eða engan ávinning. Valkosturinn við fyrirliggjandi samninga er fyrst og fremst ávísun á tafir og þar með aukinn vaxtakostnað þjóðarbúsins í dag og til framtíðar. Í Icesave, einsog í rústum fjármála ríkisins þarf sterk bein til að hreinsa til – en það er ekki annað í boði ef ekki á að ýta þeim vanda sem sem við stöndum frammi fyrir yfir á börnin okkar.

Samhliða verkefnum dagsins er þó ekki síður brýnt að leiða fram og kynna kraftmikla sýn á framtíðina ..." o.s.frv., bla bla bla!

Þetta ritaði Dagur B. Eggertsson 18. des. 2009 hér á politik.is, vef ungra jafnaðarmanna, og undir ritaði hann: Höfundur er varaformaður Samfylkingarinnar.

Þótt Buchheit-samningurinn, sem síðar kom til, væri langtum skárri en Svavars-samningurinn upphaflegi, værum við samt búin að borga núna 75 milljarða króna í beinhörðum erlendum gjaldeyri í vexti,* ef Buchhheit-samningurinn hefði ekki verið felldur í þjóðaratkvæðagreiðslunni, með atbeina herra Ólafs Ragnars Grímssonar, forseta Íslands, og eftir vel heppnaða undirskriftaherferð Samstöðu þjóðar gegn Icesave. Og þessi 75 milljarðar væru ALLIR ÓENDURKRÆFIR!

Hefði Dagur B. & Co. fengið að ráða, væri þjóðin sannarlega illa stödd –– og verst af öllu: hún hefði aldrei fengið SÝKNUDÓMINN ALGERA frá EFTA-dómstólnum!

Svo eru sumir heiðarlegir menn á því, að þeir geti kosið þennan Dag sem traustsverðan borgarstjóra Reykjavíkur!! 

* Sjá hér: http://thjodarheidur.blog.is/blog/thjodarheidur/entry/1377926/

PS. Einnig má vísa á þessa grein:  Jafnvel „ungur og saklaus“ Dagur B. Eggertsson flekkar sig á Icesave-samsektinni

Jón Valur Jensson.